Kύριε διευθυντά
Τον κ. Νίκο Μαραντζίδη τον ενθυμούμαι από τις πολύ επιτυχημένες δημοσκοπήσεις του ΣΚΑΪ παλαιότερα. Επίσης έχω διαβάσει το βιβλίο «Εμφύλια πάθη» που έγραψε μαζί με τον εξαίρετο Στάθη Καλύβα, σωστά τοποθετημένο.
Εκτοτε διαβάζω όλα του τα άρθρα στην «Καθημερινή» (είμαι 30 χρόνια συνδρομητής) και, όπως είναι φυσικό, άλλοτε συμφωνώ και άλλοτε όχι.
Θέλω να αναφερθώ στο άρθρο του σχετικά με την ελευθερία στην Ελλάδα, που μας παρουσιάζει λίγο καλύτερα(!) από τη Βόρεια Κορέα – εδώ και εγώ υπερβάλλω λίγο.
Κυρίως θέλω να αναφερθώ στα πανεπιστήμια, αφού είναι και πανεπιστημιακός. Διευκρινίζω ότι υπήρξα ναυτικός περίπου 35 χρόνια εκ των οποίων 25 πλοίαρχος ΑΕΝ πάντοτε σε ωκεανοπόρα και υπερωκεάνια γνωστής μεγάλης εταιρείας.
Εχω γνωρίσει τις περισσότερες χώρες και τις κομμουνιστικές, και το επίπεδο ζωής των κατοίκων. Επανέρχομαι στα πανεπιστήμια.
Από τα τρία παιδιά μου, το ένα απεφοίτησε από το ΕΚΠΑ, το άλλο από το Μετσόβιο και το τρίτο από τα πανεπιστήμια Southampton και Newcastle. Eχω επισκεφθεί δύο φορές το Χάρβαρντ όχι ως φοιτητής αλλά ως προσκυνητής των ναών του πνεύματος και φυσικά το ΜΙΤ. Πολλές φορές βέβαια το Southampton και το Νewcastle. Ερωτώ μήπως χρειαζόμαστε περισσότερη ελευθερία για να προπηλακίζονται οι καθηγητές και πρυτάνεις (έχουν τεράστιο μερίδιο ευθύνης) και να πληρώνουμε τις καταστροφές εμείς τα κορόιδα οι φορολογούμενοι. Αν αυτή η κυβέρνηση δεν μπορέσει να βάλει τάξη στην Παιδεία τότε λυπάμαι, στο μικρό υπόλοιπο της ζωής μου δεν θα δω τάξη. Ισως τα εγγόνια μου.
Τα παραπάνω αποτελούν προσωπική μου γνώμη από την εμπειρία μιας ζωής από όλο τον κόσμο.
