Ακουσα συμπαθέστατο, προβεβλημένο στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ να υποστηρίζει στη δημόσια τηλεόραση πως «ο ΣΥΡΙΖΑ θα διασπαστεί εκ των έσω αν εκλεγεί ο Κασσελάκης». Κατέγραψα αμέσως τη χρήση της παθητικής φωνής του ρήματος «διασπώ», άνευ ποιητικού αιτίου. Διότι όταν χρησιμοποιούμε παθητική φωνή επιβάλλεται, για λόγους σαφήνειας, να αναφέρουμε και το ποιητικό αίτιο. Στην προκειμένη περίπτωση, από ποιους θα διασπαστεί ο ΣΥΡΙΖΑ; Ή αν δεν θέλουμε να κρύψουμε κάτι, η ξεκάθαρη ερώτηση είναι: «Ποιοι θα διασπάσουν τον ΣΥΡΙΖΑ αν εκλεγεί ο Κασσελάκης και γιατί;».
Η ελληνική γλώσσα, με τον πλούτο της, προσφέρει πολλές διεξόδους σε όσους θέλουν να συσκοτίσουν καταστάσεις. Σε τέτοιο σημείο που μπορεί να αντιστρέψουν και την πραγματικότητα, θολώνοντάς τη με την ενδεδειγμένη χρήση ρημάτων, ουσιαστικών και επιθέτων. Η χρήση παθητικής φωνής προσφέρεται για αυτό. Επάνω σε ένα «λέγεται» ή σε ένα «ακούγεται», μπορεί να γράψουμε ένα ολόκληρο άρθρο ή και να δημιουργήσουμε έναν εχθρό-φάντασμα ή να ανακαλύψουμε μια πολιτική-φάντασμα, ώστε στη συνέχεια να την καταγγείλουμε. Αυτές οι τεχνικές είναι γνωστές σχεδόν σε όλους τους πολιτικούς αλλά και στους σχολιαστές, καθώς παρατηρείται εκτεταμένη χρήση τους. Συνεπώς ο αναγνώστης, όταν βρίσκεται μπροστά στην παθητική φωνή, ας αναζητήσει το ποιητικό αίτιο. Αν δεν υπάρχει, «κάποιο λάκκο έχει η φάβα».
Μεγάλο πλήγμα στα όνειρα της σωματοφυλακής Τσίπρα έδωσε η εκλογή του Νίκου Ανδρουλάκη στο ΠΑΣΟΚ, καθώς έθεσε τέρμα στην ιδέα της ενωμένης Κεντροαριστεράς.
Για να επανέλθω στα του ΣΥΡΙΖΑ, όπου το τοπίο είναι πλέον ξεκάθαρο. Οι προσκείμενοι στον Αλ. Τσίπρα, με διάφορες μεθοδεύσεις στις οποίες είναι μετρ, δεν υπάρχει περίπτωση να αφήσουν την πλειοψηφία του συνεδρίου να περάσει στα χέρια των φίλων του Κασσελάκη. Εδώ που οδήγησαν τα πράγματα δεν έχουν άλλη επιλογή. Ετσι, μοιραία, θα εξωθήσουν τους ηττημένους είτε στην έξοδο είτε στην υποταγή. Ψυχρός ο υπολογισμός. Στην περίπτωση της εξόδου, το κόμμα και όλα τα σχετικά, όπως η κρατική επιχορήγηση, παραμένουν στους σωματοφύλακες του Τσίπρα, ενώ στη δεύτερη περίπτωση ούτε γάτα ούτε ζημιά. Φυσικά είναι σαφές πως δεν τους ενδιαφέρει αν ο ΣΥΡΙΖΑ μικρύνει κι άλλο. Προσεγγίζοντας με μια ρεαλιστική ματιά την κατάσταση, αντιλαμβάνονται ότι τα μεγαλεία έχουν περάσει ανεπιστρεπτί και αυτό που τους έχει απομείνει είναι ένα μικρό μαγαζάκι, καθώς και το αριστερόμετρο. Ενα ιδιαίτερα χρήσιμο εργαλείο σε τέτοιους καιρούς.
Μεγάλο πλήγμα στα όνειρα της σωματοφυλακής Τσίπρα έδωσε η εκλογή του Νίκου Ανδρουλάκη στο ΠΑΣΟΚ, καθώς έθεσε τέρμα στην ιδέα της ενωμένης Κεντροαριστεράς. Τώρα ο Ανδρουλάκης θα τους χρησιμοποιεί ανάλογα με τους δικούς του σχεδιασμούς. Μέχρις εκεί. Και όλοι αυτοί απλώς θα είναι παρατηρητές των εξελίξεων. Αλλά και για τον Κασσελάκη η κατάσταση είναι ακόμα πιο δύσκολη. Θα κάνει δικό του κόμμα; Πόσοι βουλευτές θα τον ακολουθήσουν στο εγχείρημά του; Και πόθεν η χρηματοδότηση ενός νέου κόμματος. Τα λεφτά δεν είναι λίγα. Πάντως η εκλογή των συνέδρων θα είναι η πρώτη πράξη της τραγωδίας ΣΥΡΙΖΑ.
