Κύριε διευθυντά
Η εκλεκτή εφημερίδα σας φιλοξένησε προσφάτως στο οικονομικό φύλλο τρεις έγχρωμες φωτογραφίες εκ διαφόρων πόλεων της Ευρώπης, οι οποίες είναι γεμάτες με τους ουρανοξύστες τους. Και σε αυτό το γεγονός, η Αθήνα μας θριαμβεύει με την παγκόσμια μοναδικότητά της, δηλαδή να είναι «μια επίπεδη πόλη γεμάτη με τις οκταώροφες πολυκατοικίες της». Ελάχιστη διαφοροποίηση αποτελούν μερικές πολυκατοικίες των 24 ορόφων (αρκετά ακαλαίσθητες όμως εμφανισιακά, αλλά αυτό είναι ένα άλλο θέμα…) που είχαν αρχίσει να κτίζονται κατά τη δικτατορία, αλλά η ανέγερσή τους, ως γνωστόν, ανεκόπη το 1974 από τον κατά τα λοιπά άριστον Κωνσταντίνο Καραμανλή, με την πασίγνωστη έκτοτε αιτιολογία του «διά να βλέπουμε την Ακρόπολη!».
Το αποτέλεσμα ήταν να χτιστεί έκτοτε η Αθήνα «χαμηλά» και έτσι να φτάσουμε αναπόφευκτα στους πρόποδες των τριών περιμετρικών βουνών της, της Πάρνηθας, της Πεντέλης και του Υμηττού, αλλά πρόσφατα να «σκαρφαλώνουμε» πια και στις πλαγιές τους. Ο ουσιαστικός αντίλογος σε χτίσιμο ουρανοξυστών είναι, βέβαια, ότι με τα 5 τουλάχιστον υπόγειά τους θα καταστρεφόταν η υπάρχουσα υποκείμενη αρχαιο-Αθήνα μας, αλλά αυτό το υπαρκτό πρόβλημα επιλύεται, όπως αποδεικνύεται, π.χ. με την κατασκευή της Εθνικής Τράπεζας στην πλατεία Κοτζιά ή του ΤΣΜΕΔΕ των Μηχανικών στην πλατεία Κλαυθμώνος.
Τελικό αποτέλεσμα: Η Ευρώπη υπερυψώνει τους ουρανοξύστες της και γι’ αυτό περίπου παραμένει εκεί όπου ξεκίνησε, ενώ εμείς σύντομα… θα «καβαλήσουμε» τα 3 περιμετρικά βουνά μας! Αυτά.
