Μυριάδες άνθρωποι σε όλον τον πλανήτη εξακολουθούν να δίνουν πίστη στο ανορθολογικό, το αντιλογικό, το λογοφάγο, επιμένοντας να κουβαλάνε τα μυαλά τους πάνω απ’ το κεφάλι τους, και όχι βέβαια για να πάρει αέρα ο νους τους. Απτόητοι από την πρόοδο της επιστήμης, εξακολουθούν να λατρεύουν –σαν να πρόκειται για εξ αποκαλύψεως αλήθειες– τις προφητείες, τις μαντείες, τα ωροσκόπια και γενικά όσες οιωνοσκοπίες επινοούν τα σαΐνια για να αγκιστρώνουν τους χαυνοπολίτες, αβγατίζοντας το χρήμα και την εν γένει ισχύ τους.
Οσα κι αν καταμαρτύρησαν στους μάντεις και στους τριάντα λογιών οιωνοσκόπους οι διαφωτιστές, αρχαίοι και νεότεροι, φυσικοί φιλόσοφοι, ποιητές, είρωνες στοχαστές, τελικά φαίνεται πως ο Διαφωτισμός, στα ριζώματα και στις αναβλαστήσεις του, είναι ο μέγας ηττημένος. Ο Νοστράδαμος προβάλλει σαν ο μόνος σπουδαίος προφήτης όλων των εποχών, σαν επίσημος εκπρόσωπος απασών των θρησκειών. Οι «προφητείες» του επαληθεύονται μια-δυο φορές τον μήνα. Ιδίως όσες προαναγγέλλουν τον Γ΄ παγκόσμιο πόλεμο.
Στα μέρη μας, βέβαια, προσθέτουμε πάντα και κάτι από Αγαθάγγελο, Κοσμά τον Αιτωλό, εσχάτως και όσιο Παΐσιο, και Γερόντισσα της Αριζόνας, και Αιωνόβιο του Καρακορούμ. Και τις μεν μονές ημέρες ανακοινώνουμε τον «θρίαμβο του ελληνισμού» και την οσονούπω ανασύσταση όλων μαζί των αυτοκρατοριών του, τις δε ζυγές την καταβαράθρωσή του. Θα το τσακίσουμε στο τέλος το ραβδάκι της μελλοντολογίας έτσι όπως το λυγίζουμε το πρωί από τη μια του άκρη και το μεσημέρι από την αντίθετη.
Κρίμα είναι, πάντως, να μην έχουν ανακαλυφθεί ακόμα τίποτε πάπυροι με τις προφητείες του Κάλχα, του Τειρεσία, της κόρης του τής Μαντώς ή του γιου της τού Μόψου. Που νίκησε τον Κάλχα σε αγώνα μαντικής, μαντεύοντας σωστά πόσα γουρουνάκια κοιλοπονούσε μια γουρούνα, και προκαλώντας έτσι τον εκ λύπης θάνατο του αντιπάλου του. Και κρίμα διπλό να μην έχει βρεθεί έστω μία χειρόγραφη επιστολή κάποιας από τις Σίβυλλες, δεν ήταν και λίγες, μιάμιση ντουζίνα αριθμούνταν, προς τον σεσημασμένο κομματάρχη-αποδέκτη ιερών επιστολών. Για να ξέρουμε έγκυρα πότε επιτέλους θα πρωθυπουργεύσει ο αλληλογράφος του Ιησού, ώστε να στείλουμε έγκαιρα μήνυμα εκκένωσης της πεφιλημένης πατρίδας μας με το 112 – ή και με το 666.
Κι όμως. Ηδη από την περασμένη χιλιετία, κοντά μισόν αιώνα τώρα, εκεί έξω κυκλοφορούν αυθεντικοί προφήτες που αποδεδειγμένα πια προλέγουν το μέλλον μας, την πικρή αλήθεια του μέλλοντός μας. Για του πλανήτη το μέλλον πρόκειται. Που πάει να πει, όχι μονάχα της ανθρωπότητας που τον νέμεται, αν δεν τον λυμαίνεται, αλλά και κάθε πλάσματος πάνω του, φτερωτού, ερπετού, τετράποδου, υδρόβιου. Εντάξει, η «κορωνίς» είμαστε και το σκήπτρο μας δεν απειλείται. Ούτε τα χταπόδια θα μας πάρουν τον θρόνο ούτε οι φάλαινες, θηράματα και θύματά μας παραμένουν. Μήπως όμως, σαν κορωνίς, οφείλουμε να κάνουμε κάτι, τώρα, ώστε τουλάχιστον να καθυστερήσουμε το μοιραίο μέλλον μας; Να μην το επιταχύνουμε κάθε μέρα και περισσότερο, με νέες πολεμικές συρράξεις, με νέες εξορύξεις, με νέες εκπορθήσεις ποταμών, νησιών και ορέων, τάχα προς άδολη εκμετάλλευση των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας;
Σε όλους τους τόνους και σε όλες τις γλώσσες του κόσμου, μας προειδοποιούν οι νέου τύπου προφήτες: φυσικοί, μετεωρολόγοι, ωκεανολόγοι, αστρονόμοι, οικολόγοι.
Το μέλλον μας έχει αρχίσει κιόλας να γίνεται παρόν. Αυτό μάς λένε, σε όλους τους τόνους και σε όλες τις γλώσσες του κόσμου, οι νέου τύπου προφήτες: φυσικοί, μετεωρολόγοι, ωκεανολόγοι, αστρονόμοι, οικολόγοι. Ναι, είναι οι επίμονοι «γκρινιάρηδες» των ημερών μας, οι πεισματάρες Κασσάνδρες μας. Προειδοποιούν, μέμφονται, καταγγέλλουν. Δεν προφητεύουν. Δεν εικοτολογούν. Δεν υποθέτουν, όσο κι αν οι τέχνες τους χρειάζονται και τις προσομοιώσεις και τα προγνωστικά μοντέλα. Αποδεικνύουν. Επιβεβαιώνουν. Μελετούν και αυτοί τα σχήματα των νεφών και την πτήση των φτερωτών, όπως οι αρχαίοι, αλλά με πάμπολλα καταγραφικά εργαλεία στα χέρια τους. Και κομίζουν έτσι σωρεία λεπτομερώς ελεγμένων και αποστομωτικά επαληθευμένων στοιχείων, που μόνο οι γελοιοάθλιοι Τραμπ, Μπολσονάρο και Ορμπαν αυτού του κόσμου τα αμφισβητούν, με μοναδικό τους «επιχείρημα» τη φίλαυτη δοκησισοφία τους, την ίδια τους την εξουσία.
«Χοντροκομμένη υπερβολή η κλιματική κρίση», λένε. Αυτό το δόγμα ασπάζεται η οικουμενική Ακροδεξιά όλων των αποχρώσεων, από τη φασιστική και ναζιστική έως την τάχα ήπια και «απλώς πατριωτική». «Ψέμα το φαινόμενο του θερμοκηπίου», επιμένουν. «Σκευωρία εναντίον της ανάπτυξης και της προόδου η αύξηση της θερμοκρασίας. Οπισθοδρομική πλεκτάνη των αναρχοκομμουνιστών, που, εξωνημένοι από το Πεκίνο, παριστάνουν τους αγαθούς φίλους του περιβάλλοντος».
Ηλίου φαεινότερον. Ολοι αυτοί οι δήθεν προστάτες του περιβάλλοντος, που η γιάφκα τους φέρει την κωδική ονομασία «Copernicus», συνωμότησαν και, με γαλιφιές και απειλές, έπεισαν όλα τα θερμόμετρα του πλανήτη να ανεβάσουν ύπουλα τους βαθμούς τους (σαν μαθητάκος που κλέβει πυρετό για να απολαύσει την κοπάνα του), ώστε ο περυσινός Σεπτέμβριος να καταγραφεί ως ο δεύτερος θερμότερος αφότου γίνονται μετρήσεις αυτού του είδους, με τον φετινό στη δεύτερη θέση.
Είναι σχεδόν βέβαιο, ανακοίνωσαν οι υπεύθυνοι του προγράμματος γεωσκόπησης της Ευρωπαϊκής Ενωσης, ότι το 2024 θα λήξει ως το θερμότερο καταγεγραμμένο έτος. Και είναι απολύτως βέβαιο, επανέλαβαν ματαίως για μυριοστή φορά, εξετάζοντας με τους ταχύτατους υπολογιστές τους δισεκατομμύρια μετρήσεις από δορυφόρους, αεροπλάνα, πλοία και μετεωρολογικούς σταθμούς, ότι τα «ακραία καιρικά φαινόμενα» θα εκδηλώνονται εφεξής με μεγαλύτερη σφοδρότητα και συχνότητα. Με την κλιματική κατάρρευση να αυξάνει τη θερμοκρασία στις στεριές και τις θάλασσες, είναι μοιραίο να υφιστάμεθα τα έκτακτα και τα ακραία σαν συνήθη και κανονικά.
Ο άνθρωπος όμως, η «κορωνίς», υπάρχει για να πολεμάει το μοιραίο. Για να αντιμάχεται τη Μοίρα, προβλέποντας, σχεδιάζοντας, οργανώνοντας, εγείροντας ποικίλα τείχη. Που σημαίνει, να την πολεμάει με τρόπους άλλους από τον τρόπο της φυγής, της φυγομαχίας, που είναι τρόπος ήττας. Με τρόπο αντίθετο από τον τρόπο του 112 δηλαδή. Την κατάχρηση του οποίου, τόσο βολική για τη ράθυμη εξουσία, που μεταφράζει την κλιματική κρίση σε άλλοθι της ανεπάρκειάς της και, τελικά, της ανευθυνότητάς της, τη ζούμε και στον τόπο μας τα τελευταία χρόνια.
Τον Σεπτέμβριο, η καταιγίδα Μπόρις προκάλεσε καταστροφές στην κεντρική Ευρώπη, ο τυφώνας Κράθον έπληξε την Ταϊβάν, οι τυφώνες Γιαγκί και Μπεμπίνκα την Ασία, φονικές πλημμύρες την Ιαπωνία, τη δυτική και την κεντρική Αφρική και το Νεπάλ, ο δε τυφώνας Ελίν τις νοτιοανατολικές ΗΠΑ. Την περασμένη Τετάρτη, διατάχθηκε η εκκένωση της Φλόριντας, ενόψει του τυφώνα Μίλτον. Οι πανίσχυρες ΗΠΑ εξίσου ανίσχυρες με τις ξεχαρβαλωμένες χώρες του πλανήτη. Τα έργα των άπληστων χειρών μας μάς καταδιώκουν. Πάλι στις «θεομηνίες» και τις «εκδικήσεις της φύσης» θα προσφύγει η συβαριτική ευθυνοφοβία μας;
