Ευτυχώς, υπάρχει ο Νετανιάχου για να απαντήσει σε ένα υπαρξιακό ερώτημα ημών των παλαιότερων: «Εμείς παλαβώσαμε ή ο κόσμος χάζεψε;». Ας πάρουμε τα πράγματα με τη σειρά…
Οι ειρηνευτικές δυνάμεις τοποθετούνται με εντολή της διεθνούς κοινότητας μεταξύ πρώην εμπολέμων ώστε αυτοί να μην ξαναπάρουν τα όπλα. Από τις ένδεκα αποστολές παγκοσμίως οι τρεις είναι στη Μέση Ανατολή. Δεν κάνουν καλή δουλειά, διότι λειτουργούν σαν τη δική μας τοπική αυτοδιοίκηση. Εχουν την αρμοδιότητα διατήρησης της ειρήνης, αλλά δεν έχουν ούτε τους πόρους ούτε την εξουσία –τη στρατιωτική δύναμη– να την επιβάλουν. Κύριο όπλο είναι το γαλάζιο χρώμα στα κράνη τους.
Παρά τις πολλές αποτυχίες, ο ΟΗΕ διατηρεί το κύρος του. Η αρμοδιότητα –έστω– να βρίσκεται στις εμπόλεμες περιοχές δεν αμφισβητήθηκε ρητώς ούτε από πολεμάρχους της Αφρικής. Αμφισβητείται τώρα από την κυβέρνηση του Ισραήλ. Δεν είναι μόνο τα ακροδεξιά τρολ, με το άστρο του Δαυίδ στην προμετωπίδα, που επιτίθενται με βαρείς και συχνάκις χυδαίους χαρακτηρισμούς κατά του οργανισμού. Είναι οι υπουργοί του Ισραήλ, που υποκρίνονται ότι βλέπουν «αντισημιτισμό» σε κάθε διεθνή οργανισμό και ο Μπέντζαμιν Νετανιάχου που ζήτησε την απομάκρυνση της ειρηνευτικής δύναμης στον Λίβανο (United Nations Interim Force in Lebanon, UNIFIL). Αντιστροφή της λογικής: Να φύγουν οι ειρηνοποιοί, ώστε να μπορεί απερίσπαστος να κάνει πόλεμο.
Μέσα σε αυτό το κλίμα, δεν προξενούν εντύπωση οι σποραδικές αιματηρές επιθέσεις του ισραηλινού στρατού κατά των βάσεων της UNIFIL· μέχρις στιγμής, έχουν τραυματιστεί πέντε κυανόκρανοι. Δεν νομίζουμε ότι υπάρχει κεντρική διαταγή, αλλά σε κάθε πόλεμο υπάρχουν χαζά παιδιά με όπλα στα χέρια και «χακίνοες» αξιωματικοί – «khaki-brained» αγγλιστί, αν και στην Ελλάδα έχουμε μια καλύτερη λέξη που δεν γράφεται. Η τοξικότητα που δημιουργούν η ισραηλινή κυβέρνηση και τα ακροδεξιά τρολ της λαμβάνεται από κάποιους ανόητους ως άδεια για να σκοτώσουν.
Ο ΟΗΕ και άλλοι διεθνείς οργανισμοί είναι ό,τι απέμεινε από την προσπάθεια της Δύσης να φτιαχτεί μια διεθνής τάξη, ώστε να μην ξαναζήσουμε τη φρίκη του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου. Δεν είναι ό,τι καλύτερο ήλπισαν οι ιδρυτές του, αλλά είναι ό,τι καλύτερο έχουμε σήμερα.
Αποτελεί ειρωνεία της ιστορίας πως οι επιτιθέμενοι στον ΟΗΕ δεν είναι οι Παλαιστίνιοι, παρόλο που με εντολή αυτού του οργανισμού δημιουργήθηκε το κράτος του Ισραήλ. Επιτίθενται οι υπουργοί του μόνου δυτικού προπύργιου στη Μέση Ανατολή, σε σημείο που πρέπει να αναρωτηθούμε: Ποια Δύση ακριβώς υπερασπίζονται εκείνοι που δηλώνουν υπέρμαχοι του δυτικού τρόπου ζωής και υποστηρίζουν τις πολιτικές Νετανιάχου;
