Από Καλούς Σαμαρείτες δεν έχει παράπονο ο Μητσοτάκης – κουράγιο να έχει. l Σαμαρείτες εκ των σπλάχνων της Ν.Δ. αγαστώς συμπορευόμενους με την πιο αρχαία φυλή της παράταξης – των εκ βάθους Ανατολίας Καραμανλήδων. l Το «γιατί» συμβαίνει αυτό είναι ευλόγως το κύριο ερώτημα. l Φθόνος λέει ένας, επειδή δεν τους παίζει, υποστηρίζει άλλος, τους εξόργισε ο νόμος για τον «γάμο» λέει τρίτος, επειδή ψυχανεμίζονται πως ο Μητσοτάκης πάει για «Πρέσπες» Αιγαίου με τον Ερντογάν λέει ο παρακεί, για όλ’ αυτά μαζί ο παραπέρα. l Αν λάβουμε υπόψη πώς ο Διεθνής Παράγων προωθεί συνήθως διμερείς κρατικές διαφορές προς την εξεύρεση λύσεως, βασίμως μπορούμε να εικάσουμε ότι το ίδιο συμβαίνει και τώρα l – έτσι συνέβη άλλωστε και με τις «Πρέσπες», άλλο αν δεν συμφέρει καμιά πλευρά να το διατυμπανίζει. l Δούναι και λαβείν των Τσίπρα και Ζάεφ με Ενωμένη Ευρώπη και ΗΠΑ, ώστε να βρεθεί λύση στο Μακεδονικό, εμπόδιο στα σχέδια και συμφέροντά τους. l Αν υποθέσει κανείς τώρα ότι έχουν βάση τα σχετικά «ψυχανεμίσματα» των Καλών Σαμαρειτών, l τότε δεν μπορεί παρά να δεχτεί ότι αυτά τα συνεχή και εντεινόμενα «γαβγίσματα» προς Μητσοτάκη συνιστούν ένα είδος πολιτικού μπούλινγκ l («Για τήρα και μη!.. Θα σε φάμε στη σούβλα!») l – δηλαδή συνιστούν κάτι σαν απειλή, για να μην πω «προληπτική τρομοκρατία». l Η απλή «υπονόμευση» πάντως είναι πια … απλοϊκή απάντηση στο «γιατί» έχουν κυκλώσει τον πρωθυπουργό τόσοι Καλοί Σαμαρείτες. l
Θα το προσέξατε, δεν μπορεί: l Μπαλέτα παντού αυτό το φθινόπωρο, από τις αρχές ήδη Σεπτεμβρίου και πάει σερί τον Οκτώβρη, αλλά και τον Νοέμβρη – παντού: l Ηρώδειο («ιστορικό και εμβληματικό» μας το συστήνουν, το νεοπαγές), Μέγαρο, Λυκαβηττός, Ολύμπια, Παλλάς, Ακροπόλ κι εγώ δεν ξέρω πια πού αλλού βρέχει μπαλέτο. l Μιλάμε (σιγά!) για κλασικό μπαλέτο, ξένο αποκλειστικώς, ουκρανικό πολύ (ελλείψει ρούσικου), αλλά και ευρωπαϊκό επίσης μετά αμερικανικής εσάνς στο αμάλγαμα, αν κατάλαβα καλά τι λέει η πάντα ά-ψο-γη προφορά του Κωστάλα όταν διαφημίζει πολλών γλωσσών ονόματα. l Κλασικά έργα ή γκαλά, να φάει η μύγα «Λίμνη των κύκνων» και το κουνούπι νον μπάιναρι «Κύκνους» επίσης. l
Στο προηγούμενο Υποβολείο έγραφα πως αν στις εκλογές του Πασόκ νικήσει ο Δουξ του Σπρουξ των Αθηνών μπορεί να έχουμε την ευκαιρία να ξαναδούμε στο Σύνταγμα εκείνες τις κυρίες που χόρευαν χασαποσέρβικα κάθε που νικούσε ο Τσίπρας. l Ούτε που φανταζόμουν, βέβαια, πως αυτό μπορούσε να του εμπνεύσει το όραμα να στήσει «σε εμβληματικό» (κι αυτός) σημείο της Αθήνας ανδριάντα της Οδοκαθαρίστριας. l Το ξεφούρνισε μετά που νίκησε με διαφορά ρώγας τον Γερουλάνο, αλλά το υποσχέθηκε ενθουσιασμένος με την ιδέα. l Η στήλη τον ευχαριστεί για την τιμή, θα ήθελα μόνο μια χάρη: l Η καθαρίστρια να έχει ψηλά τη γροθιά και να φοράει μακρύ πλαστικό γάντι, πορτοκαλοκόκκινο, ει δυνατόν. l
Με ψιλή τω σθένει φωνή, αλλά λαλίστατος ο Δουξ, l διακήρυξε επίσης ότι «κάνει μέτωπο με τη νεοφιλελεύθερη λαίλαπα των ιδιωτικοποιήσεων». l Και προφανώς, επειδή βάζει σε κίνδυνο το κούτελό του προτάσσοντάς το, το προφύλαξε τοποθετώντας πάνω πάνω κάτι που ο ασεβής Βουλαρίνος του Σκάι FM το βλέπει σαν κουνάβι. l Ας λένε. l Μπορεί κι απόψε ν’ αποδειχτεί γούρικο. l Τι λαγός, τι κουνάβι. l
Το μεταφέρω, καθότι αυτοπροσώπως ο προβοκάτωρ: l Ερωτώ, πίνοντας καφέ σε φιλικό σπίτι (παρόντες πατέρας, μητέρα και νεαρός γιος) πώς τους φάνηκε το αποτέλεσμα των πασοκικών εκλογών. l «Τελικά, πιάσε μια από τα ίδια», λέει ο φίλος. l «Ωδινεν όρος και έτεκε μυν», επαυξάνει η σύζυγος. l «Ναι, αλλά αν απόψε νικήσει ο Δούκας;» ξαναρωτάω. l «Τότε ώδινεν όρος και έτεκεν ποντικομαμήν», ρίχνει την ατάκα ο νεαρός l κι απ’ τα γέλια, μας βγήκε ο καφές από τη μύτη.
