Η μετακίνηση είναι ο πιο βαρύς πυλώνας της ελληνικής καθημερινότητας. Ο μισός πληθυσμός της πυκνοδομημένης τετράπλατης μητρόπολης κυκλοφορεί με Ι.Χ. και μηχανάκια. Στενή σχέση εξάρτησης, ανάγκη ζωτική, που επιτήδειοι έχουν μετατρέψει δεκαετίες τώρα σε μαγαζάκι χρηματοκλοπής.
Το γνωρίζαμε. Σοκάρει η έκταση. Το ρεπορτάζ της Χρύσας Λιάγγου για τις πειραγμένες αντλίες του 27% των βενζινάδικων στην Αττική (έρευνα ΕΜΠ), τα οποία κλέβουν από τους οδηγούς έως και το ένα τέταρτο της ποσότητας του αγορασμένου καυσίμου, θα έπρεπε να μην αφήνει κανέναν υπεύθυνο να κάθεται ήσυχα στη θέση του. Ανεφάρμοστοι νόμοι και μέτρα που καταλήγουν να ευνοούν τους παραβάτες, σχεδόν ανύπαρκτος ελεγκτικός μηχανισμός, καθυστερήσεις στην εκδίκαση των υποθέσεων σφράγισης πρατηρίων, λουκέτα στα χαρτιά, ανταγωνιστικές μαφίες που κινούν τα νήματα στη νοθεία και στο λαθρεμπόριο καυσίμων.
Φαινόμενο παμπάλαιο, σκοτεινό, με διαρκώς ανανεούμενα βάθη. Το βρώμικο χρήμα ρέει κρουνηδόν και ξεπετάγονται διαρκώς νέα κεφάλια του μαφιόζικου λερναίου τέρατος. Πόλεμοι μεταξύ συμμοριών, συμβόλαια θανάτου, ένας πολυδαίδαλος βόρβορος και οι άκρες εκεί που πιάνονται, εκεί χάνονται. Καύσιμα χάνουν τον δρόμο τους και δεν φτάνουν ποτέ στον προορισμό τους, μαύρες βενζίνες εμφανίζονται αλλού από το πουθενά, βυτιοφόρα με χημικούς διαλύτες οδεύουν σε μυστικές αποθήκες και δεξαμενές, λογισμικά διευκολύνουν τη νόθευση.
Η αντίληψη ότι η τιμωρία του τελευταίου κρίκου της αλυσίδας παρανομίας δεν πατάσσει το φαινόμενο, δεν αθωώνει τους ελλειπτικούς μηχανισμούς εποπτείας. Οπως σε όλες τις ιστορίες εγκλήματος, οι αδιάβλητοι έλεγχοι είναι το πιο ισχυρό κλειδί, εκείνο που σε κρίσιμους τομείς ενίοτε λείπει. Δύο ελεγκτές αδυνατούν να ξετρυπώσουν τις εκατοντάδες πειραγμένες αντλίες. Και αυτή είναι μια πραγματικότητα με πολλαπλό αντίκτυπο. Ο καταναλωτής, που το καύσιμο το χρειάζεται σαν τον αέρα που αναπνέει, είναι απροστάτευτος. Οι καταγγελίες συχνά πέφτουν σε μαύρη τρύπα. Η ανταλλαγή συμβουλών μεταξύ ΙΧήδων για αποφυγή ύποπτων πρατηρίων δεν νικάει τον κράχτη της χαμηλής τιμής. Και το γέμισμα παίζεται πια στη ρουλέτα, με εμπεδωμένο το αίσθημα ατιμωρησίας της απάτης και την παράνομη πράξη στρογγυλοκαθισμένη στην κανονικότητα. Τα αισθήματα οργής εναλλάσσονται με εκείνα της κόπωσης, που εκφυλίζονται σε ένα είδος κυνισμού και αδιαφορίας απέναντι στην καταπάτηση νόμων και αρχών. Κάτι πιο ανησυχητικό από την απάτη αυτή καθαυτή.
