Καθόμαστε σε ένα καφέ στα αγαπημένα του Εξάρχεια και μου εξηγεί πόσο απελευθερωτικό ήταν που άφησε το Πολυτεχνείο για να αφοσιωθεί στην υποκριτική – η πρόσφατη βράβευσή του με το «Δημήτρης Χορν» για την ερμηνεία του στην παράσταση Μια άλλη Θήβα επιβεβαιώνει ότι ήταν μια καλή ιδέα. Όσο μιλάμε, τον πλησιάζει μια κοπέλα: «Εσείς δεν είστε που παίζετε στη Θήβα; Σας είδα φέτος, έκλαιγα μία ώρα μετά».
Πώς τα πας με τις αντιδράσεις του κόσμου;
Δεν υπάρχει πιο ωραίο πράγμα να σε αναγνωρίζουν από το θέατρο και όχι από την τηλεόραση. Στην αρχή βίωνα κάπως επιφυλακτικά το κομμάτι της αναγνωρισιμότητας, που ήρθε κυρίως από τις τηλεοπτικές μου δουλειές. Δεν ήξερα πώς να διαχειριστώ αυτή την παραπάνω οικειότητα που μου έδειχνε ο κόσμος. Τώρα πια το έχω συνηθίσει. Είναι πολύ ωραίο να νιώθεις ότι κάποιος σε προσεγγίζει με ωραία διάθεση, ειδικά σήμερα που σπανίζει το να ακούσεις μια καλή κουβέντα.
Πώς πιστεύεις ότι θα αλλάξει η καλλιτεχνική σου ζωή μετά το βραβείο Χορν;
Δεν ξέρω. Με ζέστανε και μου έδωσε μια παραπάνω ορατότητα. Ένιωσα μια αποδοχή από τους ανθρώπους του χώρου μου, κάτι πολύ τιμητικό. Ξέρεις, έχω γενικά την τάση να απαισιοδοξώ, να μη μου λέω εύκολα μπράβο, οπότε αυτό το βραβείο τόνωσε κάπως την αυτοπεποίθησή μου. Η αποδοχή είναι μεγάλο πράγμα και στη ζωή μου δεν ήταν πάντα μια δεδομένη λέξη, μεγαλώνοντας στα Χανιά ως παιδί μεταναστών από την Αλβανία. Δεν βίωσα ποτέ οξύ ρατσισμό, αλλά με θυμάμαι να κρύβω την καταγωγή μου για να νιώσω αποδεκτός. Είχα βέβαια την αποδοχή της οικογένειάς μου, κι αυτό είναι το πιο σημαντικό. Το ότι επέλεξα, όμως, να κάνω αυτή τη δουλειά έχει να κάνει σίγουρα και με μια ανάγκη επιβεβαίωσης που φέρω σταθερά.
«Δεν βίωσα ποτέ οξύ ρατσισμό, αλλά με θυμάμαι να κρύβω την καταγωγή μου για να νιώσω αποδεκτός. Είχα βέβαια την αποδοχή της οικογένειάς μου, κι αυτό είναι το πιο σημαντικό».
Κάτι που κρατάς και κάτι που θες να αλλάξεις στη δουλειά σου;
Κρατάω την αστείρευτη δημιουργικότητα. Θα άλλαζα τις εργασιακές της συνθήκες που θυμίζουν μπάχαλο. Εγώ τώρα τυχαίνει να είμαι σε μια προνομιούχα θέση. Για πολλούς άλλους, όμως, η πραγματικότητα της δουλειάς είναι εξαιρετικά δύσκολη, κι αυτό πρέπει να αλλάξει συλλογικά.
Έχεις και μια μπάντα;
Ναι! Τους Cosmonuts. Τη φτιάξαμε πριν από μία δεκαετία με κάτι φίλους. Παίζουμε σαϊκεντέλικ ροκ κι εγώ τραγουδάω, γράφω στίχους… Ετοιμαζόμαστε να κυκλοφορήσουμε και το πρώτο μας ολοκληρωμένο άλμπουμ σύντομα. Θα λέγεται Cosmic Anthology. Νομίζω είναι κάτι πολύ φρέσκο για την εναλλακτική σκηνή.
Εσύ τι μουσική ακούς;
Αυτές τις μέρες έχω φάει ένα κόλλημα με τον Μπράιαν Ίνο. Μου αρέσει να τον ακούω και παράλληλα να διαβάζω.
Σου αρέσει το διάβασμα;
Πολύ. Μπορεί να με πετύχεις μόνο σε ένα καφέ να διαβάζω ένα βιβλίο. Μου αρέσει πολύ ο Ελύτης. Τώρα διαβάζω το Αναζητώντας Κροκανθρώπους του Νικόλα Άσιμου και το Η μάνα και το νόημα της ζωής του Ίρβιν Γιάλομ.
Υπάρχει κάποιο μυστικό επιτυχίας;
Να εμπιστευόμαστε την πρώτη μας αίσθηση για τα πράγματα. Συνήθως την επικρίνουμε, αλλά είναι η πιο σωστή. Μας πάει εκεί που πραγματικά θέλουμε.
Μελλοντικά σχέδια;
Το καλοκαίρι θα περιοδεύσουμε εντός και εκτός Αθηνών και παράλληλα προωθώ κάτι σενάρια που έχω γράψει για το σινεμά. Έχουμε ξεκινήσει και πρόβες για το Brokeback Mountain που ετοιμάζει ο Κωνσταντίνος Ρήγος στο Θέατρο Κνωσός από Οκτώβρη. Θα παίξω τον ρόλο που έκανε ο Τζίλενχαλ στην ταινία. Με τον συμπρωταγωνιστή μου, τον Μιχαήλ Ταμπακάκη, ετοιμάζουμε ένα ταξίδι τον Αύγουστο στα βουνά του Ουαϊόμινγκ για να μπούμε στο κλίμα. Ανυπομονώ!
Σταθμοί περιοδείας του Μια άλλη Θήβα: Ανοιχτό Θέατρο Συκεών Μάνος Κατράκης – Θεσσαλονίκη (1/7), Δημοτικό Κηποθέατρο Παπάγου (7/7), Θέατρο Βράχων Βύρωνας (22/7), Ευριπίδειο Θέατρο Ρεματιάς – Χαλάνδρι (23, 24/7) κ.ά. Περισσότερες πληροφορίες για τους σταθμούς και την προπώληση στο more.com
