Ενώ λοιπόν με τις μεταφορές μάς πιάνει τρόμος και τις εγκλωβίζουμε σε εισαγωγικά, για να μη δράσουν ανεξέλεγκτες, με τους συμβολισμούς έχουμε πάθος μέγα. Και τους ανακαλύπτουμε ακόμα κι εκεί όπου δεν υπάρχει καν νόημα. Οι εκλογές αποδείχθηκαν εξαιρετικό έδαφος για να θριαμβεύσει αυτή η διχασμένη συμπεριφορά μας. Ο πανικός που προκαλεί το σχήμα της μεταφοράς αφήνει καθημερινά τα σημάδια του στη μικρή οθόνη, την ώρα των ειδήσεων, στα τιτλάκια που συνοψίζουν όλο και πιο ανορθόγραφα τα μεταδιδόμενα. Διαβάζεις, λ.χ., «Ανεβαίνει ο προεκλογικός “πυρετός”» και βλέπεις τον πυρετό φυλακισμένο σε εισαγωγικά. Λες και δίχως αυτά θα κυριολεκτούσαμε και θα έπρεπε να θερμομετρούμε κάθε πεντάλεπτο τους αντιμαχόμενους πολιτικούς· ώστε να δούμε έγκαιρα ότι δεν επαρκεί η ασπιρίνη και χρειάζεται αντιβίωση. Και στο σουπεράκι «“Ανεβαίνει” ο υδράργυρος», το «ανεβαίνει» το τιθασεύουμε με εισαγωγικά. Φοβόμαστε ότι αλλιώς ο υδράργυρος θ’ ανηφορίσει στ’ αλήθεια, θα σπάσει το θερμόμετρο και θα κινδυνέψουμε.
Αντίθετα, με τον συμβολισμό και τις αλληγορίες ανοίγει η καρδιά μας (το «ανοίγει» σε εισαγωγικά, μη χρειαστούμε τώρα και καρδιοχειρουργό). Αν κάποιος, εκμεταλλευόμενος τη σύμπτωση της προεκλογικής περιόδου με την εξίσου πλούσια μεταγραφική ποδοσφαιρική περίοδο, κατέγραφε σε μια στήλη τις μεταγραφές υπεραστέρων (από Μπαλοτέλι και άνω) και σε μια δεύτερη τους συμβoλισμούς που ανακαλύπτουν τα κόμματα στις κινήσεις τους, θα έβλεπε στο τέλος ισοπαλία, αν όχι νίκη των συμβολισμών.
Διότι, σου λένε τα κανάλια διαβάζοντας σεβαστικά το κομματικό δελτίο Τύπου (το άκουσα πρώτα στην αδέσμευτη ΝΕΡΙΤ και αμέσως έπειτα στο αμερόληπτο Mega), η επιλογή του κ. Σαμαρά να είναι υποψήφιος και στη Θεσσαλονίκη «πιστοποιεί το μεγάλο του ενδιαφέρον για τη Βόρεια Ελλάδα και τα εθνικά θέματα». Ημαρτον, Κύριε, και μεσίτευσε, πατέρα Ανθιμε. Μα με τέτοια παιδαριωδώς λαϊκιστικά θα φανεί το ενδιαφέρον για τη «Μακεδονία μας»; Τόσο αφελείς θεωρούν ορισμένοι τους «Μακεδόνες μας»; Το «μας» αυτό, σημειωτέον, το χρησιμοποιεί πάντοτε ο κ. Σαμαράς, ενώ δεν λέει ποτέ «η Κρήτη μας» ή «η Πελοπόννησός μας».
Αλλος συμβολισμός, υδροχαρής αυτός. Στο ψηφοδέλτιο του «Ποταμιού», είπαν οι «επικεφαλής εθελοντές» του, τα ονόματα των υποψήφιων βουλευτών Επικρατείας μπήκαν (μετά το πρώτο) σε αλφαβητική σειρά «για να φανεί ότι συστρατεύτηκαν ανιδιοτελώς». Δεδομένου ότι το «Ποτάμι» ελπίζει σε έναν μόνο βουλευτή Επικρατείας, τι σημασία έχει αν τα ονόματα όσων δεν θα εκλεγούν τεθούν αλφαβητικά ή κατά τον αριθμό των συλλαβών τους ή ταξινομημένα σε ομοιοκατάληκτες ομάδες (πρώτα τα εις ο-άκης, μετά τα εις -όπουλος κ.ο.κ.); Με το ζόρι συμβολισμός σε μια κίνηση άνευ σημασίας;
Να το πω φόβο, να το πω διαίσθηση, είμαι αναποφάσιστος: Οσο λιγοστεύουν τα απλά και καθαρά που έχουμε να πούμε, τόσο περισσότερους συμβολισμούς επινοεί και διακινεί το πραματευτάδικό μας.
