Υστερα από πενήντα χρόνια αδιάλειπτης παρουσίας στο πολιτικό σύστημα της χώρας, το ΠΑΣΟΚ, που κατά καιρούς μεγαλούργησε και ενίοτε καταστράφηκε για κάποιους ευεξήγητους λόγους, είναι και πάλι στο προσκήνιο. Το ζωηρό ενδιαφέρον των πολιτών για την ανάδειξη ηγεσίας μένει να επιβεβαιωθεί αύριο στις κάλπες, αλλά έως τώρα οι ενδείξεις είναι θετικές. Αυτό καταγράφηκε κατά την πολύμηνη υπερδραστηριότητα των υποψηφίων αρχηγών σε όλη τη χώρα.Το κόμμα που ίδρυσε ο Ανδρέας Παπανδρέου, με τη θετική συνεισφορά του στον τόπο αλλά και τις παθογένειες που κληροδότησε σε όλο το πολιτικό προσωπικό της χώρας, φαίνεται να έχει μία ακόμη ευκαιρία ώστε να διαδραματίσει πρωταγωνιστικό ρόλο στις πολιτικές εξελίξεις. Από την εποχή της καταστροφής που το οδήγησε στα όρια της εξαφάνισης, τώρα αλλάζει πορεία και με μικρά βήματα ξαναβγαίνει στο ξέφωτο διεκδικώντας με αξιώσεις μια καλύτερη τύχη. Για να συμβεί, όμως, αυτό δεν αρκεί η φαρσοκωμωδία του ΣΥΡΙΖΑ που ανοίγει δρόμους στο ΠΑΣΟΚ για να επιστρέψει. Το κόμμα πρέπει να εδραιώσει την αυτόνομη πορεία του και να ξανακτίσει σχέσεις εμπιστοσύνης με τους πολίτες. Γι’ αυτό επιβάλλεται να σταματήσουν οι γενικοί αφορισμοί και να επιστρέψουν η λογική και ο ρεαλισμός στον πολιτικό και προγραμματικό λόγο του.
Επιβάλλεται να σταματήσουν οι γενικοί αφορισμοί και να επιστρέψουν η λογική και ο ρεαλισμός στον πολιτικό και προγραμματικό λόγο.
Προφανώς και το πρόσωπο που θα εκλεγεί τελικώς παίζει καθοριστικό ρόλο στη διαμόρφωση της εικόνας και της σχέσης του κόμματος με την κοινωνία, που αναζητά έναν δεύτερο πόλο για την εξισορρόπηση του πολιτικού συστήματος. Τα πρόσωπα που διεκδικούν την ηγεσία και οι θέσεις τους παρουσιάστηκαν επαρκώς το προηγούμενο διάστημα και, πάντως, οι υποψιασμένοι πολίτες που θα φτάσουν αύριο στις κάλπες έχουν την εικόνα για να πράξουν ό,τι πιστεύουν πως είναι προς το συμφέρον της παράταξής τους και κυρίως προς το συμφέρον του τόπου. Ετσι και αλλιώς, οι πολιτικές ταυτίσεις των προηγούμενων δεκαετιών για πολλούς λόγους δεν ισχύουν πια και οι πολίτες, είτε από ωριμότητα είτε από απογοήτευση, τηρούν αποστάσεις ακόμη και από τα κόμματα που επιλέγουν στις εκλογές. Επειδή στις εκλογές ένας ή μία θα κερδίσει, οι ηττημένοι οφείλουν να μείνουν και να στηρίξουν τη νέα προσπάθεια μέχρι τέλους, διαφορετικά θα αποδειχθούν ψεύτικοι οι όρκοι ενότητας που έδιναν όλοι/-ες το προηγούμενο διάστημα. Σε πολλές μετρήσεις, ωστόσο, ένα 45% των πολιτών δηλώνει ότι θα ήθελε ή θα μπορούσε να ψηφίσει το ΠΑΣΟΚ. Αυτό είναι τεράστια αλλά σχολάζουσα περιουσία, που κάποιος πρέπει να κάνει τις κατάλληλες κινήσεις για να την αξιοποιήσει το αμέσως προσεχές διάστημα. Οι επτά ψυχές του κόμματος κάποια στιγμή τελειώνουν, αν τα στελέχη του και πρωτίστως η νέα ηγεσία δεν καταφέρουν να ανανεώσουν μια σχέση εμπιστοσύνης με την κοινωνία, που έχει απαιτήσεις αλλά και προσδοκίες.
