Περπατώντας στον σταθμό μετρό «Συγγρού-Φιξ» ανάμεσα στο υπόγειο πάρκινγκ και στις αποβάθρες έχει ο πολίτης τη δυνατότητα να διαπιστώσει τον βαθμό συντήρησης που δέχονται οι χώροι εξυπηρέτησης του κοινού. Μήνα με τον μήνα η κατάσταση χειροτερεύει και δεν θα χρειαζόταν να γραφτεί ένα τέτοιο σημείωμα αν υπήρχε η στοιχειώδης έστω ένδειξη πως η ακραία έλλειψη φροντίδας ήταν αποτέλεσμα μιας ατυχούς συγκυρίας.
Δυστυχώς, ο πολίτης που χρησιμοποιεί τις γραμμές 2 και 3 (δεν θα μιλήσουμε για τον ηλεκτρικό, γιατί εκεί θα πρέπει σηκώσουμε τα χέρια ψηλά) έχει την εντύπωση πως το κόσμημα της Αθήνας, όπως ήταν το μετρό, δεν είναι πλέον κόσμημα. Και είναι πολύ λυπηρή η διαπίστωση, καθώς σημάδια εγκατάλειψης, βανδαλισμών, έλλειψης καθαριότητας και μιας γενικότερης απάθειας είναι αυτό που εισπράττει ο χρήστης του πιο σημαντικού μεταφορικού μέσου στην πρωτεύουσα.
Αναφέρθηκα στον σταθμό «Συγγρού-Φιξ» λόγω της εντυπωσιακής έλλειψης καθαριότητας. Τα σπρέι και οι μουντζούρες επάνω στα μάρμαρα εξαπλώνονται, η μάκα στο δάπεδο σχηματίζει πλέον σχήματα και δεν είναι υπερβολή ότι επί δύο ημέρες είχαν αφεθεί όσα είχαν αφήσει κάποιοι δυστυχείς άνθρωποι που είχαν κοιμηθεί στους διαδρόμους. Ας προσθέσει ο καθένας ό,τι μπορεί με τη φαντασία του…
Η φωτογραφία της Μελίνας στην «Ακρόπολη» έχει αρχίσει και ξεφτίζει, το Μοναστηράκι γεμίζει και αυτό γκράφιτι στα μάρμαρα, οι υγρασίες στους τοίχους είναι σχεδόν παντού εμφανείς, ο περιβάλλων χώρος στους περισσότερους σταθμούς (εκεί όπου ήταν σχεδιασμένοι κήποι) είναι για κλάματα. Στο Ελληνικό, τα ξεραμένα φυτά θυμίζουν τοπίο αφυδατωμένο και παρατημένο. Δεν ξέρει ο πολίτης για ποιον λόγο η πηγή περηφάνιας για όλους μας, το καμάρι της Αθήνας του 2000 εξελίχθηκε να μοιάζει ολοένα και περισσότερο με το ελληνικό Δημόσιο. Φαίνεται πως οι σταθμοί της πρώτης γενιάς του μετρό χρειάζονται επειγόντως λίφτινγκ και σχολαστικό έλεγχο της καθαριότητας.
Η αστική συγκοινωνία είναι η απόλυτη προτεραιότητα. Η συχνότητα είναι το πρώτο μέλημα (κάτι για το οποίο δεν ακούμε και πολλά, ιδίως για τα λεωφορεία όπου ο χρόνος αναμονής είναι εξοργιστικός) αλλά και η φροντίδα, η συντήρηση και η καθαριότητα είναι καθρέφτης πολιτισμού. Είναι πολύ σκληρό και άδικο να μονολογούμε αυτό το «κρίμα» για το μετρό…
