Η 30ή Νοεμβρίου 2024 θα καταγραφεί ως ένα από τα φωτεινά ορόσημα στην ιστορική διαδρομή της Θεσσαλονίκης. Επειτα από παλινωδίες δεκαετιών, πολιτικές διαμάχες, συγκρούσεις οικονομικών και συνδικαλιστικών συμφερόντων, το τελευταίο Σάββατο του μηνός ο πρώτος συρμός θα «σφυρίξει», εγκαινιάζοντας μια νέα εποχή στις συγκοινωνίες της πόλης, στην καθημερινότητα των ανθρώπων της.
Προφανώς και δεν θα αποτελέσει το μετρό πανάκεια στο οξύτατο κυκλοφοριακό της πόλης, που επιδεινώνεται ταχύτατα. Εξάλλου, σε πρώτη φάση θα λειτουργήσει μόνον ο κεντρικός άξονας, ανατολικά από τη Νέα Ελβετία έως και τον Νέο Σιδηροδρομικό Σταθμό στα δυτικά, και ο σχεδιασμός προβλέπει τη σταδιακή επέκταση του δικτύου, ώστε να καλύψει και περιφερειακές ανάγκες μετακινήσεων.
Είναι στο χέρι της πόλης και των φορέων της να διεκδικήσουν και να πιέσουν για την ολοκλήρωσή του σε λογικό χρονικό ορίζοντα. Δεν χρειάζονται διθυραμβικές κορώνες, κυρίως για την εναρκτήρια εκδήλωση της 30ής Νοεμβρίου, ούτε όμως και «μοιρολόγια». Αλίμονο αν ένα τέτοιο έργο που η πόλη το περίμενε τόσον καιρό, εγκαινιαζόταν «εν κρυπτώ».
Ακόμη χειρότερα, σε ατμόσφαιρα κινδυνολογίας, η οποία επιχειρείται να καλλιεργηθεί, σε σημείο που να υπονοείται, ότι οσονούπω θα έχουμε «Νέα Τέμπη»…
Κάποιοι άρχισαν να επενδύουν στον φόβο, προτού καν ξεκινήσει το μετρό, για να στήσουν αντικυβερνητικό και αντιπολιτευτικό αφήγημα. Τους συναντάει κανείς ανάμεσα σε εκείνους που πρωτοστάτησαν στην υπόθεση των αρχαιοτήτων της Βενιζέλου, που έφερε πολλά χρόνια πίσω το έργο και ανέβασε στα ύψη το κόστος. Τότε ήταν τα αρχαία, τώρα είναι τα «πιθανά νέα Τέμπη».
Διακινούν, δίχως κανένα στοιχείο –αν διαθέτουν θα πρέπει επειγόντως να τα καταθέσουν στον εισαγγελέα– «ανησυχίες» περί δήθεν επικινδυνότητας της κίνησης των συρμών χωρίς μηχανοδηγό, με επίκληση αστείων επιχειρημάτων, όπως καταγγέλθηκε από πλευράς εταιρείας και των ειδικών της.
Με τα όσα έχουν δει έως τώρα το φως, το μετρό της Θεσσαλονίκης είναι από τεχνολογικής άποψης ό,τι πιο σύγχρονο και ασφαλές κυκλοφορεί σήμερα στην προηγμένη Ευρώπη. Ευθύνη της κυβέρνησης είναι να το παραδώσει στους πολίτες, με όλες τις εγγυήσεις που αφορούν την ασφάλειά τους· αυτό είναι αυτονόητο. Το να επιχειρείται η έξαψη φοβιών στο επιβατικό κοινό πάνω στις καινοτομίες του, πέρα από ποινικά ελέγξιμο, είναι και ανέντιμο.
Και για να το ελαφρύνουμε: Θυμίζει λίγο και το παλιό ανέκδοτο με τους δύο φίλους όταν ανέβηκαν για πρώτη φορά σε διώροφο λεωφορείο. Λέει ο ένας στον άλλο να ανέβει στον επάνω «όροφο» για να δει εάν έχει θέσεις και εκείνος, κατεβαίνοντας, του λέει έντρομος: «Θέσεις έχει, οδηγό δεν έχει και θα σκοτωθούμε», οπότε σάλταραν από το λεωφορείο και δεν ξανανέβηκαν ποτέ…
