Τον τελευταίο καιρό ακούγονται δύο θεωρίες. Η πρώτη, η αισιόδοξη, είναι αυτή του ελατηρίου, και παραδόξως την πιστεύουν και κάποιοι οικονομολόγοι. Τι λένε με απλά λόγια; Οτι νομοτελειακά το 2017 η οικονομία όχι μόνον θα γυρίσει στην ανάπτυξη, αλλά μπορεί και να εκτοξευθεί λόγω του φαινομένου του ελατηρίου. Δηλαδή μιας δυναμικής που είχε διαφανεί ήδη από το 2014 και ανέτρεψε έκτοτε η σχιζοφρενής διαπραγμάτευση των κ. Βαρουφάκη και Τσίπρα.
Ξέρω ότι θα φανώ απαισιόδοξος, αλλά προσωπικά πιστεύω στην αντίθετη θεωρία, του ΔΝΤ. Στην πρόβλεψη, δηλαδή, ότι ακόμη κι αν προκύψει το 2017 ένα απρόσμενο πλεόνασμα, η όποια δυναμική της οικονομίας δεν θα συνεχιστεί. Και τούτο, λόγω της ατολμίας της κυβέρνησης να περικόψει –όσο πραγματικά απαιτείται– τις δαπάνες (κυρίως τις συνταξιοδοτικές) σε συνδυασμό με τους δυσβάσταχτους φόρους που επιβάλλει πλέον για να συντηρεί ένα κράτος φαλιρισμένο.
Θα σας φέρω δύο προσωπικά παραδείγματα που από μόνα τους δείχνουν ότι δεν είναι στραβός ο γιαλός, αλλά στραβά αρμενίζουμε. Ως ελεύθερος επαγγελματίας διατηρώ εδώ και 29 χρόνια μπλοκ παροχής υπηρεσιών και η φοροτεχνικός μου, για πρώτη φορά φέτος, μου πρότεινε να το κλείσω. Διότι με έναν πρόχειρο υπολογισμό, μου απέδειξε ότι, λόγω των παρανοϊκών ασφαλιστικών εισφορών των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ, ακόμη κι αν έχω έσοδα αντίστοιχα των περσινών, δεν θα μου μείνει στην τσέπη ευρώ τσακιστό.
Το δεύτερο παράδειγμα το έχω ξαναδιηγηθεί. Το 2007 είχα την ατυχέστατη έμπνευση να αγοράσω ένα Ι.Χ., 2.500 κ.ε. Προ έτους και απηυδισμένος με τα ληστρικά τέλη που συνέχιζαν να μου επιβάλλουν οι Τσακαλώτοι, έβγαλα τις πινακίδες και επιχείρησα να το πουλήσω. Για ένα αυτοκίνητο που καινούργιο κοστίζει περί τις 30.000 ευρώ, η «καλύτερη» προσφορά που έλαβα ήταν 1.300 ευρώ. Ξέρετε τον λόγο; Γιατί ακόμη και φέτος που κλείνει 10ετία, οι Τσακαλώτοι αξιώνουν να καταβάλλω ετήσια τέλη 920 ευρώ, τιμωρώντας με απλά επειδή το έχω.
Και κάπως έτσι, φίλες και φίλοι, αποφάσισα να ξεκινήσω το 2017 εκδικούμενος τους Τσακαλώτους. Και θα ζητήσω συγγνώμη από τους μη καπνιστές, αλλά το κείμενό μου στο εξής είναι αφιερωμένο στους θεριακλήδες. Ως γνωστόν, για να κόψεις το τσιγάρο, χρειάζεσαι ένα ισχυρό κίνητρο και κυρίως έναν πρακτικό τρόπο για να μην ξανακαπνίσεις κάθε φορά που σου ’ρχεται να το ανάψεις. Ε λοιπόν, βρήκα δύο ιδανικούς τρόπους και τους δημοσιοποιώ με την ελπίδα να τους υιοθετήσουν κι άλλοι καπνιστές, αλλά και με την υστερόβουλη –δεν το κρύβω– σκέψη, αυτοεκτιθέμενος να μην… ξανακυλήσω.
Με τη νέα αύξηση που επέβαλαν οι Τσακαλώτοι, ένα πακέτο τσιγάρων κοστίζει 4,5 ευρώ. Αυτό, ωστόσο, που δεν συνειδητοποιούμε οι καπνιστές είναι ο αναλογών φόρος στο ποσό αυτό. Κάθισα και τον υπολόγισα. Ε λοιπόν, δεν θα το πιστέψετε, αλλά όποιος καπνίζει ένα πακέτο την ημέρα, πληρώνει συνολικά 1.642 ευρώ τον χρόνο, εκ των οποίων τα 1.478 ευρώ τα αρπάζει το κράτος ως φόρο! Με απλά λόγια, κάθε καπνιστής ουσιαστικά συντηρεί τον μηνιαίο μισθό ενός Καρανίκα. Ειλικρινά –κι επειδή έχω αποπειραθεί κι άλλες φορές να το κόψω– δεν έχω βρει καλύτερο κίνητρο από το να σκέφτομαι κάθε μέρα ότι δυσκολεύω τον Τσίπρα να προσλαμβάνει Καρανίκες, ενόσω κάνω καλό στην υγεία μου.
Σας χρωστώ όμως και τον πρακτικό τρόπο για να μην ξανακυλήσω, που μου πρότεινε, άθελά του, ο φίλος περιπτεράς δίπλα στην «Κ». Τον είχα ρωτήσει, σε ανύποπτο χρόνο, αν όλες αυτές οι αισχρές φωτογραφίες (με τα χαλασμένα δόντια, τους καρκίνους κ.λπ.) έχουν περιορίσει την κατανάλωση, και αυθόρμητα μου απάντησε ότι «ο μόνος τρόπος να μειωθεί το τσιγάρο είναι να βάλουν πάνω στα πακέτα φωτογραφίες των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ». Ε λοιπόν, αυτό έκανα. Πάνω στο τελευταίο μου πακέτο (το οποίο δεν κάπνισα όλο και το έχω πάντα μαζί μου για να ανθίσταμαι) κόλλησα μια φωτογραφία του Τσίπρα και από πίσω του τον Καρανίκα. Μέχρι στιγμής η ιδέα λειτουργεί θαυμάσια, ενώ και ένας φίλος που ακολούθησε την πρότασή μου με ενημέρωσε ότι το έκοψε πανεύκολα με μια φωτογραφία του Σκουρλέτη και άλλη μια του Κατρούγκαλου, την οποία κόλλησε πάνω στον γνωστό καλωδιωμένο κύριο που χαροπαλεύει στην εντατική. Ξέρω ότι σε κάποιους το σημερινό σχόλιο θα φανεί αλλόκοτο και δεν αρνούμαι ότι μπορεί να το προκάλεσε και το σύνδρομο στέρησης. Aλλωστε κάπως έτσι γεννήθηκε κι ο πρόλογος, ύστερα από ένα παράξενο όνειρο που απόλαυσα χθες βράδυ. Προς μεγάλη μου έκπληξη είδα την ελληνική οικονομία όντως να εκτοξεύεται λόγω του ελατηρίου, αλλά πάνω στο ίδιο ελατήριο να κάθεται σύσσωμη η κυβέρνηση από την οποία απαλλαγήκαμε, έτσι, μια και καλή. Αλλά μετά ξύπνησα…
