Η βούληση του λαού έλαμψε. Οι δημοσκοπήσεις απέτυχαν πάλι να διαβάσουν τις τάσεις που διαμορφώνουν την κοινωνία. Πλέον δεν υπάρχουν ούτε οι γκρίνιες για το αμερικανικό εκλογικό σύστημα. Μετά από οκτώ οδυνηρά, απίστευτα χρόνια, ο Τραμπ αυτή τη φορά κέρδισε και τη λαϊκή ψήφο. Ο κόσμος είδε και άκουσε όλα όσα έκανε σε αυτό το διάστημα, και τα αξιολόγησε θετικά. Αυτόνα θέλω, αποφάσισε. Η απόφαση είναι κρυστάλλινη, εκκωφαντική. Βεβαίως, οι αποφάσεις έχουν συνέπειες. Οι ΗΠΑ δεν είναι Βέλγιο, να μην έχει σημασία ποιος κυβερνά. Η πόλωση σε εκείνη τη χώρα δεν είναι μόνο vibes, έχει από πίσω της καλά διακριτές και μεταξύ τους ασύμβατες κοσμοθεωρίες. Οπότε τώρα ο Τραμπ, ο πιο ηλικιωμένος άνθρωπος -και ο πρώτος καταδικασμένος εγκληματίας- που εκλέγεται Πρόεδρος των ΗΠΑ, επανεξελέγη. Και, αντίθετα με την προηγούμενη φορά, δεν θα έχει “σοβαρούς” και “ενήλικες” συμβούλους και συνεργάτες στο Λευκό Οίκο και στο υπουργικό συμβούλιο. Τώρα θα περιστοιχίζεται μόνο από γλείφτες, κολαούζους, κανονικούς Ναζί και αχαλίνωτους ολιγάρχες, θα έχει πολύ πιο ισχυρή λαϊκή εντολή, εμπειρία, θυμό, οργή, μίσος, περισσότερους εχθρούς, περισσότερα χρόνια στην πλάτη και ακόμα λιγότερη διανοητική διαύγεια. Ποιοι θα βγουν κερδισμένοι από αυτή την τετραετία (αν είναι τετραετία); Παρακάτω θα βρείτε μια συνοπτική λίστα. Δεν είναι πλήρης ούτε εξαντλητική στην ανάλυσή της. Αλλά είναι μια αρχή, τροφή για σκέψη, για να αρχίσουμε να χωνεύουμε, σιγά σιγά, το μέγεθος και τη σημασία αυτού που συνέβη, και όσων θα έρθουν σε 72 ημέρες. Στις εκλογές αυτές, το λοιπόν, κέρδισαν:
Ο Τραμπ
Πρώτα και πάνω απ’ όλους, ο Ντόναλντ Τραμπ. Ένας πρώην τηλεπαρουσιαστής, εξάκις χρεοκοπημένος επιχειρηματίας, ένας άνθρωπος χωρίς κανένα φίλτρο και κανένα όριο, μηδενικές ηθικές αναστολές. Κέρδισε, πρώτα και πάνω απ’ όλα, την ελευθερία του. Γιατί νομίζετε ότι είχε λυσσάξει για να επανεκλεγεί; Για να υλοποιήσει το όραμά του για τις ΗΠΑ; Όχι βέβαια. Για να μην πάει φυλακή, πρωτίστως. Και δευτερευόντως, για να βγάλει φράγκα. Στις 26 Νοεμβρίου ήταν προγραμματισμένη η ανακοίνωση της ποινής του για τα 34 κακουργήματα για τα οποία έχει καταδικαστεί. Υπό κανονικές συνθήκες, και αν δεν πετύχαιναν οι δικηγόροι του κι άλλες αναβολές, και αν η δικαιοσύνη λειτουργούσε τυφλή, θα έτρωγε μια κανονική, πολυετή ποινή φυλάκισης. Τώρα, σχεδόν σίγουρα η διαδικασία θα σταματήσει. Μάλλον. Κανείς δεν ξέρει. Δεν υπάρχει προηγούμενο. Ο Τραμπ έχει ήδη συγκεντρώσει πρόστιμα δεκάδων εκατομμυρίων δολαρίων για απάτες και συκοφαντίες που του έχουν επιδικαστεί και άλλες δύο σοβαρές ανοιχτές υποθέσεις στα δικαστήρια. Κατηγορείται για τα απόρρητα έγγραφα που είχε σουφρώσει και φυλούσε στο σπίτι του στη Φλόριντα, και για την απόπειρα κλοπής ψήφων το 2020 στη Τζόρτζια. Έχει σημασία; Για τους ψηφοφόρους, όχι, καμία. Για το τι επιτρέπεται και τι προβλέπεται για τέτοιες περιπτώσεις στις δημοκρατικές ΗΠΑ η απάντηση είναι, τίποτε. Το αμερικανό πολιτικό σύστημα δεν περιλάμβανε ποτέ καμία πρόβλεψη για το ενδεχόμενο ο Πρόεδρος της χώρας να κάνει σοβαρά εγκλήματα. Θεωρείται βέβαιο ότι την επόμενη της ορκωμοσίας του, ο Τραμπ θα απολύσει τους εισαγγελείς που διευθύνουν τις υποθέσεις εναντίον του. Ακόμα κι αν στο μεταξύ καταδικαζόταν για εγκλήματα σε ομοσπονδιακό επίπεδο, θα μπορούσε να δώσει χάρη σ τον εαυτό του. Οι Πατέρες της αμερικανικής δημοκρατίας δεν το είχαν προβλέψει αυτό το ενδεχόμενο. Οπότε επιτρέπεται κανονικότατα. Ο Πρόεδρος Τραμπ, αλώβητος, θα συνεχίσει ελεύθερος και ωραίος τη ζωή του. Και θα βγάλει λεφτά.
Στην πρώτη του θητεία, ο Ντόναλντ Τραμπ έβγαλε 160 εκατομμύρια από μπίζνες που έκανε ως εν ενεργεία Πρόεδρος. Αντίθετα με όλους τους προκατόχους του, δεν έδωσε ποτέ τα οικονομικά του στοιχεία στη δημοσιότητα και δεν αποκάλυψε ποτέ τυχόν μπλεγμένα οικονομικά συμφέροντα με άλλες χώρες, επιχειρήσεις ή χρηματοπιστωτικά ιδρύματα. Δεν ξέρουμε πόσα χρωστάει και σε ποιούς. Κανένας δεν ενδιαφέρεται. Επίσης, δεν μετέφερε τα οικονομικά του συμφέροντα σε έναν “τυφλό λογαριασμό” κατά τη διάρκεια της θητείας του, όπως εθιμικά έκαναν όλοι οι προκατοχοί του, αλλά στα παιδιά του, διατηρώντας τον έλεγχό τους. Επίσης, κανένας δεν ενοχλήθηκε. Όπως κανείς δεν νοιάστηκε για το ότι ξένες κυβερνήσεις νοίκιαζαν δωμάτια στα ξενοδοχεία του (χωρίς να μένει κανείς εκεί) ως εξόφθαλμη μέθοδος χρηματισμού, ούτε για το ότι χρέωνε είσοδο στα άτομα της ασφάλειάς του όποτε πήγαινε να παίξει γκολφ στα δικά του γήπεδα, και το λογαριασμό τον πλήρωναν οι φορολογούμενοι. Ούτε ότι χρησιμοποιούσε τη δημοσιότητα που το έδινε η κανονική του για να πουλάει ρολόγια, αναμνηστικά νομίσματα, NFTs, Βίβλους και αθλητικά παπούτσια, μεταξύ άλλων. Ούτε ότι έχει φτιάξει μια εταιρεία που λειτουργεί ως meme stock στο Χρηματιστήριο, που πλέον είναι το μεγαλύτερο μέρος της περιουσίας του, μολονότι το μέσο κοινωνικής δικτύωσης που διαθέτει (το Truth Social, ένα ακόμα πιο ακροδεξιό αντίγραφο του Twitter) έχει ελάχιστους χρήστες και σχεδόν μηδενικά έσοδα. Καθότι κανένας δεν ενοχλείται από όλα αυτά, στη δεύτερη θητεία του ο Τραμπ θα κάνει ακόμα περισσότερα. Αλλά δεν είναι ο μόνος κερδισμένος από αυτή την ιστορία. Ποιοι άλλοι κέρδισαν;
Ο Πούτιν και ο Νετανιάχου
Την ημέρα των εκλογών, μια σειρά από φάρσες για βόμβα έγιναν σε δεκάδες εκλογικά κέντρα της Τζόρτζια. Εντελώς τυχαία, οι φάρσες έγιναν όλες σε περιοχές όπου η πλειοψηφία των ψηφοφόρων είναι Δημοκρατικοί. Οι ρωσικές επιθέσεις στην εκλογική διαδικασία των ΗΠΑ δεν είναι καινούργιες, κάθε φορά το ίδιο γίνεται. Και πάντα με τον ίδιο στόχο. Στις αμερικανικές εκλογές, ο Πούτιν έχει σαφή προτίμηση. Τα συμφέροντα της Ρωσίας εξυπηρετούνται πολύ καλύτερα με τον Τραμπ στην εξουσία. Ο Τραμπ έχει δηλώσει πολλές φορές την αδυναμία που έχει στον Πούτιν προσωπικά, και την αντιπάθειά του στην παροχή στήριξης και οπλισμού στην Ουκρανία. Και, βέβαια, την απέχθειά του για το ΝΑΤΟ. Είναι πλέον καλά τεκμηριωμένο πως ο Τραμπ αντιλαμβάνεται το ΝΑΤΟ ως ένα κλαμπ στο οποίο τα μέλη πληρώνουν συνδρομές στον ιδιοκτήτη (τις ΗΠΑ) για να τους πουλάει προστασία. Το μέλλον δεν θα είναι καθόλου εύκολο για τον αγώνα που διεξάγει η Ουκρανία εδώ και σχεδόν χίλιες ημέρες, αλλά και για τις άλλες ευρωπαϊκές χώρες που θα αντιμετωπίσουν στη συνέχεια τις αυτοκρατορικές βλέψεις του αχαλίνωτου Ρώσου δικτάτορα.
Αλλά δεν κέρδισε μόνο ο Πούτιν. Στην πρώτη του θητεία, ο Τραμπ μετέφερε την πρεσβεία των ΗΠΑ στο Ισραήλ στην Ιερουσαλήμ. Έχει δηλώσει απεριόριστη στήριξη στον πόλεμο του Ισραήλ ενάντια στη Χαμάς και τους τελευταίους μήνες έχει βελτιώσει τη σχέση του με το Νετανιάχου, ο οποίος τον επισκέφτηκε και στο σπίτι του εν μέσω πολέμου. Είναι, δε, πολύ πιο έξαλλος από ό,τι οι δημοκρατικοί με τον μεγαλύτερο εχθρό του Ισραήλ -το Ιράν. Αν επί Μπάιντεν υπήρχαν, τουλάχιστον, κάποιες παραινέσεις και πιέσεις προς το Ισραήλ για σύνεση και για διαπραγματεύσεις (έστω κι ανεπιτυχώς), τώρα κι αυτό τελειώνει. Ο Νετανιάχου, ένας άλλος ακροδεξιός που γατζώνεται στην εξουσία για να αποφύγει τη φυλακή, πλέον αχαλίνωτος, θα έχει την απεριόριστη στήριξη (και τα όπλα) των ΗΠΑ. Κέρδισε κι αυτός στις εκλογές. Ποιοι άλλοι;
Οι Ολιγάρχες
Στις εκλογές αυτές δεν κέρδισε μόνο ο Τραμπ και το Ρεπουμπλικανικό κόμμα. Κέρδισαν και τα οικονομικά συμφέροντα που τον στήριξαν με εκατομμύρια δολάρια και επικοινωνιακή λύσσα. Στις αναλύσεις σίγουρα θα διαβάζετε για τις κακές ελίτ που απογοήτευσαν το λαό ο οποίος αναζήτησε μια άλλη λύση και στράφηκε, που; Στο χρυσοποίκιλτο Τραμπ, στον πλουσιότερο άνθρωπο του κόσμου και σε κάμποσους άλλους δισεκατομμυριούχους ή πολυεκατομμυριούχους tech bros. Στις εκλογές κέρδισε ο Ήλον Μασκ, ο οποίος δαπάνησε σχεδόν $200 εκ. για την καμπάνια του Τραμπ (ακόμα και δωροδοκώντας ψηφοφόρους), έχει μετατρέψει το Twitter σε μια ακροδεξιά πλατφόρμα παραπληροφόρησης, fake news, και αλληλοϋποστήριξης για νεοναζί και incels. Τα κίνητρά του είναι επίσης διάφανα: θέλει να αποφύγει νομικές συνέπειες για τον ίδιο και τις εταιρείες του στο κοντινό μέλλον (μεταξύ άλλων, για την συνεχιζόμενη χειραγώγηση της μετοχής μιας εταιρείας του με ψεύτικες υποσχέσεις και παραπλανητικά στοιχεία) και για να εξασφαλίσει περισσότερα κρατικά συμβόλαια, από τα οποία άλλη εταιρεία του εξαρτάται. Αλλά επίσης, καθότι έχει ριζοσπαστικοποιηθεί από την ίδια του την πλατφόρμα, και από το ότι ένα από τα παιδιά του έγινε τρανς γυναίκα, θέλει και να δει να γίνεται πραγματικότητα και η ακραία ιδεοληπτική ατζέντα του, με το ξήλωμα της δημόσιας διοίκησης, την κατάργηση ολόκληρων υπουργείων, την αφαίρεση των δικαιωμάτων μειονοτήτων και ευάλωτων ομάδων και το ανελέητο κυνήγι των μεταναστών. Ο Μασκ μπορεί ακόμα και να γίνει υπουργός στην κυβέρνηση του Τραμπ, λέει.
Κερδισμένος βγαίνει και ο Πιτερ Τιλ, έτερος τεχνο-ολιγάρχης, ο οποίος στήριξε τον Τραμπ από την πρώτη φορά που έβαλε υποψηφιότητα, και είναι ο άνθρωπος που χρηματοδότησε ολόκληρη την καμπάνια του υπαλλήλου του Τζέι Ντι Βανς, όταν αυτός έβαλε υποψηφιότητα για τη Γερουσία, και τον έχει στο τσεπάκι (όπως έχει και τουλάχιστον 9 βουλευτές). Ο Τιλ είναι που τον επέβαλε στον Τραμπ για τη θέση του αντιπροέδρου, και έτσι έχει τώρα έναν υπάλληλό του μια καρδιακή προσβολή μακριά από την Προεδρία. Ο Τιλ, παρεμπιπτόντως, είναι ένας αλλόκοτος “libertarian” που πιστεύει ότι τα κράτη δεν πρέπει να έχουν καθόλου αρμοδιότητες, πως το ότι οι γυναίκες απέκτησαν το δικαίωμα ψήφου ήταν μια αρνητική εξέλιξη, που χρηματοδοτεί μια εκδοχή “ολυμπιακών αγώνων” στους οποίους οι αθλητές θα επιτρέπεται να ντοπάρονται και ο οποίος έχει αγοράσει μια τεράστια έκταση γης στη Νέα Ζηλανδία όπου κατασκευάζει ένα καταφύγιο για να πάει γλιτώσει όταν καταρρεύσει ο ανθρώπινος πολιτισμός.
Και βέβαια, δεν είναι μόνο αυτοί. Άλλοι tech bros που ασχολούνται με τα κρυπτονομίσματα και δεν θέλουν κανενός είδους κυβερνητικές ρυθμίσεις στην “αγορά” τους, άλλοι ριζοσπαστικοποιημένοι υπερ-πλούσιοι που παθαίνουν αλλεργία με το DEI, το συνδικαλισμό ή οποιασδήποτε μορφές προστασίες για την εργασία ή ρυθμίσεις από το κράτος σε οτιδήποτε, αλλά και πιο παραδοσιακοί ολιγάρχες που ξετρελάθηκαν με τη μείωση των φόρων του κατά τη διάρκεια της πρώτης θητείας του Τραμπ, και τώρα θέλουν κι άλλες.
Σας καλώ να σκεφτείτε για λίγο αυτό. Υποτίθεται ότι ο “απλός κόσμος” που ενδιαφέρεται για “την οικονομία” ψήφισε τον εκλεκτό των δισεκατομμυριούχων που υπόσχεται ότι θα μειώσει τους φόρους των πολύ πλούσιων και των μεγάλων επιχειρήσεων, και θα επιβάλει δασμούς σε όλες τις εισαγωγές κάνοντας τη ζωή ακριβότερη για όλους τους αμερικάνους. ΟΚ.
Επίσης, σκεφτείτε και αυτό: ο λαός που απεχθάνεται τις ελίτ, ο υποτίθεται συντηρητικός, θρησκευόμενος κόσμος του “πατρίδα θρησκεία οικογένεια”, ψήφισε τον Τραμπ επειδή του το έλεγε ο Μασκ. Δυο δισεκατομμυριούχοι που έχουν 16 παιδιά με 6 διαφορετικές γυναίκες. ΟΚ.
Αλλά δεν είναι μόνο άνθρωποι οι κερδισμένοι από τη νίκη Τραμπ. Είναι και άλλες μορφές ζωής.
H ιλαρά, οι μαγουλάδες και η τερηδόνα
Κάτι που πολύς κόσμος ξεχνάει: η κυβέρνηση Τραμπ σχεδίασε και υλοποίησε ένα υποδειγματικό σχέδιο που έσωσε εκατομμύρια ζωές: την “Operation Warp Speed”, το πρόγραμμα χρηματοδότησης και συντονισμού του αγώνα για τη δημιουργία εμβολίου κατά της Covid. Χάρη σε αυτό το πρόγραμμα (και άλλες πρωτοβουλίες από άλλες χώρες) κατόρθωσε η ανθρωπότητα να φτιάξει καλά εμβόλια για το νέο ιό τόσο γρήγορα. Η κυβέρνηση Τραμπ το έκανε. Το ξέρατε; Μάλλον όχι. Πώς όχι; Τέτοιοι θρίαμβοι κανονικά διατρανώνονται από τους υποψηφίους που ζητούν την ψήφο του κόσμου. Αλλά στη συγκεκριμένη περίπτωση, μόκο. Κιχ. Κουβέντα στην προεκλογική εκστρατεία γι’ αυτή την επιτυχία. Ο Τραμπ μάλλον έχει αποκυρήξει αυτό τον θρίαμβο. Γιατί; Μα επειδή το πιο πιστό και ένθερμο κομμάτι της εκλογικής του βάσης μάλλον δεν τη θεωρεί καν θρίαμβο.
Ο Ρόμπερτ Κένεντι Τζούνιορ, μια αδιανόητη φιγούρα, διέκοψε την εκστρατεία του για την Προεδρία των ΗΠΑ και δήλωσε τη στήριξή του στον Ντόναλντ Τραμπ πριν από δυόμισι μήνες. Ποιο ήταν το αντάλλαγμα; Λίγα 24ωρα πριν από τις εκλογές, ο Κένεντι δήλωσε ότι ο Τραμπ του έχει υποσχεθεί το Υπουργείο Υγείας. Ο Τραμπ παραδέχτηκε ότι θα τον βάλει να “κάνει ότι θέλει” με “την υγεία, τα τρόφιμα, τα φάρμακα”. Μάλλον αυτό ήταν το αντάλλαγμα. Να σας θυμίσω εδώ μια διάσημη ανάλυση που βρήκε ότι το 65% της παραπληροφόρησης, των θεωριών συνομωσίας και των fake news κατά την περίοδο της πανδημίας ξεκίνησαν ή προωθήθηκαν από 12 λογαριασμούς μεμονωμένων ανθρώπων. Αυτοί ήταν που πυροδότησαν το τσουνάμι αντιεπιστημονικής προπαγάνδας και παραπληροφόρησης που μόλυνε τόσους συναθρώπους μας και που οδήγησε σε ανυπολόγιστο αριθμό θανάτων. Ο Ρόμπερτ Κένεντι Τζούνιορ ήταν ένας από αυτούς τους 12. Αυτός, τώρα, θα “κάνει ό,τι θέλει” με “την υγεία, τα τρόφιμα και τα φάρμακα”.
Τώρα, ο πιθανός επόμενος υπουργός υγείας των ΗΠΑ, δηλώνει στο Twitter ότι θα ξηλώσει τον εκεί ΕΟΦ, θα αφαιρέσει το φθόριο από το πόσιμο νερό, και θα επανεξετάσει το πρόγραμμα εμβολιασμών κατά των βασικών παιδικών ασθενειών. Καλά θα πάει αυτό.
Υπάρχουν κι άλλοι που κερδίζουν από τη νίκη του Τραμπ, ασφαλώς. Οι φυλακισμένοι στασιαστές της 6ης Ιανουαρίου, στους οποίους ο Τραμπ έχει δηλώσει ότι θα δώσει χάρη. Οι ακροδεξιοί του Heritage Foundation και οι νεοναζί στο περιβάλλον του Τραμπ, που θα έχουν μια πρώτης τάξης ευκαιρία να δουν τις ακραίες ιδέες τους να γίνονται πολιτική πράξη στην ισχυρότερη δημοκρατία του κόσμου. Πολλοί κερδισμένοι υπάρχουν από αυτή την ιστορία. Το άλλο Σάββατο, θα μιλήσουμε για την άλλη πλευρά. Για εμάς.
Τους χαμένους.
