Κύριε διευθυντά
Διάβασα σχόλιο ότι «ίσως το μόνο καλό από τη χιονοθύελλα είναι ότι, πλέον, όποιος δεν κάνει τη δουλειά του θα πρέπει να αποζημιώνει όποιους βλάπτει» και συνειδητοποίησα με θλίψη, για ακόμη μία φορά, ότι τα παράλογα που έχουμε αποδεχθεί ως φυσιολογική κατάσταση των πραγμάτων, αφού «έτσι γινόταν πάντοτε», είναι τόσα, μα τόσα πολλά (όχι μόνο στην Ελλάδα)!
Θυμήθηκα μία αμερικανική σειρά στην προ δεκαετιών τηλεόραση (μάλλον όταν ήταν ακόμη ασπρόμαυρη…), όπου οι φοιτητές μιας νομικής σχολής ανελάμβαναν να επιχειρηματολογήσουν υπέρ ή κατά κάποιας υπόθεσης. Μια υπόθεση αφορούσε ποδηλάτη που έπεσε σε λακκούβα και άσκησε αγωγή κατά του δήμου. Τότε εντυπωσιάστηκα –και μάλλον γι’ αυτό αποτυπώθηκε στη μνήμη μου– από την πειστική επιχειρηματολογία ότι οι πολίτες πληρώνουν δημοτικά τέλη (και) για να φροντίζει ο δήμος να μη σκοντάφτουν σε εμπόδια.
Τώρα που το θυμήθηκα συνειδητοποιώ ότι η κατάσταση είναι αδιέξοδη. Αν έπρεπε να μας αποζημιώνουν οι Δήμοι, οι Περιφέρειες και οι όποιοι κρατικοί φορείς ευθύνονται για τα δεινά που μας προκαλούν οι κάθε λογής «λακκούβες», θα έπρεπε να… αυξηθούν οι φόροι δυσβάστακτα.
