Κύριε διευθυντά
Διάβασα με προσοχή τη νέα έκδοση του βιβλίου του καθηγητού Στάθη Καλύβα και παρακολούθησα με ενδιαφέρον την αξιόλογη αντίστοιχη τηλεοπτική σειρά του ΣΚΑΪ.
Είναι πράγματι μια ενδιαφέρουσα ανάλυση των γεγονότων της πρόσφατης ιστορίας μας, χωρίς ιδιαίτερες και αχρείαστες ημερομηνιακές και ονοματολογικές αναλύσεις, αλλά και χωρίς ιδιαίτερους χαρακτηρισμούς της μιας ή της άλλης άποψης.
Με προβλημάτισαν ιδιαιτέρως, αφενός το γεγονός ότι δεν διδασκόμαστε διαχρονικά από τα λάθη μας, ώστε να μην τα επαναλαμβάνουμε και αφετέρου ότι, από αρχαιοτάτων χρόνων μέχρι σήμερα, δεν έχει ηρεμήσει το εμφυλιακό μας κλίμα ως λαού, με όποιες επιπτώσεις συνεπάγεται αυτό…
Είναι χαρακτηριστικό ότι οι αρχαίοι Ελληνες, μεταξύ των άλλων θεών, είχαν και τη θεά Εριδα, που έριχνε το μήλο και τσακώνονταν ποιος θα το πάρει…
Αλλά και ο εθνικός μας ποιητής Διονύσιος Σολωμός γράφει στον Εθνικό μας Υμνο: «Η διχόνοια που κρατάει ένα σκήπτρο η δολερή, καθενός χαμογελάει πάρ’ το λέγοντας κι εσύ» και «Αν μισούνται ανάμεσά τους δεν τους πρέπει ελευθεριά»…
Τέλος, απορώ με αυτό που συνήθως λέγεται, ότι οι ιστορικοί του μέλλοντος θα αποτυπώσουν την αλήθεια των γεγονότων, ενώ στο παρόν διατυπώνονται εν βρασμώ υποκειμενικές απόψεις.
Ομως παρατηρούμε ότι οι πιο πολλοί ιστορικοί αναλυτές του καθενός παρελθοντικού γεγονότος, διατυπώνουν προσωπικές απόψεις, που έχουν υποκειμενική υπόσταση, ανάλογα με την ιδεολογική, πολιτική, οικονομική, ακαδημαϊκή προσέγγιση
του καθενός…
Από την άποψη αυτή, το αφήγημα του Στάθη Καλύβα κρατάει μια αξιοπρεπή ισορροπία και απόσταση από τα σημαντικά ιστορικά και πολιτικά γεγονότα.
