Πιο ταιριαστή μέρα για να ξεκινήσει η δίκη της ηγεσίας της Χρυσής Αυγής θα ήταν η 21η Απριλίου, ώστε να «δικαστούν» μαζί και όσοι αθωώνουν αναδρομικά τη χούντα, σαν τάχα επιτυχημένη στα οικονομικά. Αλλά και στις 20 καλά είναι, για ν’ αρχίσουν να παίρνουν μαθήματα δημοκρατίας και δικαιοσύνης οι δολιοφθορείς της δημοκρατίας και αρνητές της δικαιοσύνης. Δικαστές και κατήγοροι πάντως πρέπει και γερά να προετοιμαστούν, για να αποφύγουν τις παγίδες που σίγουρα θα προσπαθήσει να στήσει η χρυσαυγίτικη συντροφία, αλλά και γερά νεύρα να διαθέτουν. Γιατί ο πόλεμος θα αρχίσει αμέσως, και από τους ηγετίσκους της παραστρατιωτικής οργάνωσης και από τα τσιράκια τους, που θα πιάνουν αχάραγα τις θέσεις του ακροατηρίου, για να προπηλακίζουν μάρτυρες, δικηγόρους και θύματα της ρατσιστικής βίας τους. Το είδαμε άλλωστε αυτό με τη δίκη του «υπαρχηγού» κ. Κασιδιάρη για τα χαστούκια που φιλοδώρησε με σπάνια λεβεντιά στην κ. Λιάνα Κανέλλη, «σε ζωντανή μετάδοση». Οι θαυμαστές του ήρωος είχαν λάβει θέση από νωρίς για να τον υπερασπίσουν με τους κρωγμούς τους. Και τελικά πανηγύρισαν -με τον οικείο τους ήρεμο τρόπο- την απαλλαγή του ινδάλματός τους «για τυπικούς λόγους». Αλήθεια, σε τέτοιες περιπτώσεις έχουν κάποιο ιδιαίτερο νόημα οι λέξεις «προσβολή δικαστηρίου» και «Αυτόφωρο»;
Απαλλαγή για τυπικούς λόγους δεν σημαίνει βεβαίως αθώωση. Αυτά όμως είναι ψιλά γράμματα και για τον κ. Κασιδιάρη και για τους -κάθε άλλο παρά λίγους, δυστυχώς- θεράποντες της διαδικτυακής ανωνυμογραφίας και ψευδωνυμογραφίας, που είχαν ξεσπαθώσει τον Ιούνιο του 2012 και αποθέωναν τον χρυσαυγίτη τραμπούκο, επικροτώντας τη μαγκιά του. Με την απόφαση του μονομελούς Πλημμελειοδικείου (όπoυ εκτός των άλλων ειπώθηκε το άκρως επιστημονικό ότι «το χτύπημα δεν ήταν ίσιο, άρα δεν υπήρχε σκοπός να προκληθεί βαριά σωματική βλάβη») όλοι όσοι είχαν πει ή είχαν γράψει «γεια στα χέρια του» θα πρέπει να ένιωσαν απολύτως δικαιωμένοι. Κρίμα.
Δεν χρειάζεται να είναι προφήτης κανείς για να προβλέψει ότι στη δίκη τους τα στελέχη της ναζιστικής οργάνωσης και στο τέχνασμα των «τυπικών λόγων» θα προσφύγουν ξανά, και τους μάρτυρες θα εξυβρίζουν ανενδοίαστα -ας ελπίσουμε όχι και ανεμπόδιστα- και ότι «διώκονται για τις πολιτικές ιδέες τους» θα φωνάζουν. Ακόμα και ο κ. Ρουπακιάς, σαν πολιτικά διωκόμενος θα επιχειρήσει να εμφανιστεί, σαν κατηγορούμενος λόγω των «ιδεών» του. Ιδέα ο φόνος. Ιδέα η αιματηρή βία εναντίον οποιουδήποτε αντιπάλου αλλά και οποιουδήποτε δεν ταιριάζει στο μοντέλο «Αριος», και στο ακόμα πιο προχωρημένο μοντέλο «Ελληνάριος». Ιδέα η τρομοκράτηση όποιου έχει αλλοδαπό στη δουλειά του: «Διώξ’ τον μέχρι αύριο ή θα σου το σπάσουμε». Ιδέα οι ξενοφαγικές επιχειρήσεις στην Ομόνοια, με πρωταγωνιστές αρκετούς από τους κατηγορούμενους. Αυτές είναι οι «ιδέες» τους. Συν ο θαυμασμός τους για τον «ελληνολάτρη» Χίτλερ.
