Κύριε διευθυντά
H κλιματική αλλαγή που σηματοδοτείται από ακραία καιρικά φαινόμενα πλημμυρών και ξηρασιών, τα οποία εναλλάσσονται σε διάφορες περιοχές του πλανήτη, είναι όντως η εκδίκηση της Φύσης σε ανθρωπογενείς δραστηριότητες που χρονολογούνται ήδη από τον 19ο αιώνα, ή συνέβαινε και σε άλλους καιρούς για τους οποίους δεν υπάρχουν καταγραφές μετεωρολογικών δεδομένων; Στην εποχή του Χριστού, π.χ., ή και παλιότερα δεν έλιωναν πάγοι, δεν έβρεχε ραγδαία έπειτα από παρατεταμένες ξηρασίες, δεν ανέβαινε η στάθμη της θάλασσας; Ουδείς γνωρίζει και ουδείς μπορεί να πει με βεβαιότητα.
Η μόνη διαφορά από τον 19ο αιώνα και μετά, είναι η ρύπανση του περιβάλλοντος από τις ανθρωπογενείς δραστηριότητες και η μερική καταστροφή του με στόχο το καπιταλιστικό κέρδος, π.χ. Αμαζόνιος. Φτάνουν όμως αυτές για να ερμηνεύσουν φαινόμενα μακροκλίμακας όπως η κυκλοφορία της ατμόσφαιρας; Υπάρχει όντως μια σύγκρουση ανάμεσα σε διαφορετικές επιστημονικές προσεγγίσεις; Δηλαδή αν αύριο με έναν μαγικό τρόπο σταματούσαν οι εκλύσεις διοξειδίου του άνθρακα και οι εκροές λυμάτων σε υδάτινα οικοσυστήματα, το κακό θα αναχαιτιζόταν ή μήπως όχι; Θα ήταν σαν τον άρρωστο που απλά σταματάς να τον επιβαρύνεις με ακατάλληλα φάρμακα ή όχι; Σε κάθε περίπτωση χρειάζονται δραστικά μέτρα και τέτοια δεν είναι σίγουρα τα ηλεκτρικά αυτοκίνητα αλλά τα ποδήλατα, όπως στην Κίνα του Μάο. Ποιος καπιταλιστής όμως ή καλομαθημένος κάτοικος της Δύσης θα το δεχόταν αυτό; Ασ’ το κομμούνι να λέει τα δικά του, θα σχολίαζαν σίγουρα με ολοφάνερη κακία και απέχθεια.