Οι εσωκομματικές εκλογές της περασμένης Κυριακής ανέδειξαν εκ νέου πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ τον κ. Νίκο Ανδρουλάκη. Από τους έξι διεκδικητές του «στέμματος» του Κινήματος, ο νικητής ήταν ο πλέον «βαρετός» ή ο λιγότερο «χαρισματικός» εξ όλων. Η πλέον αξιόλογη υποψηφιότητα υπήρξε του κ. Παύλου Γερουλάνου, που ενώ κατέκτησε την τρίτη θέση στον πρώτο γύρο της αναμετρήσεως, ηττήθηκε από την «κομματική νομενκλατούρα» και το «σημιτικό» ΠΑΣΟΚ.
Η ομιλία του κ. Ανδρουλάκη, μετά τη νίκη του την περασμένη Κυριακή, ενώπιον ευαρίθμων παραληρούντων οπαδών είχε έναν τόνο «ενωτικό», υποσχόταν συνεργασία όλων των άλλων διεκδικητών της ηγεσίας του «Κινήματος». Δεν διέφυγαν την προσοχή, ωστόσο, και κάποιες συνηχήσεις, που παρέπεμπαν στον μύθο της αιώνιας επιστροφής, όπως ακούσματα του τύπου «για να γυρίσει ο ήλιος θέλει δουλειά πολλή» και άλλα συμβολικά παρόμοια. Βέβαια, η κ. Αννα Διαμαντοπούλου είχε φροντίσει να επικαλεσθεί από το Βερολίνο, όπου βρισκόταν, τη «νέα ανθρωπολογία» των ψηφοφόρων του ΠΑΣΟΚ και να επισημάνει εμμέσως ότι στον πρώτο γύρο ένα μεγάλο ποσοστό που ξεπερνούσε το 40% είχε σαφώς αμφισβητήσει την επάρκεια του κ. Ανδρουλάκη. Τι πρακτικώς σημαίνει αυτή η τοποθέτηση, θα καταστεί σαφές στο μέλλον.
Μέχρι στιγμής τουλάχιστον και σε αντίθεση με τον κ. Μητσοτάκη, που σταδιακώς αποξενώθηκε από τον σκληρό, ευμεγέθη όμως πυρήνα της Ν.Δ. με αποτέλεσμα τα «ταυτοτικά» κόμματα της Δεξιάς να συγκεντρώνουν συνολικώς ποσοστό περί το 20%, ο κ. Ανδρουλάκης υπενθυμίζει τη «λαμπρά» πορεία του Κινήματος –κατ’ άλλους τον «εφιάλτη– με ισχνές «εκσυγχρονιστικές» προσθήκες. Βέβαιον, πάντως, είναι ότι η σύγκρουση του επανεκλεγέντος ηγέτη του ΠΑΣΟΚ με την κυβέρνηση του κ. Μητσοτάκη θα είναι μετωπική και όχι μόνον διότι υπήρξε στόχος τηλεφωνικής παρακολουθήσεως από την ΕΥΠ. Η αποσύνθεση του ΣΥΡΙΖΑ εις τα εξ ων συνετέθη αίρει τους λόγους συνεργασίας των κ. Σαμαρά και Βενιζέλου.
Υπάρχουν, φυσικά, κάποιοι κακεντρεχείς που σκέπτονται πως όπως ο πατήρ Μητσοτάκης ήγειρε εκ του πολιτικού τάφου τον Ανδρέα Παπανδρέου, έτσι και ο υιός του, Κυριάκος Μητσοτάκης, με τα προβλήματα που αντιμετωπίζει ο άνθρωπος, ενδέχεται να αναστήσει το ΠΑΣΟΚ. Δεν πρόκειται περί αυτού, αλλά περί επαναλήψεως του παρελθόντος υπό μορφήν μάλλον μιας παρωδίας.
