Κύριε διευθυντά
Στην «Καθημερινή» της 19-2-2022 δημοσιεύθηκε πρωτοσέλιδο «Σχόλιο» της εκλεκτής συνεργάτιδος της εφημερίδος κ. Μαρίας Κατσουνάκη με τίτλο «Ο νέος μας -ισμός, ο πολακισμός».
Η κατάληξη -ισμός δηλώνει μια κοινωνική ή πολιτική κατάσταση ή τάση (ανθρωπισμός, πολιτισμός, κομμουνισμός, καπιταλισμός), μια θρησκευτική πίστη (χριστιανισμός, μωαμεθανισμός, ινδουισμός), μια εκτεταμένη προσωπική επιρροή (λενινισμός, μαρξισμός) κ.ο.κ.
Οπως μας υπενθυμίζει ή μας πληροφορεί η αρθρογράφος, ο εισαγαγών το 2020 τον όρο «Πολακισμός» (με κεφαλαίο ή όχι) σημερινός πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης τον είχε επιτυχέστατα ορίσει ως «μείγμα ειρωνείας, αλαζονείας, ψευτομαγκιάς και ψεμάτων». Εχω την εντύπωση ότι ο ορισμός δεν προσιδιάζει σε καμιά πίστη, τάση κ.λπ., αλλά μάλλον σε μια νοσηρή προσωπική κατάσταση κατά προγραμματισμένη χρησιμοθηρική επιλογή. Αρμόζουσα βέβαια στην ατομική ιδιοσυγκρασία του επιλέγοντος.
Η αναβάθμιση αυτής της κοινωνικά και αισθητικά ενοχλητικής (αποφεύγω τον ακριβέστερο όρο «χυδαίας») τακτικής σε -ισμό δεν νομίζω ότι είναι ακριβής και, το κυριότερο, σκόπιμη. Η κοινοβουλευτική και εξωκοινοβουλευτική παραβατική συμπεριφορά δεν πρέπει να προβιβασθεί σε ανεκτή ή απαράδεκτη τακτική, δεν επιτρέπεται να δοθεί στον αδίστακτο παραβάτη το περιθώριο να έχει «αλληλεπίδραση με το κοινό του» και να ιδρύσει «τάση με πολλούς (ή λίγους) ακολούθους», κατά τη διατύπωση της αρθρογράφου. Ο παραβατικός θορυβοποιός πρέπει να παραμείνει στον χαρακτηρισμό του από την παράβαση, την οποία διαπράττει, π.χ. τραμπούκος κ.λπ., δεν χρειάζεται να προαχθεί σε εκφραστή τάσης κ.λπ. Αλλωστε και το κόμμα, στο οποίο ανήκει (ακόμα;), απλώς τον ανέχεται, δεν τον έχει αναγορεύσει σε συνιστώσα του.
