«Η ατμόσφαιρα ηλεκτρισμένη», όπως λέει ένα άλλο άσμα, που αποτυπώνει παραστατικά αλλά και προφητικά την κατάσταση στον ΣΥΡΙΖΑ. Ετσι μια φήμη, που αποδείχθηκε ανυπόστατη, ήταν αρκετή για να ξεσπάσει ένας ακόμη καβγάς στη ριζοσπαστική Αριστερά ή, εν πάση περιπτώσει, σε ό,τι έχει απομείνει από αυτήν. Τι υποστήριζε αυτή η φήμη; Οπως δήλωσε σε τηλεοπτική εκπομπή ο πρώην υπουργός Γιώργος Λιάνης, ένας από τους διαπρύσιους υποστηρικτές της συνεργασίας ΠΑΣΟΚ-ΣΥΡΙΖΑ, ο Αλέξης Τσίπρας επικοινώνησε με μεγαλοστέλεχος του ΠΑΣΟΚ και του ζήτησε συγγνώμη για την υπόθεση Νovartis. Ας σημειωθεί –και αυτό έχει τη σημασία του– ότι αυτή η «αποκάλυψη» έγινε πριν γίνει γνωστή η επικράτηση του Νίκου Ανδρουλάκη. Τα ονόματα έδιναν κι έπαιρναν. Αλλοι μιλούσαν για τον Βαγγέλη Βενιζέλο, άλλοι για τον Ανδρέα Λοβέρδο και όσο περνούσε η ώρα και η είδηση δεν διαψευδόταν, τόσο μερικοί μέσα στον ΣΥΡΙΖΑ άρχισαν να ανεβαίνουν στα κάγκελα με το πρώην ίνδαλμά τους που άρχισε να μοιράζει συγγνώμες. Ποιοι ήταν αυτοί; Οσοι επένδυσαν πολιτικά, και όχι μόνον, στην υπόθεση Νovartis και είχαν ενεργό ρόλο στην παραπομπή των δέκα πολιτικών αντιπάλων του ΣΥΡΙΖΑ στο ειδικό δικαστήριο.
Πολιτικά έχει καταγραφεί η προσπάθεια να αποκατασταθεί το τρωθέν γόητρο του Αλέξη Τσίπρα, μια προσπάθεια που περνάει και μέσα από τις μετάνοιες…
Είχε προηγηθεί εκείνη η δήλωση του Αλέξη Τσίπρα σε ένα συνέδριο της «Καθημερινής» για λάθος χειρισμούς στη συγκεκριμένη υπόθεση, που εξελήφθη ως μια οιονεί συγγνώμη. Ομως, άλλο πράγμα μια αιωρούμενη και νεφελώδης συγγνώμη και άλλο η ρητή συγγνώμη. Τελικά, πολλή φασαρία για το τίποτα, ωστόσο, πολιτικά έχει καταγραφεί η προσπάθεια να αποκατασταθεί το τρωθέν γόητρο του Αλ. Τσίπρα, μια προσπάθεια που περνάει και μέσα από τις μετάνοιες. Διότι δεν γίνεται να προσδοκάς να συνεργαστείς με το ΠΑΣΟΚ ενώ έχεις παραπέμψει πρωτοκλασάτα στελέχη του στο ειδικό δικαστήριο. Και ούτε μπορεί να τα φορτώσεις όλα στον… Μίμη. Εσύ ήσουν ο πρωθυπουργός. Η όλη ιστορία μού θυμίζει το βρώμικο ’89, όταν –μετά την αθώωση του Ανδρέα Παπανδρέου– όλοι οι ηγέτες της Αριστεράς που ψήφισαν υπέρ της παραπομπής του, στη συνέχεια δήλωναν ότι αυτοί διαφωνούσαν εξαρχής με τον χειρισμό της όλης υπόθεσης.Σήμερα, και με αφορμή τις «συγγνώμες» Τσίπρα, θα είχε ενδιαφέρον να μαθαίναμε πώς ακριβώς στήθηκε το σκηνικό της παραπομπής των δέκα πολιτικών αντιπάλων του ΣΥΡΙΖΑ. Ποιος συνέλαβε το σχέδιο, ποιοι ήταν οι πρωταγωνιστές, μέχρι ποίου σημείου της πολιτικής και πολιτειακής(;) ηγεσίας έφτανε ο σχεδιασμός και πώς εντασσόταν στις πολιτικές εξελίξεις. Βέβαια, για να συμβεί αυτό, θα πρέπει να ανοίξουν στόματα και δεν ξέρω αν όσοι γνωρίζουν είναι διατεθειμένοι και να μιλήσουν. Πάντως, με τα όσα γίνονται στον ΣΥΡΙΖΑ, μπορεί κάποιος οργισμένος να πει επ’ αυτού και μια κουβέντα παραπάνω.
Υποθέτω ότι τώρα, με τον Ανδρουλάκη, οι «συγγνώμες» του Τσίπρα είναι πολιτικά ατελέσφορες, παρά τις φιλότιμες προσπάθειες των υποστηρικτών της μεγάλης Κεντροαριστεράς για την αναστήλωση του προφίλ του.
