Εύλογη η απορία του Στέφανου Κασσελάκη. Αν όμως γνώριζε πού έμπλεκε, δεν θα απορούσε με τα όσα συμβαίνουν. Διότι όταν μπλέκεις με αριστερούς, πολλές φορές η επίκληση του αυτονόητου μαρτυρεί μια πλάνη ή, στην καλύτερη περίπτωση, μια αφέλεια. Δεν αντιλήφθηκε ο Στ. Κασσελάκης πως εκεί μέσα στον ΣΥΡΙΖΑ ψηφίζουν μέχρις ότου βγει το αποτέλεσμα που επιθυμούν οι πραγματικοί ιδιοκτήτες του κόμματος και της περιουσίας του. Και μάλιστα, επινοούν διάφορους τρόπους για να ψηφίζουν, προσαρμοσμένους στις περιστάσεις. Ανοικτή ψηφοφορία, μυστική ψηφοφορία, τηλεφωνική ψηφοφορία, όλα τα έχει το εκλογικό ρεπερτόριο.
«Στέφανε, αυτοί που πήγες κι έμπλεξες είναι μανούλες στην εσωκομματική ίντριγκα. Μια φορά την πάτησαν, τώρα έχουν λάβει όλα τα μέτρα τους, ώστε να σε “τελειώσουν”».
Επίσης, ο Στ. Κασσελάκης ακόμη δεν αντιλήφθηκε ότι μια δράκα ανθρώπων που καταργούν με συνοπτικές διαδικασίες καταστατικό και την πλειοψηφική βούληση χιλιάδων φίλων, αυτή η ίδια δράκα θα οργανώσει ένα συνέδριο που θα το ελέγχει πλήρως. Διαθέτουν και το θράσος και την τεχνογνωσία, και το δυστύχημα είναι ότι σε αυτές τις σκοτεινές μεθοδεύσεις συμμετέχουν και στελέχη που προέρχονται από την αποκληθείσα ανανεωτική Αριστερά. Στελέχη που όντως, στο παρελθόν, έδωσαν τις μάχες τους για τις καθαρές και έντιμες εσωκομματικές διαδικασίες. Τώρα, με το πέρασμα των δεκαετιών, η συνείδησή τους απέκτησε τις ιδιότητες του ελαστικού. Διαμορφώνεται όχι σύμφωνα με τις νεανικές αρχές τους, αλλά με βάση τις τρέχουσες πολιτικές σκοπιμότητες.
Ολα αυτά ο νεοσσός της πολιτικής, Στ. Κασσελάκης, δεν τα γνώριζε και δεν βρέθηκε ένας χριστιανός να του τα πει. Να του πει, δηλαδή, ότι στα όργανα του ΣΥΡΙΖΑ κουβέντιαζαν επί ώρες, αλλά στο τέλος πάντα ψήφιζαν αυτό που ήθελε ο Αλ. Τσίπρας. Από τους άλλους, τους αποκαλούμενους δογματικούς, διέφεραν στη φόρμα των διαδικασιών, όχι στην ουσία. Εκεί, στους άλλους, δεν γίνονται ψηφοφορίες, αφού η γραμμή του κόμματος πάντα επιβεβαιώνεται από τα γεγονότα. Εδώ, στους ανανεωτικούς, οι διαδικασίες είναι σεβαστές υπό έναν απαράβατο όρο: δεν αμφισβητείται η κυριαρχία της ηγετικής ομάδας. Αν τυχόν υπάρχουν υπόνοιες πως μπορεί να συμβεί κάτι τέτοιο, αλλάζουν εν κινήσει τις διαδικασίες.Στέφανε, αυτοί που πήγες κι έμπλεξες είναι μανούλες στην εσωκομματική ίντριγκα. Τώρα εσύ πιστεύεις πραγματικά ότι έκαναν όλη αυτή τη φασαρία για να σου επιτρέψουν να ξαναπάρεις το κόμμα τους μέσα από τα χέρια τους; Πιστεύεις, όντως, πως θα διεξαχθεί ένα συνέδριο με ανοικτές, δημοκρατικές διαδικασίες; Ρώτα, διάβασε και θα καταλάβεις ότι ζεις σε έναν δικό σου κόσμο, που ουδεμία σχέση έχει με τον μικρόκοσμο των επαγγελματικών στελεχών, δηλαδή όλων αυτών που το μοναδικό επάγγελμα που άσκησαν στη ζωή τους, επί δεκαετίες, ήταν υπάλληλοι του κόμματος ή συνδικαλιστές. Δεν σε βλέπουν ως πολιτικό αντίπαλο, αλλά ως τον ανταγωνιστή που θα τους πάρει τον έλεγχο της επιχείρησης. Μια φορά την πάτησαν, τώρα έχουν λάβει όλα τα μέτρα τους, ώστε να σε «τελειώσουν». Και τέτοιες αφελείς απορίες δεν θα πρέπει να έχεις πλέον.
