Οι Αμερικανοί έχουν το American Football όπως εμείς οι Ευρωπαίοι έχουμε το ποδόσφαιρο. «Οι περισσότεροι Ελληνες πιστεύουν πως το American Football είναι το ράγκμπι» λέει από το Μιζούρι όπου ζει σήμερα, ο Γιώργος Καρλαύτης, αμυντικός παίκτης, (defensive end) με την ομάδα των Κάνσας Σίτι Τσιφς, τους πρωταθλητές του φετινού Super Bowl για δεύτερη συνεχή χρονιά. «Ομως είναι ένα άθλημα που μπορεί να παίξει ο καθένας» συνεχίζει για να μοιραστεί το όνειρο του, να δει παιδιά να παίζουν Αmerican Football στις γειτονιές της Αθήνας.
Από την Αθήνα στην Ιντιάνα
Πολίστας αλλά και μπασκετμπολίστας, οπαδός του Παναθηναϊκού, ο 22χρονος Tζορτζ όπως τον ξέρουν στα γήπεδα, όταν πήγε στις ΗΠΑ δεν ήξερε καν τους κανονισμούς του American Football. Γιος του Μαθιού Καρλαύτη και της Έιμι Γουέντα, βίωσε την σκοτεινή πλευρά της ζωής νωρίς όταν στα 13 του χρόνια έχασε τον 44χρονο πατέρα του. Ομως είχε ήδη κληρονομήσει από εκείνον την αγάπη για τον αθλητισμό. Το πένθος έφερε την οικογένεια στην Ιντιάνα των ΗΠΑ, όπου σχεδόν αμέσως τον ξεχώρισαν για τις αθλητικές του επιδόσεις.
Βίωσε τη σκοτεινή πλευρά της ζωής νωρίς όταν στα 13 του χρόνια έχασε τον 44χρονο πατέρα του.
«Η διαφορά του να ζεις στην Αθήνα και ξαφνικά στο West Lafayette της Ιντιάνα είναι τεράστια. Αλλά υπήρχαν πολλά καλά σε αυτήν την αλλαγή που μου συνέβη. Για εμένα εκεί ήταν όλα πιο εύκολα, με το σχολείο να είναι λιγότερο απαιτητικό από το ελληνικό. Είχες λοιπόν την πιθανότητα να κάνεις και αθλήματα και ήταν ένα σύστημα που πραγματικά ήταν ευνοϊκό για έναν μαθητή- αθλητή, δηλαδή εμένα. Εδώ τους λένε student-athletes. Kατά τα άλλα, η κουλτούρα είναι διαφορετική, το φαγητό εντελώς διαφορετικό, αλλά και ο καιρός. Πάντα μου έλειπε η Ελλάδα και πάντα μου λείπει».
«Μεγαλώνοντας έκανα σχεδόν όλα τα αθλήματα. Πόλο, ποδόσφαιρο, μπάσκετ, ιστιοπλοΐα, τένις, κολύμβηση. Αυτός ο συνδυασμός νομίζω μου έφερε εντέλει την επιτυχία. Εγώ το American Football το ήξερα από μικρή ηλικία, το είχε δοκιμάσει ο πατέρας μου που ζούσε στην Αμερική αλλά το έβλεπα σαν ράγκμπι. Με το που μετακομίσαμε στην Αμερική όμως κατάλαβα πως υπάρχει σημαντική διαφορά και είναι ένα πολύ ενδιαφέρον παιχνίδι. Απαιτεί σκληρή δουλειά, πειθαρχία και χρειάζεσαι μια αντίληψη για να τα καταφέρεις, επειδή είναι ένα παιχνίδι που χρησιμοποιείς πολύ τον εγκέφαλο σου».
«Το American Football απαιτεί σκληρή δουλειά, πειθαρχία και χρειάζεσαι μια αντίληψη για να τα καταφέρεις, επειδή είναι ένα παιχνίδι που χρησιμοποιείς πολύ τον εγκέφαλο σου».
O δρόμος για το NFL
Ο Καρλαύτης ξεχώρισε γρήγορα. Mετά το σχολείο έπαιξε στο US Army All-American Game και αναδείχθηκε αμυντικός της χρονιάς. Ακολούθησαν πολλές προτάσεις. Επέλεξε να φοιτήσει στο Purdue, στο οποίο είχε κάνει διδακτορικό και ο πατέρας του. Σε αυτό το κολέγιο ο Μαθιός Καρλαύτης γνώρισε και τη μητέρα του Γιώργου, την Έιμι, με την οποία έκαναν τέσσερα παιδιά.
«Ηξερα ήδη από τον πατέρα μου πως το American Football δεν είναι ένα άθλημα που εξαρτάται μόνο από το φυσικά σου προσόντα. Παρακολουθείς έναν αγώνα και καταλαβαίνεις γρήγορα πως υπάρχουν διάφορα είδη σωματότυπου. Υπάρχουν αθλητές σαν και εμένα 1.90, 120 κιλά, στη μπροστινή γραμμή, αλλά ένας που παίζει corner back μπορεί να είναι 1.75, 1.80 μέτρα και να ζυγίζει 75, 80 κιλά. Για αυτό πιστεύω πως στο μέλλον μπορεί να γίνει ένα παγκόσμιο σπορ».
Student-Athlete
Στο Purdue ο Καρλαύτης δεν καθιερώθηκε αμέσως, αγωνίστηκε μόλις σε τρεις αγώνες, αφού βρέθηκε θετικός στον κορωνοϊό. Στην τρίτη του χρονιά όμως κατάφερε να ξεχωρίσει. Το NFL Draft τον παρακολουθούσε. Η ομάδα που τον διάλεξε ήταν οι Kansas City Chiefs του Πάτρικ Μαχόουμς. Οι Chiefs ήθελαν να δυναμώσουν την άμυνά τους προκειμένου να διεκδικήσουν ξανά τον τίτλο και να γίνουν πρωταθλητές. Το όνομα Καρλαύτης τους φάνηκε δυσπρόφερτο και τον φώναζαν απλά Τζόρτζ.
Κάπως έτσι ο Ελληνας αθλητής έφτασε στον δεύτερο του τελικό. Στις 13 Φεβρουαρίου, οι Κάνσας Σίτι Τσιφς και οι Φιλαδέλφεια Ιγκλς διεκδίκησαν την κατάκτηση του τίτλου, στην 57η έκδοση του θεσμού του Super Bowl, δηλαδή του τελικού του Αμερικανικού πρωταθλήματος του NFL, (National Football League).
Μια διαφήμιση 30 δευτερολέπτων στη διάρκεια του παιχνιδιού κοστίζει επτά εκατομμύρια ευρώ.
«Ηταν ένας πολύ δύσκολος δρόμος. Είχαμε πολύ περισσότερες ήττες από ό,τι περιμέναμε, αλλά τελικά τα καταφέραμε με πολύ κόπο. Είχαμε ήδη κερδίσει το προηγούμενο, οπότε ήταν όλοι εναντίον μας. Δεν πίστευε κανείς σε εμάς, αλλά αυτό ήταν ένα κίνητρο για να κερδίσουμε. Ξέραμε πως με λίγες καλές επιδόσεις είχαμε τη δυνατότητα να κάνουμε κάτι καταπληκτικό και κάτι σπουδαίο και το κάναμε», λέει σήμερα με τη σιγουριά του πρωταθλητή. Με προπονητή τον Μαχόουμς και συμπαίκτη τον σούπερ σταρ του NFL, Κέλσι, – ο Καρλαύτης κερδίζει και τις εντυπώσεις στο Super Bowl. Με την ελληνική σημαία στους ώμους και την οικογένειά του δίπλα του, ο Καρλαύτης πανηγυρίζει στις εξέδρες. Toν ξέρουν πλέον σε όλες τις ΗΠΑ. Το Super Bowl είναι άλλωστε η μεγαλύτερη Αμερικανική εκδήλωση. Μια διαφήμιση 30 δευτερολέπτων στη διάρκεια του παιχνιδιού κοστίζει επτά εκατομμύρια ευρώ. «Είναι το απόλυτο άθλημα τους, όπως εμείς έχουμε το Champions League. Είναι πολύ μεγαλύτερο από το ΝΒΑ, 130 εκατομμύρια Αμερικάνοι έβλεπαν τις προάλλες το ματς» συμπληρώνει.
Οι πυροβολισμοί στο Κάνσας
«Είδαν όμως δυστυχώς και τους πυροβολισμούς» προσθέτει για να περιγράψει το δυσάρεστο συμβάν που συνόδευσε την παρέλαση του εορτασμού της νίκης της ομάδας του την επόμενη μέρα.
«Οταν ξέσπασαν οι πυροβολισμοί είχαμε ήδη φύγει από την παρέλαση και είχαμε ανέβει σε μια εξέδρα. Για να μας αποθεώσει, και καλά, το κοινό. Και με το που τελειώσαμε μας λένε τρέξτε τώρα μέσα ή στα λεωφορεία, έχει γίνει ένας πυροβολισμός. Το τελευταίο που θυμάμαι είναι πως άρπαξα την κοπέλα μου και μπήκα μέσα. Πάρα πολύ άσχημο αυτό που συνέβη, μια γυναίκα έχασε τη ζωή της, και 22 φίλαθλοι τραυματίστηκαν, ανάμεσα τους και εννέα παιδιά. Ηταν μια πολύ δραματική εμπειρία, για μένα. Κανονικά έπρεπε να είναι μια ημέρα χαράς. Δυστυχώς αυτό είναι σύνηθες πλέον για την Αμερική. Η πρόσβαση στα όπλα είναι ιδιαίτερα εύκολη. Δεν έχω καν λόγια για αυτό. Βέβαια τελικά αφορούσε μια σύρραξη ανάμεσα σε συμμορίες και όχι έναν τρελό που άρχισε να πυροβολεί μέσα στον κόσμο τυχαία. Ηταν στο λάθος μέρος σε λάθος χρόνο. Αλλά και πάλι αυτό είναι ένα τεράστιο πρόβλημα».
«Είναι πολύ δύσκολο να το κατανοήσω όλο αυτό γιατί εγώ μεγάλωσα χωρίς όπλα. Και δεν έχω λόγο να έχω όπλο. Είναι θλιβερό. Αλλά η βία είναι πλέον παντού. Και στην Ελλάδα».
«Για εμένα προσωπικά είναι πολύ δύσκολο να το κατανοήσω όλο αυτό γιατί εγώ μεγάλωσα χωρίς όπλα. Και δεν έχω λόγο να έχω όπλο. Είναι θλιβερό. Αλλά η βία είναι πλέον παντού. Και στην Ελλάδα. Εχω ένα σχέδιο κάποια στιγμή να επιστρέψω, για αυτό και μόλις τελειώνω κάθε σεζόν ταξιδεύω εκεί για να είμαι με την οικογένεια μου και τους φίλους μου. Εχω διάφορες ιδέες για το πώς θα φέρω το American Football στην Ελλάδα. Αλλά και όνειρα για το πώς θα βοηθήσω. Υπάρχουν για παράδειγμα πολλοί παίκτες του NFL από την Αφρική που επιστρέφουν στις χώρες τους και οργανώνουν free camps, για να δείξουν στα παιδιά και στη νεολαία τι είναι αυτό το άθλημα. Διοργανώνουν και διάφορα events και εκδηλώσεις για να εκπαιδεύσουν νέους αθλητές. Οπως κάνει και ο Γιάννης (Αντετοκούνμπο) και βοηθάει πολλά παιδιά που έχουν ανάγκη να κρατηθούν μακριά από τον δρόμο».
«Ο Γιάννης (Αντετοκούνμπο) αποτελεί έμπνευση μου. Είναι προσωπικός μου ήρωας, είναι πρότυπο μου. Kαι εκείνος έχει πάντα πρώτη την οικογένεια του, την πατρίδα του».
«H αλήθεια είναι πως έχετε πολλά κοινά με τον Γιάννη» του λέω. «Τον Γιάννη δεν τον έχω γνωρίσει, πρέπει κάποια στιγμή να το κανονίσω, έχω επικοινωνία με τα αδέρφια του, αλλά με τον ίδιο δεν έχει τύχει. Αλλά αποτελεί έμπνευση μου. Είναι προσωπικός μου ήρωας, είναι πρότυπο μου. Kαι εκείνος έχει πάντα πρώτη την οικογένεια του, την πατρίδα του. Ηταν ένα σωστό και καλό παράδειγμα για εμένα μεγαλώνοντας, είμαστε και οι δύο Ελληνες και τον καμάρωνα όπως και όλη η Ελλάδα. Είναι ο τρόπος που κουβαλάει τον εαυτό του που τον κάνει μεγάλο. Οπως λένε και στην Αμερική».
Αν και 1.92 στο ύψος ο Γιώργος Καρλαύτης παραμένει ένας νεαρός άνδρας. «Μεγάλωσα χωρίς πατέρα, δεν τον χάρηκα» λέει με πόνο. «Μου λείπει κάθε μέρα. Και ένα πράγμα που μου υπενθυμίζει συχνά ο παππούς μου είναι αυτό που μου έλεγε και ο πατέρας μου, υγεία, θρησκεία και οικογένεια. Αυτά τα τρία».
«Είχατε και την Τέιλορ Σουίφτ στο πλευρό σας…», σχολιάζω για να αλλάξω λίγο το κλίμα. Πράγματι ο Γιώργος Καρλαύτης γελάει. «Είναι λίγο περίεργο ακόμη και για εμάς. Η Τέιλορ είναι σήμερα η μεγαλύτερη σούπερ σταρ στον κόσμο. Την έχουμε γνωρίσει φυσικά την κοπέλα, έχουμε βγει πολλές φορές μαζί, συνοδεύει συχνά τον φίλο της και συμπαίκτη μου Τράβις Κέλσι. Θέλω να τονίσω πως είναι ένας πολύ καλός άνθρωπος, είναι πολύ ταπεινή και έχει καλή καρδιά. Για αυτό είναι και τόσο αγαπητή. Αυτό τιμάει τον Τράβις, ο οποίος είναι και μεγάλος αθλητής και άψογος συμπαίκτης και αποτελεί πρότυπο για εμένα. Του τρέφω μεγάλη εκτίμηση».
