Κύριε διευθυντά
Στις 29/1/91 ο μεγάλος Μίκης επισκέφθηκε το τότε δεκαπενταμελές Δ.Σ. του ΣΑΔΑΣ – Σύλλογος Αρχιτεκτόνων – Παν. Ενωση, ως βουλευτής Επικρατείας της Ν.Δ., προκειμένου να αναπτύξει ένα όραμά του, να δημιουργηθεί μια διεθνής πολιτεία στους Δελφούς.
Αφού μας καθήλωσε κυριολεκτικά με τη ρητορική του, περιγράφοντας το όραμά του, πάνω από μία ώρα, όταν τελείωσε, οι εκπρόσωποι του ΚΚΕ στο Δ.Σ. τού απηύθυναν τον λόγο, αρχίζοντας Μίκη…
Τότε σηκώθηκε ο τότε εκπρόσωπος, μαζί με εμένα, απευθυνόμενος προς τους εκπροσώπους της Αριστεράς αυστηρά, «Είναι φιλαράκι σας και τον αποκαλείτε “Μίκη”, δεν σέβεστε τουλάχιστον ότι απευθύνεστε σε έναν ογκόλιθο της μουσικής;». Και δεν επανήλθαν οι προαναφερόμενοι ύστερα από την παρέμβασή μας.
Ο αναφερόμενος Ι. Τσουδέρος, ομότιμος καθηγητής του ΕΜΠ, απεβίωσε πρόσφατα και εγώ σαν «αδελφός», όπως με αποκαλούσε, θεώρησα την παρέμβασή του ιστορική, σε συνδυασμό με την ανάμνηση από τον «Μίκη» εδώ και 30 χρόνια, ως βουλευτή Επικρατείας της Δεξιάς.
