Κύριε διευθυντά
Ξεκίνησε η συζήτηση για τη νέα συνθήκη για το μεταναστευτικό και ήδη, ως φαίνεται, οδεύουμε για τη Λέσβο σε μία νέα δομή που θα συνδιοικείται από την Ε.Ε. και τη χώρα μας, ενώ δεν αποκλείεται αυτή να έχει και μη Ελληνα διοικητή. Προφανώς η γνώση της περιοχής από τον διοικητή δεν εκτιμάται ως απαραίτητη, ένα ακόμα λάθος δηλαδή σχεδιάζεται, χωρίς εμάς για εμάς.
Ομως προξενεί εντύπωση και φόβο, ναι φόβο, το γεγονός ότι παρά τα τόσα λάθη που διέπραξε η Ε.Ε. στον τομέα του μεταναστευτικού, και η χώρα μας βέβαια, φαίνεται ότι ακόμα δεν έχουν μάθει αμφότεροι κάποια βασικά πράγματα, όπως ότι τα νησιά, η Λέσβος, δεν είναι ούτε ακατοίκητη Σαχάρα ούτε… βοσκοτόπια προς ενοικίαση. Είναι κατοικημένη περιοχή που εξαιτίας των πολιτικών αυτών από την παγκόσμια πρωτεύουσα αλληλεγγύης έχει μετατραπεί σε παγκόσμια γνωστό κολαστήριο και χώρος παρκαρίσματος ανεπιθύμητων ξένων. Το μέγεθος της δυσφήμησης που υπέστη η Μόρια δεν έχει προηγούμενο στα παγκόσμια χρονικά. Το μέγεθος της οικονομικής καταστροφής που οι πολιτικές αυτές επέφεραν, είναι πρόδηλο και αναμφισβήτητο, θα έλεγε κανείς και ανυπολόγιστο, αφού κανείς δεν μπήκε στον κόπο να κάνει τον σχετικό υπολογισμό. Θα ήταν πολύ χρήσιμο να μπορούσε κάποιος να μετρήσει, λ.χ., τη μείωση της αξίας της ακίνητης περιουσίας.
Τρομάζει ειλικρινά η παντελής απουσία συζήτησης από την κυβέρνηση και την Ε.Ε. για κάποια έστω αντισταθμιστικά μέτρα, ώστε να βοηθήσουν στην ανάκαμψη. Φαίνεται να μην τους απασχολούν καθόλου οι… ιθαγενείς, μόνο το… περιφραγμένο βοσκοτόπι που ετοιμάζουν. Μέχρι τώρα το μόνο «μέτρο» είναι ο μειωμένος κατά 30% συντελεστής ΦΠΑ, που και αυτό γίνεται κάθε 6 μήνες σαν… ελεημοσύνη.
Μήπως είναι η ώρα να τεθούν προς συζήτηση και κάποια μέτρα, όπως:
1. Ουσιαστική και μεγάλη μείωση του αριθμού των μεταναστών.
2. Ασφαλής φύλαξη των συνόρων και με τις δυνάμεις του Frontex. Οι διασωθέντες να αποβιβάζονται στα τουρκικά παράλια.
3. Μηχανισμός εντοπισμού και αντιμετώπισης κυκλωμάτων παράνομης διακίνησης.
4. Συνολική κατάργηση του ΦΠΑ σε μεταφορές, εστίαση, διαμονή, διασκέδαση για τη Λέσβο για τα επόμενα 10-20 χρόνια, προκειμένου να υπάρξει δυνατότητα ανάκαμψης.
5. Ενίσχυση με κάθε τρόπο του τουριστικού ρεύματος προς τα νησιά ακόμα και με πακέτα προσφοράς από την Ε.Ε. σε εργαζομένους και συνεργάτες της Ε.Ε., ως μπόνους λ.χ. επίτευξης στόχων.
6. Θέσπιση αφορολόγητου ορίου (25.000-30.000 ευρώ) για όλους τους κατοίκους του νησιού, προκειμένου να αποκατασταθούν οι ζημιές τις οποίες έχουν υποστεί.
7. Κίνητρα φορολογικά για ένα δυνατό/μοναδικό πακέτο για επενδύσεις που να αποκαθιστά μέρος των ζημιών.
8. Η Ε.Ε. με κάθε τρόπο να προστατεύσει και τα θαλάσσια σύνορα όπως ακριβώς έπραξε και στον Εβρο.
9. Ειδικά για τις αεροπορικές μεταφορές, η θέσπιση μηδενικού ΦΠΑ για κάποια χρόνια, που πολλές χώρες (λ.χ. Μάλτα) το έχουν θεσπίσει και το εφαρμόζουν.
10. Στη νέα και μοναδική δομή να προβλεφθεί έλεγχος με τη συμμετοχή των φορέων της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, προφανώς.
Πιστεύω πως η προσέγγιση του ζητήματος και με αυτή την οπτική θα είχε ξεχωριστή σημασία και θα γινόταν αποδεκτή από το σύνολο των πολιτών της Ευρώπης ως μια πράξη αποκατάστασης και δικαίου. Είναι τόσο μικρό το οικονομικό μέγεθος, που προφανώς δεν απειλεί τους προϋπολογισμούς ούτε παραβιάζει τους (καταπατημένους) κανόνες ισότητας. Πράξη αποκατάστασης θα είναι μιας υπαρκτής, τεράστιας και πανθομολογούμενης ζημίας.
Τέλος, μια τέτοια πολιτική θα απομονώσει ακραίες φωνές που σήμερα βρίσκουν πρόσφορο έδαφος να αναπτυχθούν.
Απ’ ό,τι φαίνεται πάμε για ένα φαινόμενο με διάρκεια, δεν είναι δυνατόν το οικονομικό κόστος να φορτωθεί στις πλάτες των νησιωτών.
Μιχαλης Πολυπαθελλης
τέως δήμαρχος Ευεργέτουλα
Μυτιλήνη
