Ο,τι πρόσημο και να βάλει κάποιος στο Δημόσιο, ό,τι επίθετο και να του φορέσει, το Δημόσιο θα παραμείνει Δημόσιο, παρά τις όποιες ευκολίες που προσφέρει η ψηφιοποίησή του. Σημειώναμε πως «η πληροφορική τεχνολογία έκανε τη ζωή μας πιο εύκολη, αλλά οι δυσκολίες που είχε το Δημόσιο στην αναλογική εποχή, απλώς “φτυαρίστηκαν” στην ψηφιακή· “shoveling”, ήτοι “φτυάρισμα”, είναι ένας πρώιμος όρος της ψηφιακής εποχής για να περιγράψει τη διαδικασία αντιγραφής παλαιού περιεχομένου, χωρίς καμιά επεξεργασία στο νέο μέσο» (28.7.2023). Αυτό που πρωτίστως «φτυαρίστηκε» είναι η νοοτροπία του Δημοσίου και οι πολύπλοκες διαδικασίες του, οι οποίες απλώς έγιναν… ηλεκτρονικές. Η κάτωθι ιστορία το πιστοποιεί.
Ο γιος ενός φίλου πάσχει εκ γενετής από διαβήτη Α΄. Ο πα-τέρας, την παλιά έγχαρτη εποχή, μάζεψε όλα τα δικαιολογητικά ώστε να έχει το προστατευόμενο μέλος την απαιτούμενη ασφαλιστική κάλυψη. Το παιδί μεγάλωσε και πρέπει πλέον να ασφαλιστεί ως ενήλικας. Φτου και πάλι (τα ίδια δικαιολογητικά) από την αρχή, αλλά αυτό δεν είναι το χειρότερο, αφού τώρα τα περισσότερα πλέον συγκεντρώνονται ηλεκτρονικώς. Το παιδί πρέπει να εμφανιστεί σε τριμελή επιτροπή που θα πιστοποιήσει τον βαθμό αναπηρίας.
Οι γιατροί της επιτροπής δεν μπορούν να δουν κάτι, αφού χρειάζονται εργαστηριακές εξετάσεις, που ήδη έγιναν σε κρατικό νοσοκομείο. Απλώς θα τον ρωτήσουν πώς νιώθει, αν είναι καλά και να του πουν «περαστικά»· που δεν πρόκειται να είναι.
«Δυστυχώς ο νόμος προβλέπει αυτοπρόσωπη παρουσία, έστω για ένα “γεια”…», ήταν η απόκριση του ΕΦΚΑ. «Ε, τότε ας κλείσουμε ένα ραντεβού». «Δεν μπορούμε. Το ηλεκτρονικό σύστημα εκδίδει αυτόματα τα ραντεβού». «Το παιδί είναι στο εξωτερικό. Αν δεν μπορεί αυτή την (τυχαία) ημερομηνία;». «Το σύστημα θα εκδώσει νέα». «Αν πάλι δεν μπορέσει;». «Τότε πρέπει να ξανακάνετε τη διαδικασία από την αρχή». «Να ξανακαταθέσω τα ίδια δικαιολογητικά που είχα καταθέσει όταν ήταν νήπιο και επανακατέθεσα όταν μεγάλωσε;». «Ναι, δυστυχώς αυτή είναι η διαδικασία και δεν μπορούμε να την υπερβούμε…».
Το πρόβλημα εν προκειμένω είναι πως όταν ο συνήθης παραλογισμός του Δημοσίου γίνεται ψηφιακός, δεν υπάρχει ούτε η σωτηρία του καλόπιστου δημόσιου λειτουργού, που θα ψάξει να βρει μια μέρα που θα βολεύει και τον πολίτη. Το σύστημα θα συνεχίσει να φτύνει ημερομηνίες και το μόνο που μπορεί να ελπίζει ο αιτών είναι να κερδίσει το ΛΟΤΤΟ του φορέα στον οποίο απευθύνεται, να βγουν δηλαδή έξι νούμερα –π.χ. 20.12.24– για να τελειώσει τη δουλειά του.
Δεν γνωρίζουμε αν η τεχνητή νοημοσύνη σε αυτά τα συστήματα μπορεί να διορθώσει κάτι. Φοβόμαστε πως η εγγενής και ριζωμένη νοοτροπία του Δημοσίου παραμένει αήττητη.
