Οι σκύλοι είναι ανώτερα πλάσματα. Ευτυχούν με τα λίγα. Χρειάζονται λίγο νερό, ένα πιάτο φαγητό. Κάπως έτσι ξεκινούν οι περισσότερες δημοσιεύσεις/οργανώσεις/
Γενικώς, μην πάρεις σκύλο, αν ψάχνεις μία λύση στα αδιέξοδά σου. Καλύτερα να στραφείς σε θεραπείες που δεν περιλαμβάνουν άλλα ζωντανά πλάσματα. Ή να αναζητήσεις βοήθεια από πλάσματα που τα πληρώνεις, πχ. τον ψυχίατρο. Το να έχεις σκύλο και να μην έχεις ιδέα από σκυλιά είναι κάπως προβληματικό. Λέω ‘γω τώρα. Κι ας πω κάτι αντιδημοφιλές: δεν χρειάζεται όλοι να πάρουν σκύλο.
Είναι και δεν είναι μόδα. Από τη μία ξεφυτρώνουν παντού πετ σοπ και το μεγαλύτερο μέρος των προϊόντων τους δεν αφορά σκύλους ή γάτες, αλλά την πώληση φαντασιώσεων στους ιδιοκτήτες σκύλων ή γάτας. Από την άλλη η πόλη κοιτάζει με καχυποψία τους σκύλους, στα μέσα δεν έχει χώρο γι αυτά, οι δρόμοι είναι θορυβώδεις. Τις προάλλες είδα κάτι πραγματικά γελοίο. Ένα καροτσάκι, σαν αυτά για τα μωρά, που μέσα είχε ένα λούτρινο σκυλάκι. Το πουλούσαν στο πετ σοπ στην τιμή χ. Στην ίδια τιμή μπορούσες ν’ αγοράσεις έναν σκασμό λιπαρές τροφές που θα έκαναν οποιοδήποτε σκυλί ευτυχισμένο.
Αλλά τι με νοιάζει εμένα αυτό το καροτσάκι; Το προσπέρασα όπως προσπερνάω όλες τις προσπάθειες να μού πουλήσουν άχρηστα πράγματα, επειδή απλώς έχω σκύλο. Προσπέρασα ρουχαλάκια, μπάλες που όλοι ξέρουν ότι δεν κρατάνε το ενδιαφέρον του ζώου μισή μέρα και αεροδυναμικά παπούτσια. Σε ποιούς απευθύνονται; Μα φυσικά σε όσους θέλουν να έχουν και να μην έχουν ζώο. Δηλαδή το ζώο να μην μοιάζει με ζώο, αλλά με κάτι λούτρινο. Και παρόλο που το κόλπο έχει πιάσει στη βιομηχανία κατανάλωσης κρέατος, όπου το κρέας δεν μοιάζει με κρέας και το κρεοπωλείο σκηνοθετεί την πώληση κρέατος κατά τρόπο που να είναι λιγότερο αιματηρή και ινώδης και να παραπέμπει περισσότερο στο ψητό που θα ετοιμάσεις και λιγότερο στη σφαγή, στην περίπτωση της συγκατοίκησης μ’ ένα ζωντανό σκυλί κάθε λογικός άνθρωπος ξέρει πως δεν πρόκειται για το παιδί του ή για λούτρινο, αλλά για ένα γελαστό κτήνος που θα σκότωνε για μία θηλιά λουκάνικα.
Κι αυτό είναι μέρος της γοητείας τους. Στον τρόπο που εκδηλώνουν την τρυφερή τους φύση προς τα εσένα, ενώ παράλληλα κυρίως σκέφτονται το φαγητό. Τους λες τα εσώψυχά σου και το μόνο που τα νοιάζει να είναι να μυρίσουν τι έφαγες και να βρουν τρόπο να το φάνε κι αυτοί. Μπορεί να επιδίδεσαι σε περίπλοκες σκέψεις για τα συναισθήματα του ζώου, αλλά τα περισσότερα είναι απλώς αντιδράσεις. Όταν νιώθει ζεστασιά και ασφάλεια και είναι πρωί κι έχει ενέργεια μπορεί να πάρει αυτό το βλέμμα παιχνιδιού που λογικά σε τρελαίνει. Όταν βρέχει φοβάται. Όταν ακούει δυνατούς ήχους υποφέρει κλπ. Δεν είναι λούτρινο, αυτό θέλω να πω.
Ο σκύλος αντιλαμβάνεται αλλιώς τον κόσμο. Δεν τον νοιάζει να του πάρεις ένα ψεύτικο πλαστικό κόκκαλο, γιατί ούτε παιδάκι είναι. Θα προτιμούσε μια ματωμένη μοσχαρίσια μπριζόλα. Ή να περνούσες μαζί του λίγη ώρα στο πάρκο. Να τον κοιτάς στα μάτια. Να του τρίβεις εκείνο το ειδικό σημείο πίσω απ’ τ’ αυτιά που γεμίζει το κεφάλι του μ’ ευχάριστες «σκέψεις». Ο κτηνίατρος δεν είναι παιδίατρος κι ας έχει ύφος διδάκτορα ογκολογίας, είναι ένας άνθρωπος που την περισσότερη μέρα ασχολείται με τις στομαχικές και εντερικές λειτουργίες γατών, με αντιπροσώπους εταιρειών φαρμάκων και με την αγωνία κάθε επιχείρησης: πρέπει να αυξήσει και να αρμέξει το πελατολόγιο, δηλαδή εσένα.
Κάθε πρωί που βγάζω το σκυλί μου βόλτα έρχομαι αντιμέτωπη μ’ ένα κύμα δυσπιστίας απέναντι στο ανθρώπινο είδος. Οι περισσότεροι ιδιοκτήτες είναι κομπλέ τύποι και κοιτάζουν τη δουλειά τους, αλλά θα υπάρξει και η περιστασιακή εμφάνιση του βασανιστή (θηλυκού ή αρσενικού ή ουδέτερου, βασανιστή πάντως). Θα είναι κάποια πραγματικά διαταραγμένη προσωπικότητα που μαλώνει το σκυλί και το χτυπάει ή που δεν το αφήνει να μυρίσει τίποτα. Υπάρχουν άνθρωποι που αφήνουν τα σκυλιά τους σπίτι, μέσα στο κλουβί ή στα μπαλκόνια ανάμεσα στις ακαθαρσίες τους. Ή αυτοί που θα σύρουν το κυνηγόσκυλο σ’ έναν χώρο υψηλών ντεσιμπέλ ή άλλοι που το σκυλί τους κουτσαίνεται και δεν το παρατηρούν. Γενικά δεν είμαι ιδιαίτερα ευαίσθητη σ’ αυτά τα θέματα. Υπάρχουν άνθρωποι που κακομεταχειρίζονται το σκυλί τους, ναι, οκέι. Δεν με σοκάρει. Δεν με συγκινεί. Δεν μού κάνει καν εντύπωση.
Η αντίδραση μου στη βία είναι να παγώνω. Παγώνω με τις ειδήσεις. Παγώνω με τα ρεπορτάζ του πολέμου. Παγώνω και όταν πετυχαίνω τη γυναίκα που φέρεται στο σκυλί της σαν σε σκουπίδι, απλώς παγώνω. Σού έχω άσχημα νέα: το σκυλί δεν είναι η λύση στο προσωπικό σου αδιέξοδο. Αλλά ένας σκασμός άνθρωποι με συμφέροντα διαφορετικά από τα δικά μου θα πασχίσουν να σε πείσουν για το αντίθετο.
