Πρέπει να φοβούνται οι πολίτες ένα «επεισόδιο ρευστότητας»; Σε τι διαφέρει αυτό από μια κρίση πληρωμών; Είναι υποχρεωμένες οι τράπεζες να δανείζουν το κράτος; Παρόμοια ερωτήματα, εξειδικευμένου και τεχνικού περιεχομένου, δεν χρειάζεται, κατά κανόνα, να απασχολούν τους πολίτες.
Ακόμη λιγότερο δεν θα έπρεπε να μας ανησυχούν. Ιδίως όταν αυτό συμβαίνει λίγες ημέρες πριν από μια κρίσιμη εκλογική απόφαση.
Πλην όμως, είναι οι ίδιοι οι πολίτες που καλούνται, τελικώς, να πάρουν αυτές τις περίπλοκες αποφάσεις. Πράγματι, μεγάλη μερίδα της κοινής γνώμης πιστεύει ότι ο εκάστοτε κυβερνήτης έχει τον τρόπο και οφείλει να βρει τις όποιες λύσεις, προκειμένου αυτός, ο πολίτης, να μην αντιμετωπίσει πρόβλημα στην καθημερινότητά του.
Υπό κανονικές συνθήκες, ακόμη και να υπάρξουν προβλήματα με όσα το δημόσιο ταμείο εισπράττει και πληρώνει, το Γενικό Λογιστήριο και ο Οργανισμός Δημόσιου Χρέους θα βρουν την κατάλληλη λύση.
Η πιο συνηθισμένη λύση, όταν πρόκειται για τη βραχυπρόθεσμη εξυπηρέτηση της κυβέρνησης, είναι να πωλεί το κράτος έντοκα γραμμάτια τριών, έξι μηνών και δώδεκα μηνών.
Αν μάλιστα η Ελλάδα είχε κάνει όσα σχεδιάστηκαν και είχε λοιπόν επιστρέψει στις αγορές, η πώληση εντόκων θα ήταν μια πολύ απλή υπόθεση για την οποία δεν θα χρειαζόταν να αφιερώσουμε καμία αράδα στην εφημερίδα.
Το κόστος αυτού του ολιγόμηνου δανεισμού είναι πάρα πολύ μικρό, αφού το βασικό επιτόκιο του ευρώ είναι σχεδόν μηδενικό. Η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα επιδιώκει να βοηθήσει την άνετη και πάμφθηνη τροφοδοσία των συστημικών τραπεζών, ώστε με αυτό τον τρόπο να βοηθηθεί η οικονομική δραστηριότητα στα κράτη του ευρώ.
Δυστυχώς για εμάς, το ελληνικό Δημόσιο συνεχίζει να πληρώνει πανάκριβα για κεφάλαια που θα ήσαν πάμφθηνα εάν είχαμε καταφέρει να ισορροπήσουμε πλήρως τα δημόσια οικονομικά και να έχουμε επιστρέψει στις αγορές.
Πανάκριβα πληρώνει και η πραγματική οικονομία, αφού το κόστος του χρήματος ξεκινά ακριβώς από αυτό το επίπεδο δανεισμού που πληρώνει το κράτος.
Χειρότερα ακόμη, το κόστος δανεισμού των επιχειρήσεων ανεβαίνει όσο μικρότερη είναι η ρευστότητα στην αγορά χρήματος. Οσο περισσότερο δανείζεται το κράτος, τόσο λιγότερα μένουν για την οικονομία.
Για τον λόγο αυτόν, η τρόικα είχε συμφωνήσει με την κυβέρνηση να μειώσει το συνολικό ποσό εντόκων γραμματίων που «σηκώνει», ώστε να αφήσει οξυγόνο για τον ιδιωτικό τομέα.
Επιπλέον, οι ξένοι επενδυτές αρνούνται πλέον να αγοράσουν περισσότερα ελληνικά έντοκα γραμμάτια. Το ίδιο οφείλουν να πράξουν και οι ελληνικές τράπεζες. Αλλιώς οι τράπεζες θα δανειστούν από την Τράπεζα της Ελλάδος, δηλαδή την ΕΚΤ, «στο κόκκινο», επιστρέφοντας δηλαδή στην κατάσταση που αντιμετωπίσαμε το καλοκαίρι του 2012.
