Κύριε διευθυντά
Προ καιρού, συζητώντας για τα παλιά με μία εξαδέλφη μου, μου ανέφερε ένα περιστατικό που μου έκανε εντύπωση και θα ήθελα να σας το γνωρίσω: Εισήχθη τότε με την πρώτη χρονιά στη Νομική Αθηνών, που την τελείωσε με άριστες επιδόσεις. Οταν έκανε την άσκησή της σε γραφείο μεγαλοδικηγόρου των Αθηνών, ο ανωτέρω μεγαλοδικηγόρος τη ρώτησε πού έκανε φροντιστήριο για την έκθεση πριν από την εισαγωγή της στη Νομική και πήρε τον μεγάλο βαθμό, δεδομένου ότι είχε κόρη που προετοιμαζόταν για τις Πανελλήνιες, για να τη στείλει σε ένα καλό φροντιστήριο έκθεσης.
Απάντηση: Οταν τέλειωνα το λύκειο, τα οικονομικά της οικογένειάς μας δεν ήταν ανθηρά και δεν μπορούσα να κάνω φροντιστήριο. Ομως ο πατέρας μου έφερνε στο σπίτι κάθε Κυριακή την «Καθημερινή» και εγώ διάβαζα τα άρθρα, τις επιφυλλίδες κ.λπ. Ετσι έμαθα να εκφράζομαι σωστά, να διατυπώνω τις σκέψεις μου με σωστή σύνταξη, ορθογραφία κ.λπ., και έτσι αντιμετώπισα λίαν επιτυχώς τις Πανελλήνιες.
Εδώ τελειώνει το περιστατικό και αρχίζει ένας προβληματισμός. Σήμερα, τα κείμενα που διαβάζω σε εφημερίδες και περιοδικά βρίθουν ξένων λέξεων, όπως, π.χ., brand, user, πρότζεκτ, μπλόγκερ, blend, leader, must, life coaching, φιτ και πολλά άλλα. Προτείνω λοιπόν: Μήπως θα έπρεπε η εφημερίδα σας (και κάθε άλλο έντυπο ή κανάλι) να δώσει οδηγίες στους συντάκτες των άρθρων να αποφεύγουν να χρησιμοποιούν ξένες λέξεις; Δόξα τω Θεώ, η ελληνική γλώσσα είναι τόσο πλούσια που δεν έχει ανάγκη το ξένο λεξιλόγιο, και εμείς έχουμε καθήκον να τη διαφυλάξουμε.
Σωτήρης Αλεξακης, Φυσικός – ραδιοηλ/όγος
