O Γερμανός βουλευτής Γκέρχαρντ Σικ, κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος των Πρασίνων για οικονομικά θέματα, εξηγεί την πολιτική του αντιπολιτευόμενου κόμματος στο ελληνικό ζήτημα.
– Ποια εντύπωση αποκομίσατε από τις έως τώρα επαφές σας στην Ελλάδα;
– Τόσο στη Γερμανία όσο και στην Ελλάδα, οι συζητήσεις είναι μεροληπτικές. Στη Γερμανία, πολύς κόσμος έχει την εντύπωση ότι έχουμε ήδη πληρώσει πολλά, παρόλο που πρόκειται για δάνεια και όχι για μεταβιβάσεις χρημάτων. Στην Ελλάδα, η αντίληψη είναι πολύ ελληνοκεντρική, αν και το πρόβλημα αφορά και άλλες χώρες.
– Οταν, όμως, ο νέος υπουργός Οικονομικών της Ελλάδας είπε στο Γιουρογκρούπ ότι το πρόβλημα είναι πανευρωπαϊκό και απαιτεί δομικές αλλαγές, δέχθηκε επικρίσεις.
– Οι Πράσινοι πάντα προσπαθούν να δώσουν μια ευρωπαϊκή προοπτική. Εχουμε εξαρχής επικρίνει την πολιτική λιτότητας.
– Αλλά την έχετε υπερψηφίσει.
– Ως κόμμα της αντιπολίτευσης μπορεί κανείς μόνο να αποφασίσει με βάση αυτό που βρίσκεται στο τραπέζι. Χωρίς τα δάνεια, υπήρχε κίνδυνος να ξεσπάσει μεγάλη κρίση. Το καλύτερο βέβαια θα ήταν να γίνει επαναδιαπραγμάτευση των μνημονίων, αλλά αυτό δεν ήταν στο τραπέζι.
– Τώρα, που πράγματι επιχειρείται επαναδιαπραγμάτευση, τι πιστεύετε;
– Η λιτότητα μέχρι θανάτου ήταν κοντόφθαλμη και παρέβλεψε τις κοινωνικές, πολιτικές και οικονομικές συνέπειες. Για να λειτουργήσουν οι μεταρρυθμίσεις μακροπρόθεσμα, χρειάζεται η στήριξη του κόσμου. Θεωρούμε λάθος να διαφεύγουν τα οφέλη των μεταρρυθμίσεων έξω από τη χώρα με τη μορφή εξυπηρέτησης του χρέους. Η πολιτική των μεταρρυθμίσεων πρέπει να γίνει κοινωνικά δίκαιη. Η κατάσταση έχει επιδεινωθεί πολύ για μεγάλο μέρος του ελληνικού πληθυσμού. Υπάρχει ο κίνδυνος μιας χαμένης γενιάς. Θεωρούμε ότι η πολιτική της τρόικας ήταν αποτυχία και οι διορθώσεις είναι απαραίτητες. Οταν λέμε ότι θέλουμε τα οφέλη από τις μεταρρυθμίσεις να μένουν στη χώρα, είμαστε πιο πολύ στην πλευρά της ελληνικής κυβέρνησης. Θέλουμε αναδιάρθρωση του χρέους τέτοια ώστε στα επόμενα πέντε χρόνια η Ελλάδα να μην πληρώνει τόκους, προκειμένου να αποφύγουμε τις συνεχείς διαπραγματεύσεις για τις δόσεις. Σε μια ανθρωπιστική κρίση, δεν πρέπει να ζητάς τόκους, αυτή είναι η θέση μας.
– Η ελληνική κυβέρνηση δεν χρησιμοποιεί τη λέξη εκβιασμός, αλλά πολύς κόσμος στην Ελλάδα αισθάνεται ότι αυτό συμβαίνει.
– Αυτό που γίνεται αντιληπτό στη Γερμανία είναι ότι το 2010 διασώθηκε ουσιαστικά ο ευρωπαϊκός τραπεζικός κλάδος και τα βάρη μεταφέρθηκαν στον ελληνικό λαό, το ίδιο στον ιρλανδικό και τον ισπανικό. Το πραγματικό ζήτημα αναδιανομής δεν είναι ανάμεσα σε Ελληνες και Γερμανούς πολίτες, δεν είναι εθνικό θέμα και όταν τίθεται με εθνικούς όρους, τα πράγματα γίνονται πολύ δύσκολα για την ευρωπαϊκή υπόθεση. Στη Γερμανία, υπάρχουν άνθρωποι που δεν έχουν επωφεληθεί από την κρίση και στην Ελλάδα υπάρχουν άνθρωποι που έχουν επωφεληθεί.
