Η αποκάλυψη ότι το Λουξεμβούργο προσέφερε καθεστώς σχεδόν μηδαμινής φορολόγησης σε πολυεθνικές εταιρείες μπορεί να αποτελέσει αφορμή για να δουν με άλλο μάτι οι Ευρωπαίοι την ανάγκη να εναρμονίσουν τα φορολογικά τους συστήματα. Είναι εμφανές ότι δεν μπορεί να συνεχιστεί το καθεστώς όπου κάποιες χώρες –ή και τμήματα χωρών– μπορούν να προσφέρουν παροχές που στερούν άλλες από εισοδήματα. Οταν η Ελλάδα έχει «στραγγίξει» από τη λιτότητα και την υψηλή φορολόγηση, όταν σχεδόν όλα τα μέλη της Ευρωπαϊκής Ενωσης δυσκολεύονται να καλύψουν υποχρεώσεις προς τους πολίτες και τους εταίρους τους, είναι αδιανόητο ότι το τόσο μικρό Λουξεμβούργο μπορεί να έχει προσελκύσει τουλάχιστον 340 μεγάλες εταιρείες και επενδυτικά funds που διαχειρίζονται σχεδόν 3 τρισ. ευρώ. Με αυτά, οι πολίτες του Λουξεμβούργου έχουν το δεύτερο υψηλότερο κατά κεφαλήν εισόδημα στον κόσμο, πίσω μόνο από το Κατάρ.
Η έρευνα της Διεθνούς Σύμπραξης Ερευνητών Δημοσιογράφων (με έδρα τις ΗΠΑ) αποκάλυψε ότι, χάρη σε μυστικές συμφωνίες, στο Λουξεμβούργο κάποιες εταιρείες πλήρωναν φόρο μόλις 0,25%. Επισήμως, ο εταιρικός φόρος στο Λουξεμβούργο είναι 22,5%. Μεταξύ των χωρών της Ε.Ε., η Ιρλανδία (12,5%) και η Γερμανία (15,8%) έχουν χαμηλούς συντελεστές, ενώ η Γαλλία (34,4%) και το Βέλγιο (33,9%) έχουν τους υψηλότερους. Της Ελλάδας είναι 26%. Με διάφορες ελαφρύνσεις, σε πολλές χώρες το τελικό ποσοστό μπορεί να είναι χαμηλότερο από τον ονομαστικό συντελεστή, αλλά τα πολύ χαμηλά ποσά που κλήθηκαν να καταβάλουν εταιρείες στο Λουξεμβούργο (καθώς και στην Ιρλανδία και στην Ολλανδία, με συντελεστή 25%) δείχνουν ότι το σύστημα είναι στρεβλό.
Το χάσμα από το 12,5% της Ιρλανδίας έως το 34,4% της Γαλλίας είναι ήδη υπερβολικό και απαιτεί εναρμόνιση. Σύμφωνα με τις συνθήκες της Ε.Ε., εναπόκειται στην κάθε χώρα να καθορίζει τη φορολογία της. Γι’ αυτόν τον λόγο, η οργή του Γάλλου προέδρου Νικολά Σαρκοζί για τον χαμηλό συντελεστή της Ιρλανδίας τον καιρό που το Δουβλίνο αναγκάστηκε να ζητήσει τη βοήθεια των εταίρων δεν ανέτρεψε το καθεστώς αυτό. Ετσι και ο πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Ζαν-Κλοντ Γιουνκέρ έχει δίκιο ότι οι φορολογικοί κανονισμοί του Λουξεμβούργου δεν είναι παράνομοι. Αυτό που παρατηρούν πολλοί, όμως, είναι ότι είναι ανήθικοι, προσφέροντας τη δυνατότητα σε εταιρείες και άτομα να αποφεύγουν φόρους στις χώρες όπου απέκτησαν τα κέρδη τους. Επίσης, ενδέχεται κάποιες εταιρείες να έτυχαν ειδικής μεταχείρισης.
Ο κ. Γιουνκέρ, πρώην πρωθυπουργός του Λουξεμβούργου, απολογούμενος στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, δήλωσε ότι η Επιτροπή θα ερευνήσει τυχόν παρανομίες, αλλά και τρόπους εναρμόνισης φορολογικών συστημάτων και την ανταλλαγή πληροφοριών μεταξύ χωρών. Επίσης, η σύνοδος του G20 στην Αυστραλία αυτό το Σαββατοκύριακο θα ασχοληθεί –μεταξύ πολλών άλλων– και με το θέμα της φοροδιαφυγής. Σε όλες τις χώρες είναι επιτακτική η ανάγκη για περισσότερους πόρους και περισσότερη δικαιοσύνη, έτσι έφθασε η ώρα για ουσιαστικές αλλαγές και ίσως πολλά κράτη (και περιοχές όπως τα νησιά της Μάγχης) χάσουν τα προνόμια που επέτρεπαν να πλουτίζουν εις βάρος άλλων. Η Ελλάδα θα κερδίσει από αυτό, αλλά μόνον όταν συνδυάσει την εναρμόνιση με μεγαλύτερη σταθερότητα της φορολόγησης και με ουσιαστική βελτίωση στην απονομή δικαιοσύνης σε θέματα που αφορούν επενδύσεις και φορολογία. Αυτός είναι ο δικός μας αγώνας.
