Κύριε διευθυντά
Ολα θυμίζουν τις παραμονές του Δευτέρου Πολέμου. Η Ευρώπη αδύναμη, αμήχανη και χωρισμένη. Στον ρόλο της ναζιστικής Γερμανίας είναι τώρα η Ρωσία. Ζωτικό χώρο θέλει και αυτή, όπως τότε, και το θεωρεί αντικειμενικά δίκαιο. Στον ρόλο της Τσεχοσλοβακίας η Ουκρανία.
Τότε, η απειλή ότι θα χάσουμε την ωραία ζωή του Μεσοπολέμου. Τώρα, ότι θα χάσουμε τη ζεστασιά μας. Ας του δώσουμε λοιπόν κάτι για να ησυχάσουμε. Μόνο που το κάτι εκλαμβάνεται, ενίοτε, και ως προκαταβολή. Η τότε Γερμανία φοβόταν την εμπλοκή των ΗΠΑ. Η Ρωσία της λέει απλά «να το λύσουμε οι δυο μας».
Τέλος, για την Ευρώπη, η μείωση των ρύπων χωρίς σχέδιο αντικατάστασης είναι στρατηγικά αφελής και μοιραία οδήγησε στο plan B, το ρωσικό αέριο. Οπως έλεγε και ένας Αμερικανός φίλος, «Μαθαίνεις όσο είσαι νεαρός, αλλιώς, μαθαίνεις αργότερα, at a cost» !
