«Θυμήσου, θυμήσου την 5η Νοεμβρίου και την προδοτική Συνωμοσία της Πυρίτιδος», ανέφερε στιχούργημα μετά την αποτυχημένη απόπειρα δολοφονίας του Προτεστάντη βασιλέα της Αγγλίας Ιακώβου Α΄, το 1605, από μία ομάδα Καθολικών, που είχε σχεδιάσει να ανατινάξει με πυρίτιδα το κοινοβούλιο, κατά την εναρκτήρια σύνοδό του παρουσία του μονάρχη. Ολως τυχαίως η προσεχής Τρίτη –μέρα διεξαγωγής μονίμως των εκλογών στις ΗΠΑ– συμπίπτει να είναι η 5η Νοεμβρίου. Είχαν προηγηθεί δύο αποτυχούσες απόπειρες δολοφονίας του Ντόναλντ Τραμπ, στη διάρκεια της προεκλογικής του εκστρατείας. Αλλά αρκούν τα περί ημερολογιακών και άλλων συμπτώσεων.
Η ιδιαιτερότητα των επικειμένων αμερικανικών εκλογών δεν εντοπίζεται απλώς στη χυδαία ρητορική αντιπαράθεση των δύο διεκδικητών της προεδρίας και των προβεβλημένων υποστηρικτών τους. Ενίοτε διατυπώνονται αιτιάσεις περί κινδύνων ακόμη και καθεστωτικής ανατροπής. Μία αναφορά του Ρεπουμπλικανού υποψηφίου Ντόναλντ Τραμπ ότι θα κάνει χρήση και στρατιωτικών δυνάμεων για την καταστολή βίαιων εκδηλώσεων ερμηνεύθηκε ως αποκαλυπτική δικτατορικών προθέσεων. Ωστόσο, ήταν την 1η Μαΐου 1992 που ο τότε πρόεδρος Μπους απέστειλε στην Καλιφόρνια δύναμη 3.000 ανδρών της 7ης Μεραρχίας Πεζικού και 1.500 πεζοναυτών για την καταστολή τριημέρου εξεγέρσεως στο Λος Αντζελες, που είχε ως συνέπεια τον θάνατο σαράντα πολιτών και ζημίες 500 εκατ. δολαρίων.
Πέρα από κάθε αμφιβολία, όμως, ο κ. Τραμπ, εάν εν τέλει εκλεγεί, θα επιχειρήσει να συντρίψει το «Δημοκρατικό κατεστημένο», όπως αυτό διαμορφώθηκε με την ανάδειξη του Μπιλ Κλίντον στη προεδρία των ΗΠΑ, του Μπαράκ Ομπάμα στη συνέχεια, για να εκπέσει σε επίπεδο ασυναρτησίας επί της προεδρίας του Τζο Μπάιντεν. Κάτι ανάλογο είχε πράξει επιτυχέστατα στο παρελθόν ως πρόεδρος των ΗΠΑ ο Ρόναλντ Ρέιγκαν, όταν εκρίζωσε εκ θεμελίων το παλαιότερο Δημοκρατικό κατεστημένο, που είχε φθάσει σε σημείο αποσυνθέσεως επί προεδρίας Κάρτερ.
Το τι θα διαλαμβάνει η ανατροπή που θα επιχειρήσει ο κ. Τραμπ στο εσωτερικό των ΗΠΑ ενδιαφέρει τους πολίτες της μεγάλης αυτής χώρας. Στο επίπεδο της διεθνούς πολιτικής, ωστόσο, μία επανεκλογή του στο προεδρικό αξίωμα ενδεχομένως να αποτελέσει μία ριζοσπαστική ανατροπή.
Οταν στις 24 Μαρτίου 1999 ο Μπιλ Κλίντον δίχως προηγούμενη απόφαση του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ και ως επικεφαλής του ΝΑΤΟ διέταζε τον βομβαρδισμό της Σερβίας, ταπείνωνε τη μετακομμουνιστική Ρωσία –σύμμαχο το Βελιγραδίου– και υπονόμευε κάθε ελπίδα συνυπάρξεως Ανατολής και Δύσεως. Ο κ. Τραμπ, όταν υποστηρίζει ότι θα τερματίσει τον πόλεμο στην Ουκρανία, συνεννοούμενος με τον πρόεδρο Πούτιν επιχειρεί απλώς να επαναφέρει σε ισχύ την παλιότερη τάξη πραγμάτων. Δεν είναι βέβαιο ότι θα το πετύχει.
Η αποκάλυψη της Συνωμοσίας της Πυρίτιδος το 1605 δεν έλυσε το θέμα της διαμάχης Καθολικών και Διαμαρτυρομένων στη Βρετανία. Αυτό συνέβη μόνον το 1745, επί Γεωργίου Β΄ του Οίκου του Αννοβέρου. Και οι εκλογές στις ΗΠΑ την 5η Νοεμβρίου δεν πρόκειται να γεφυρώσουν το χάσμα αντιλήψεων Δημοκρατικών και Ρεπουμπλικανών. Τελούμε εν αναμονή…
