Του Μιχάλη Ζελενίτσα
Tax Consultant της Grant Thornton
Από τον Μάρτιο του 2007 με την τροποποίηση του Κώδικα Φορολογίας
Εισοδήματος της Κίνας ισχύουν οι παρακάτω βασικές φορολογικές
αρχές.
Μόνιμη εγκατάσταση επιχειρήσεων
Μια επιχείρηση θεωρείται ότι αποκτά μόνιμη εγκατάσταση στην Κίνα
εάν έχει ιδρυθεί σύμφωνα με την νομοθεσία της Κίνας, ή εάν δεν έχει
ιδρυθεί με αυτήν, έχει ως τόπο της «ουσιαστικής διοίκησής» της την
Κίνα. Οι επιχειρήσεις που λειτουργούν βάσει της εκεί νομοθεσίας και
των διοικητικών κανονισμών είναι ευρέως ορισμένες, περιλαμβάνοντας
ΝΠΙΔ, ΝΠΔΔ και άλλους οργανισμούς που είναι εγκατεστημένα στην Κίνα
και αποκτούν εκεί εισόδημα.
«Ουσιαστική διοίκηση» θεωρείται ότι υφίσταται εάν η επιχείρηση
ασκεί διοίκηση και έλεγχο ως προς την παραγωγική και εμπορική
λειτουργία, το προσωπικό, τη χρηματοοικονομική και λογιστική
παρακολούθηση, τα οποία ασκούνται στο έδαφος της Κίνας. Οι εταιρίες
πρέπει να εφιστούν την προσοχή τους όταν ασκούν επιχειρηματική
δραστηριότητα στην Κίνα, ώστε να αποφεύγουν την ακούσια απόκτηση
μόνιμης εγκατάστασης.
Εταιρίες που λειτουργούν σύμφωνα με τα παραπάνω γενικά
φορολογούνται με συντελεστή 25%. Οι μικρές επιχειρήσεις που
εμφανίζουν μικρά κέρδη υπόκεινται στο μειωμένο συντελεστή 20%.
Τέλος, οι ζημιές μεταφέρονται για συμψηφισμό με μελλοντικά κέρδη
για πέντε συνεχόμενα έτη.
Επιχειρήσεις χωρίς μόνιμη εγκατάσταση
Μια επιχείρηση χωρίς μόνιμη εγκατάσταση υπόκειται σε φόρο στην
Κίνα για το εισόδημα που προέρχεται από την Κίνα. Εάν μια
επιχείρηση έχει ως εγκατάσταση ή τόπο των επιχειρηματικών
δραστηριοτήτων της την Κίνα, η επιχείρηση φορολογείται για το
εισόδημα που προέρχεται από την Κίνα, καθώς και για το παγκόσμιο
εισόδημα που συνδέεται με την εγκατάσταση ή τον τόπο των
δραστηριοτήτων. Για όλο το μέρος των κερδών που σχετίζεται με τα
παραπάνω η επιχείρηση που δεν έχει μόνιμη εγκατάσταση θα
φορολογηθεί με συντελεστή 25%.
Ο ανωτέρω όρος «εγκατάσταση» στον Κώδικα Φορολογίας Εισοδήματος
της Κίνας καλύπτει ένα ευρύτερο φάσμα δραστηριοτήτων από αυτό που
καλύπτει ο όρος «μόνιμη εγκατάσταση» στη σύμβαση μεταξύ Ελλάδας και
Κίνας για την αποφυγή της διπλής φορολογίας (Ν. 3331/2005). Ο όρος
περιλαμβάνει τον «τόπο παροχής υπηρεσιών» και τον «εμπορικό
αντιπρόσωπο». Οι επιχειρήσεις, συνεπώς, πρέπει να συναλλάσσονται
βάσει της σύμβασης αποφυγής διπλής φορολογίας, η οποία αποδίδει
στενότερη ερμηνεία για τον όρο «μόνιμη εγκατάσταση» απ’ ό,τι η
νομοθεσία εκεί.
Μεταβατική περίοδος
Για τις επιχειρήσεις που είχαν ιδρυθεί πριν τις 16 Μαρτίου 2007,
εφόσον εμπίπτουν στις διατάξεις των μειωμένων φορολογικών
συντελεστών, θα γίνει αναπροσαρμογή προς τα άνω των συντελεστών σε
μια πενταετία, ώστε να εξομοιωθούν με το νέο συντελεστή. Για
αλλοδαπές εταιρίες επενδύσεων (FIEs) που φορολογούνταν το 2007 με
συντελεστή 15%, το 2008 ο συντελεστής θα αυξηθεί στο 18% και ανά 2%
σε κάθε επόμενο έτος μέχρι το 2012, όπου θα φτάσει το 25%.
Παρακρατούμενοι φόροι για επιχειρήσεις χωρίς μόνιμη
εγκατάσταση
Οι παρακρατούμενοι φόροι που αφορούν σε εισόδημα που λαμβάνουν
επιχειρήσεις χωρίς μόνιμη εγκατάσταση από μερίσματα, τόκους,
ενοίκια, δικαιώματα και άλλες πηγές πέρα της συνήθους
δραστηριότητάς τους ανέρχονται σε ποσοστό 10% επί του ακαθάριστου
εισοδήματος.
Με την επιβολή πλέον 10% παρακρατούμενου φόρου στα μερίσματα και
την υποχρεωτική υποβολή αποδεικτικών εγγράφων για τη διαπίστωση
υπερτιμολογήσεων και υποτιμολογήσεων, οι εταιρίες θα πρέπει να
επανεξετάσουν τη σύνθεση του χαρτοφυλακίου τους.
Έκπτωση δαπανών
Με τη νέα νομοθεσία εκπίπτει ποσοστό 150% των δαπανών έρευνας
και ανάπτυξης και ποσοστό 200% της μισθοδοσίας ατόμων με ειδικές
ανάγκες. Σημαντικές δαπάνες που εκπίπτουν φορολογικά αφορούν σε
επιδόματα του προσωπικού μέχρι ποσοστό 14% και εισφορές σε εργατικά
σωματεία μέχρι ποσοστό 2% επί του μικτού μισθού, χωρίς δικαίωμα
μεταφοράς σε επόμενη χρήση, σε δαπάνες εκπαίδευσης προσωπικού μέχρι
2,5% επί του μικτού μισθού με δικαίωμα μεταφοράς σε επόμενη χρήση,
σε δαπάνες διασκέδασης μέχρι 60% επί της δαπάνης και 0,5% επί των
ακαθάριστων εσόδων, σε δαπάνες διαφήμισης μέχρι 15% επί των εσόδων
και σε φιλανθρωπικές εισφορές μέχρι 12% επί των κερδών.
Επισημαίνεται ότι δεν εκπίπτουν έξοδα διοικητικής υποστήριξης
(management fees) και οι χορηγίες.
Αποσβέσεις
Τα πάγια στοιχεία του ενεργητικού γενικά αποσβένονται με τη
σταθερή μέθοδο απόσβεσης βάσει της ωφέλιμης ζωής τους. Η ελάχιστη
διάρκεια είναι 20 χρόνια για τα κτίρια, 10 για τα τρένα, τα πλοία,
τα αεροσκάφη, το μηχανικό και παραγωγικό εξοπλισμό, 5 χρόνια για
συσκευές, εργαλεία και έπιπλα, 4 χρόνια για τα υπόλοιπα μέσα
μεταφοράς και τρία για ηλεκτρονικό εξοπλισμό. Ο χρόνος απόσβεσης
μπορεί να μειωθεί, εφόσον το πάγιο πρέπει να αντικατασταθεί λόγω
τεχνολογικής απαξίωσης είτε χρησιμοποιείται εντατικά υπό ακραίες
συνθήκες. Στις περιπτώσεις αυτές ο χρόνος απόσβεσης μειώνεται κατά
60%.
Απόσβεση άυλων στοιχείων του ενεργητικού και υπεραξίας
Τα άυλα στοιχεία του ενεργητικού γενικά αποσβένονται σε μια
δεκαετία με τη σταθερή μέθοδο απόσβεσης. Για τα αποκτούμενα άυλα
στοιχεία, εφόσον η ωφέλιμη ζωή τους ορίζεται βάσει της νομοθεσίας ή
της σύμβασης μεταβίβασης, χρησιμοποιείται αυτή για τον υπολογισμό
των αποσβέσεων. Το τίμημα που καταβάλλεται για την απόκτηση της
υπεραξίας, ωστόσο, μπορεί να εκπέσει μόνο κατά τη μεταβίβαση ή την
εκκαθάριση της επιχείρησης. Η υπεραξία από την εξαγορά επιχείρησης
δεν αποσβένεται και συνεπώς αυξάνεται το φορολογητέο εισόδημα.
Επίσης, με τη νέα νομοθεσία δεν παρέχονται αναλυτικές οδηγίες για
την κατανομή του καταβληθέντος τιμήματος (PPA).
