μέτρων είναι αρκετό για να καλύψει τις στεγαστικές ανάγκες
Αγοράζεις 80 τ. μ., πληρώνοντας όμως το διαμέρισμα για 95 ή 100
τ. μ. ώστε να ζήσεις καλύτερα με την προσθήκη ενός ακόμα δωματίου
από την αλλαγή της χρήσης του ημιυπαίθριου χώρου (Η. Χ.). Το
αξιοσημείωτο είναι ότι αυτό γινόταν κάτω από τη μύτη της πολιτείας.
Πώς; Κάνοντας στραβά μάτια όταν ο αγοραστής προσερχόταν στον έφορο
για να πληρώσει τον φόρο μεταβίβασης με δύο -νόμιμες- δηλώσεις. Μία
για τα κανονικά 85 τ. μ. και μία για τα 15 τ. μ. του ημιυπαίθριου.
Και ο έφορος βέβαια πώς να έχει αντίρρηση, αφού είχε και σχετικές
οδηγίες της διοίκησης (βλ. εγκ. πολ. 1046/2005, 1073/2005).
Ας δούμε όμως στο σημείο αυτό την προσωπική ιστορία του
αναγνώστη μας.
Γράφει ο κ. Θεόδωρος Χαλκιάς:
«Αγαπητή “Καθημερινή”, όλη την εβδομάδα που πέρασε οι πολίτες
βομβαρδίζονται ποικιλοτρόπως.
Με αμηχανία παρακολουθούν τις αντιδράσεις μηχανικών, νομικών,
συμβολαιογράφων και του ΤΕΕ, που επιχείρησαν να ξεδιαλύνουν “τους
μύθους” που σχετίζονται με τις ρυθμίσεις που ανακοίνωσε το ΥΠΕΧΩΔΕ
για τους ημιυπαίθριους χώρους.
Με έκπληξη ακούω να ζητούν από το υπουργείο οι συμβολαιογράφοι
διευκρινίσεις για τους όρους μεταβίβασης των ημιυπαίθριων χώρων,
ενώ σύμφωνα με την ομοσπονδία “ιδιοκτητών ακινήτων” ακόμη και αν
κάποιος πληρώσει το πρόστιμο, μπορεί να αναγκαστεί μέχρι και να
κατεδαφίσει ό, τι πρόσθετο έχτισε, αν άλλος ένοικος απαιτήσει να
τηρηθούν οι όροι της αρχικής άδειας οικοδόμησης του κτιρίου και του
κανονισμού της πολυκατοικίας.
Εκείνο όμως που δεν ακούστηκε πουθενά είναι η κοινωνική και
δημογραφική διάσταση που αναδεικνύεται από την υπόθεση των Η.
Χ.
Αλήθεια συζητήθηκε στην ημερίδα που διοργάνωσαν οι εμπλεκόμενοι
φορείς (ΤΕΕ, Δικ. Σύλλογος Αθηνών κ. λπ.) προ ημερών, παρόμοιο
ζήτημα με το δικό μου που παραθέτω;
Ακούστε τη δική μου εμπειρία:
Με τη γυναίκα μου παντρευτήκαμε προ 2 ετών και μείναμε σε ένα
μικρό διαμέρισμα 85 τ. μ. που κληρονόμησε από τους γονείς της η
σύζυγός μου. Αργότερα είπαμε να κάνουμε οικογένεια.
Πέρυσι μετά τα νέα μέτρα που δεν πληρώνει ένα ζευγάρι κανένα
φόρο αγοράζοντας πρώτη κατοικία, βρήκαμε ένα διαμέρισμα 120 τ. μ.
Πήγα στην εφορία και ρώτησα αν μπορώ να αγοράσω το διαμέρισμα χωρίς
φόρο.
Ο έφορος μου εξήγησε ότι δεν μπορώ γιατί το υπάρχον διαμέρισμα
των 85 τ. μ. πληροί τις στεγαστικές ανάγκες μας. “Αν κάνετε ένα ή
δύο παιδιά θα έχετε επαύξηση 20 + 20 τ. μ. Τότε δεν θα πληρούνται
οι στεγαστικές ανάγκες και θα έχετε τη δυνατότητα να αγοράσετε
μεγαλύτερο, που σύμφωνα με τον νέο νόμο, μέχρι 200 τ. μ. θα έχετε
απαλλαγή”. Αυτό ήταν αιτία να συνεχίσουμε να μένουμε στο ίδιο
διαμέρισμα και να “παρανομήσουμε”. Δηλαδή να κάνουμε αυτό που
κάνουν οι συμπατριώτες μας στην Αθήνα. Να μεγαλώσουμε “το μικρό
κλουβί μας”, κατά 16 τ. μ. κλείνοντας τον Η. Χ. που ευτυχώς υπήρχε
από την κατασκευή.
Ευχαριστούμε τον νόμο που μας υπόσχεται: “κάντε ένα ή δύο παιδιά
όπως είσαστε στο 85άρι διαμέρισμα, ώστε με την επαύξηση των 20+20
τ. μ. από τα παιδιά να παύσει να “πληροί” τις στεγαστικές σας
ανάγκες και ελάτε τότε να σας επιτρέψω να αγοράσετε αυτό που θέλατε
να αγοράσετε των 120, χωρίς να πληρώσετε κανένα φόρο”».
(Ημερομηνία δημοσίευσης 11/07/09)
