Κύριε διευθυντά
Γιατί φεύγουν πολλοί νησιώτες από τα νησιά του Ανατολικού Αιγαίου; Γιατί πολλές οικογένειες επαγγελματιών μετοικούν στην Αθήνα ή στη Θεσσαλονίκη για να εργαστούν και να μορφώσουν τα παιδιά τους; Γιατί πολλοί συνταξιούχοι εγκαθίστανται με τις πενιχρές συντάξεις τους στην Αττική ή στην Πελοπόννησο αντί να χαρούν τα γερατειά τους στα νησιά όπου γεννήθηκαν; Γιατί χωριά της Λέσβου, της Χίου και της Σάμου σταδιακά ερημώνονται;
Τα τελευταία πέντε χρόνια η απαξίωση των νησιών του Ανατολικού Αιγαίου έρχεται από παντού με καταιγιστική δύναμη. Οι νησιώτες διακατέχονται από έντονη ανασφάλεια δίπλα στην πολεμοχαρή, κραταιά Τουρκία, η οποία με απειλές, καθημερινές υπερπτήσεις, χάρτες και δηλώσεις επιβουλεύεται τον τόπο τους. Η ανασφάλεια εντείνεται εξαιτίας της αδιέξοδης αντιμετώπισης του μεταναστευτικού από την κυβέρνηση και την Ε.Ε. – ήδη από τους άθλιους καταυλισμούς αναδύονται επιδοτούμενες μουσουλμανικές πόλεις χιλιάδων αφροασιατών με απαιτήσεις επιβίωσης και αποκατάστασης, απαιτήσεις συνήθως υψηλότερες από το γενικό οικονομικό επίπεδο του τοπικού πληθυσμού. Μάλιστα, η συνείδηση της οικονομικής υπεροχής ορισμένων μεταναστών απέναντι στους νησιώτες ενθαρρύνεται από τη «φιλάνθρωπη» υποστήριξή τους από ΜΚΟ με διάφορους νόμιμους αλλά και παράνομους ή και ανεξέλεγκτους τρόπους. Οι ισορροπίες αλλάζουν εύκολα στις μικρές κοινωνίες, σχεδόν πάντοτε υπέρ αυτών που μπορούν να πληρώσουν με μετρητά – δηλαδή υπέρ των ΜΚΟ και των πελατών τους.
Η απαξίωση των νησιωτικών κοινωνιών μας από τις κυβερνήσεις των τελευταίων πέντε ετών συνοψίζεται σε τρεις διαπιστώσεις:
– Καμία σημαντική επένδυση σε βασικές υποδομές/συγκοινωνίες.
– Καμία αναπτυξιακή επένδυση σε βιομηχανίες μονάδες, παραγωγικές και γεωργικές επιχειρήσεις.
– Καμία δημιουργική επένδυση στις κοινωνίες των νησιών, στην παιδεία, τεχνική/επαγγελματική κατάρτιση, παραδοσιακές τέχνες και φυσικά πλεονεκτήματα.
Οι νέοι μας μορφώνονται για να σταδιοδρομήσουν στις μεγαλουπόλεις ή στο εξωτερικό, ενώ ελάχιστοι επιστρέφουν για να εργαστούν στα νησιά τους. Η πλήρης κυβερνητική απαξίωση μεγεθύνεται ακόμα περισσότερο από τη φετινή επέλαση του κορωνοϊού και την κατάρρευση της τουριστικής οικονομίας. Η ιδιωτική οικονομία και το βιοτικό επίπεδο στα νησιά του Ανατολικού Αιγαίου διανύουν περίοδο έντονης κρίσης.
Κατά συνέπεια, δεν είναι δύσκολο να εκτιμήσει κανείς την πολωτική, διασπαστική, προκλητική παρουσία μιας εμβόλιμης πόλης 5.000 έως 10.000 μεταναστών στην «έρημη ενδοχώρα» της Λέσβου, Χίου και Σάμου. Αυτά τα μεγέθη και τοποθεσίες ευαγγελίζεται η κυβέρνησή μας σε συνεργασία με τις Βρυξέλλες για τις «κλειστές δομές». Μαζί με τις απαραίτητες 2.000-3.000 προσωπικού για φύλαξη, διοίκηση, τροφοδοσία, υγειονομία, περίθαλψη, κοινωνικές δραστηριότητες, μεταφορές, κ.λπ. μιλάμε χωρίς υπερβολή για την κατασκευή ενός οικονομικού μαγνήτη που θα απορροφήσει το σημαντικότερο ποσοστό της δραστηριότητας κάθε νησιού και θα αλλοιώσει τον χαρακτήρα του διαχρονικά.
Δεν είναι δυνατόν κυβέρνηση της Ν.Δ. να ασκεί ανενδοίαστα μια τόσο κοντόφθαλμη, απαξιωτική, καταστροφική πολιτική για τα νησιά μας! Κανένας νησιώτης δεν θα δεχτεί οικειοθελώς την καταστρατήγηση του ζωτικού χώρου που ονομάζει πατρίδα. Δεν είναι επίσης δυνατόν τα ΜΜΕ της χώρας να μην ασχολούνται με το θέμα σοβαρά, να μην εξετάζουν τουλάχιστον τις μεσοπρόθεσμες συνέπειές του και να μην πιέζουν την κυβέρνηση να τις εκτιμήσει ορθολογικά. Πόσα χρόνια ακόμα θα αντέξουν τα νησιά μας τις αφόρητες πιέσεις του μεταναστευτικού, της Τουρκίας, της έλλειψης αναπτυξιακής επενδυτικής πολιτικής;
Οι νησιώτες του Ανατολικού Αιγαίου αισθάνονται αβοήθητοι, αντιμετωπίζουν το μέλλον τους με φόβο. Σίγουρα δεν φταίει μόνον η Τουρκία του Ερντογάν για την απαξίωση των νησιών μας!
Μιχάλης Μόσχος
Χίος
