Αυτές τις ημέρες, σε εποχές πιο ανέμελες, η ελληνική οικογένεια, πολύ πιο ολιγαρκής απ’ ό,τι σήμερα ασφαλώς, ενέσκηπτε στον «Καζαμία», περιοδικό ετήσιο μελλοντολογικό, που προεξήγγελλε γεννήσεις τεράτων, τον θάνατο ηγεμόνων, διάφορα συγκλονιστικά που θα συνέβαιναν κατά το νέο έτος ανά την οικουμένη.
Και οι προγνώσεις του «Καζαμία» επαληθεύονταν, διότι κάπου σε αυτόν τον κόσμο, τον μικρό και μέγα, κάτι συνέβαινε από όσα επροφήτευαν οι ευφάνταστοι συντάκτες του. Παρήκμασε το περιοδικό, ωστόσο, και για αρκετές δεκαετίες οι εφημερίδες δημοσίευαν στήλες του «Καζαμία», αλλά εξέλιπε και η συνήθεια αυτή.
Σήμερα ακμάζει μία νέα γενιά οιωνοσκόπων. Ζούμε την εποχή της Κυρίας Μπλαβάτσκι, σε νέα εκδοχή. Αντί να επιχειρείται, όμως, η αποκρυπτογράφηση του επέκεινα, αντί για τη διερεύνηση του «Μυστικού Δόγματος» ή την ακρόαση της «Φωνής της Σιωπής», η μελλοντολογία στην παρούσα συγκυρία αφορά τη συμπεριφορά των αγορών και το αποτέλεσμα των εκλογών, που ορίσθηκαν για τις 25 Ιανουαρίου.
Στις πάσης φύσεως κοινωνικές συναναστροφές, δεν γίνεται η επίκληση πνευμάτων ούτε απόπειρες διεισδύσεως στο υπερπέραν. Ο Αρμαγεδδών νοείται με όρους οικονομικής καταστροφής και η σύγκρουση εστιάζεται μεταξύ των πάσης φύσεως αναχρονιστών και εκσυγχρονιστών. Δεν θα ανταγωνισθούμε τους οιωνοσκόπους της παρούσης. Από τα όσα αντιφατικά ή ασαφή προβάλλονται, στο τέλος θα επαληθευθούν οι πάντες· ακόμη και οι επαγγελματίες δημοσκόποι.
Είναι σαφές ότι ο ορθολογισμός, τύποις τουλάχιστον, εδραιώνεται, αν και η προβολή των όποιων «επιχειρημάτων» γίνεται με τρόπο βάναυσο και ειδεχθή, εκτός κάθε πλαισίου λογικής. Αλλά ο ανορθολογισμός είναι στη φύση του ανθρώπου και λειτουργεί ως διέξοδος, ως μία φυγή από μιαν αφόρητη πραγματικότητα.
Ακρως ενδιαφέρουσα υπήρξε, από την άποψη αυτή, η αποκάλυψη, κατά την εκπνοή του 2014, ότι ο Ουίνστων Τσώρτσιλ έπεσε θύμα της γοητείας του Ισλάμ και η οικογένειά του προσπάθησε με κάθε τρόπο να αποτρέψει τον προσηλυτισμό του. Είναι αλήθεια ότι η Ανατολή ασκούσε πάντα έλξη στην τάξη των επιφανών της Δύσεως. Ο 4ος Κόμης του Sandwich ίδρυσε σειρά «Λεσχών Οριενταλισμού», έπειτα από μια επίσκεψή του στην Ελλάδα, την Αίγυπτο και την Τουρκία, τον 18ο αιώνα. Κυκλοφορούσε με πολύχρωμα σαλβάρια και τουρμπάνι. Δεινός χαρτοπαίκτης, δεν σταματούσε ποτέ για φαγητό. Αρκούνταν σε ένα πρόχειρο ιδιοσκεύασμα – λεπτές φέτες κρέατος ανάμεσα σε δύο φέτες ψωμιού. Εξ ου και προέκυψαν τα «σάντουιτς».
Αλλά ο Ουίνστων Τσώρτσιλ, ο Πατέρας της Νίκης, ο ηγέτης της Δημοκρατικής Δύσεως, να ονειρεύεται το αξίωμα του Πασά της Αυτοκρατορίας των Οθωμανών, είναι μία υπέρβαση εκτός του πλαισίου που όρισε ο Διαφωτισμός. Ενδεχομένως να κληθούμε στη διάρκεια του νέου έτους να συμφιλιωθούμε με κάποιες ανορθολογικές ροπές που έχουν αρχίσει να αναπτύσσονται. Ούτως ή άλλως, πλημμελώς προσποιηθήκαμε ότι ενεργούσαμε με τρόπο λογοκρατικό, έως τώρα.
