Φανατισμός δεν είναι η ισχυρή, έστω και πείσμων, υπεράσπιση απόψεων ή ιδεών. Φανατισμός είναι η προσήλωση σε μια άποψη, ιδέα ή πίστη, θρησκευτική ή πολιτική η οποία δεν αναγνωρίζει καμιάν άλλη αλήθεια εκτός από τη δική της. Προέρχεται από τη λατινική λέξη fanum που σημαίνει αφιερωμένος τόπος. Και δηλώνει τις ψευδαισθήσεις όσων θεωρούν πως εμπνέονται από τη θεότητα. Σήμερα βέβαια η σημασία του έχει διασπαρεί. Λέμε φανατικός Πασόκος, φανατικός Παοκτζής, φανατικός της ταχύτητας ή φανατικός του χοιρινού κρέατος. Υποθέτω ότι κάπως έτσι την χρησιμοποιεί ο αναγνώστης Γιώργος Κ. ο οποίος επισημαίνει: «Κάτι ξέρετε από φανατισμό κ. Θεοδωρόπουλε. Είναι εντυπωσιακή η φιλοϊσραηλινή σας στάση. Ούτε πληρωμένος προπαγανδιστής του Ισραήλ να είσαστε. Είναι απίστευτο να αναφέρεστε στη Χαμάς και τα εγκλήματά της και να μη λέτε κουβέντα για τα εγκλήματα των Ισραηλινών». Του απαντά ο Δημήτρης Κ. «Ξέρετε ότι η Χεζμπολάχ περνάει από τα χωριά του Λιβάνου και κάνει παιδομάζωμα για να στρατολογεί μαχητές; Ξέρετε ότι υπάρχουν έγγραφα και δικά τους και της Χαμάς, που περιγράφουν πως η στρατηγική τους είναι να χρησιμοποιήσουν αμάχους σαν ανθρώπινες ασπίδες, όπου λένε και ότι έτσι ακόμα και όταν χάσουν τη μάχη, κερδίζουν στην κοινή γνώμη;» Εις επίρρωσιν και ο αναγνώστης Β.Κ. «Δεν χρειάζεται να ανακαλύψουμε τον τροχό. Το Ισραήλ, περικυκλωμένο από φανατισμό, δείχνει τον δρόμο για την αντιμετώπισή του: παιδεία, κρατική οργάνωση, βιομηχανία, τεχνολογία, όσο το δυνατόν μεγαλύτερη αυτάρκεια σε βασικά αγαθά (ενέργεια, τροφή, νερό), εθνική ασφάλεια…»
Ο θαμών της στήλης Θ.Λ. μεταφέρει το ζήτημα εις τα καθ’ ημάς: «Αν δεν απατώμαι το τελευταίο περιστατικό θρησκευτικού φανατισμού στην Ελλάδα δεν αφορά φανατικούς ισλαμιστές που δολοφονούν αθώο Ελληνα. Αφορά φανατικούς Ελληνες που δολοφονούν αθώο μουσουλμάνο μέσα σε αστυνομικό τμήμα». Αν έχει στοιχεία, ή έστω ενδείξεις, που αποδεικνύουν ότι ο θάνατος του μετανάστη στο τμήμα του Αγίου Παντελεήμονα προήλθε από τη μανία ζηλωτών χριστιανών αστυνομικών, θα ήμουν ευγνώμων αν μπορούσε να τα εκθέσει. Εως τότε αρκούμαι στην απάντηση που του δίνει ο Χάρης Ε. «Η επίθεση στο εβραϊκό εστιατόριο απετράπη και δεν είχαμε νεκρούς, αλλά οι συνεχείς επιθέσεις που έγιναν από Παλαιστινίους και τους ντόπιους υποστηρικτές τους σε Ισραηλινούς τουρίστες στο κέντρο της Αθήνας, όχι». Και συμπληρώνει: «Το ότι υπάρχουν ρατσιστικές συμπεριφορές σε μετανάστες, χριστιανούς και μουσουλμάνους, δεν πρέπει να μας τυφλώνει για τον φανατισμό των τζιχαντιστών απέναντι σε ό,τι δεν είναι σαν και αυτούς».
