Αποκαλύφθηκε λοιπόν ότι το κράτος έχει μείνει από χρήματα. Ηταν επόμενο να συμβεί. Ακόμη κι αν ο καλός δημοσιογράφος των Financial Times δεν αποκάλυπτε την επιστολή προς Μέρκελ και τους άλλους Ευρωπαίους, το είχαμε καταλάβει.
Η εισαγωγή με τη μορφή του κατεπείγοντος μιας τόσο ευνοϊκής ρύθμισης για χρέη προς το κράτος το απεδείκνυε με τον καλύτερο τρόπο. Το ταμείο είναι μείον. Αν δεν πετύχει η ρύθμιση, ο υπουργός Οικονομικών θα σταματήσει κάποιες από τις πληρωμές του Δημοσίου.
Γιατί, όμως, το έκρυβε η κυβέρνηση; Ακόμη και η «Πρόεδρος Ζωή» δεν κατανόησε τον επείγοντα χαρακτήρα της νομοθετικής ρύθμισης και κήρυξε αποχή από τα καθήκοντά της, επειδή η κυβέρνηση διάψευσε τόσο γρήγορα την προγραμματική απειλή της προέδρου να τιμωρήσει όποιον θα έφερνε σχέδια νόμου με τη μορφή του κατεπείγοντος.
Φαίνεται πως ούτε ο παρτενέρ του κ. Τσίπρα το είχε αντιληφθεί. Είμαι βέβαιος ότι, αν το γνώριζε, δεν θα ξόδευε χιλιάδες ευρώ κάθε μέρα πολλαπλασιάζοντας τη συμμετοχή του υπουργού Αμυνας σε στρατιωτικές αποστολές.
Παρόμοια άγνοια πρέπει να έχει και ο υπουργός Παραγωγικής Ανασυγκρότησης, που συμπράττει κομματικά με τον πρωθυπουργό διατηρώντας πάντοτε την πολιτική αυτονομία. Απόδειξη ότι μπορεί να μην κατήργησε τη ΡΑΕ, ίσως επειδή η κατάργηση μιας Αυτόνομης Αρχής θα προκαλούσε πολύ θόρυβο, θα ψηφίσει όμως φωτογραφική διάταξη για να καταργήσει προβλεπόμενο κρατικό έσοδο.
Ακόμη και ο ίδιος ο υπουργός Οικονομικών συμπεριφέρεται με την άνεση του ανθρώπου που, αν φθάσουμε στην ημέρα που το Δημόσιο δεν θα ανταποκριθεί στις υποχρεώσεις του, θα αναφωνήσει «το είχα προβλέψει». Για να προσθέσει κάποιον αφορισμό για το πώς «θα νιώσουν τώρα οι Ευρωπαίοι» τις συνέπειες της πολιτικής τους. Εξάλλου, αυτό εννοούσε όταν, πριν χρόνια, είχε χρησιμοποιήσει την περίφημη πλέον χειρονομία.
Ομως, το σοβαρό θέμα είναι ότι η επιστολή του πρωθυπουργού αφορά σε καίρια ζητήματα του κράτους. Αν η κυβέρνηση παραδέχεται ότι το κράτος «τετέλεσται», γιατί να μην εγκαταλείψουν τρέχοντας τη χώρα όσοι επενδυτές έχουν ακόμη απομείνει «μέσα»;
Μερικοί φίλοι με είχαν εγκαλέσει, γνωρίζοντας πόσο εκτιμώ τον ζωντανό διάλογο, γιατί ενώ τον Φεβρουάριο είχα επικαλεστεί το ενδεχόμενο να μην πληρώσουμε μία-δύο δόσεις του ΔΝΤ, πριν από λίγες ημέρες προειδοποίησα ότι το κράτος βρίσκεται πολύ κοντά στη στιγμή που δεν θα μπορέσει να ανταποκριθεί σε όλες τις υποχρεώσεις του.
Με την επιστολή Τσίπρα κατανοούμε πως η κατάσταση είναι πια επικίνδυνη και δεν θα βελτιωθεί επειδή θα παρουσιαστεί ευνοϊκά στα μίντια κάποια πρωτοβουλία του πρωθυπουργού. Η κυβερνητική πλειοψηφία τα πηγαίνει καλά στα προφορικά, δηλαδή στην προπαγάνδα της. Μένει, όμως, ανεξεταστέα στα γραπτά, όπως επιβεβαιώνουν οι επιστολές του πρωθυπουργού.
