Κύριε διευθυντά
Είμαι Αμερικανός πολίτης και μοιράζω τη ζωή μου μεταξύ Ελλάδος και ΗΠΑ. Οπως ακριβώς θα έκανα και στη χώρα μου, την περασμένη Παρασκευή 25 Φεβρουαρίου, γύρω στις 15.00, αποφάσισα να διαμαρτυρηθώ αυτοπροσώπως στην πρεσβεία της Ρωσικής Ομοσπονδίας, στο Ψυχικό, εναντίον της στρατιωτικής εισβολής στην Ουκρανία.
Κρατώντας ένα αυτοσχέδιο πλακάτ με τις λέξεις «Πούτιν δολοφόνε, ψεύτη, κλέφτη» στα ελληνικά, πλησίασα προς την είσοδο της πρεσβείας, στη συμβολή των οδών Διαμαντίδου και Γκύζη. Ημουν ολομόναχος. Καθώς περπατούσα, αστυνομικό όργανο μου έκοψε τον δρόμο, απαγορεύοντάς μου καν να πλησιάσω το σημείο που επιθυμούσα. Σε ερώτησή μου για ποιο λόγο με εμποδίζει, ο αστυνομικός απέφυγε να μου δώσει οποιαδήποτε απάντηση. Τουναντίον, μου ζήτησε σκαιώς τα στοιχεία μου. Δεν έφερα καμιάν αντίρρηση. Εν τούτοις, παρά την επίδειξη της άδειας διαμονής μου, οδηγήθηκα από δύο αστυνομικούς στο Α.Τ. Ψυχικού για εξακρίβωση των στοιχείων μου και γενικά για να διαπιστωθεί αν διώκομαι ή όχι. Κρατήθηκα επί δύο και πλέον ώρες και γύρω στις 18.00 αφέθηκα ελεύθερος.
Συμβαίνει να είμαι δικηγόρος και να γνωρίζω τα δικαιώματά μου. Ξέρω πολύ καλά ότι, στην Ελλάδα και σε όλες τις ευνομούμενες χώρες, προσαγωγή στο Α.Τ. πολιτών δεν επιτρέπεται όταν κάποιος επιδεικνύει τα στοιχεία του, χωρίς να φέρει καμιάν αντίρρηση. Θα ήταν δε δύσκολο να θεωρηθεί ότι προσάγομαι ως ύποπτος για διάπραξη κάποιας αξιόποινης πράξης. Πράγματι, τη στιγμή του συμβάντος επικρατούσε απόλυτη ησυχία στην περιοχή, και η όλη εμφάνισή μου –είμαι βλέπετε 75 ετών– θεωρώ ότι δεν θα μπορούσε να δικαιολογήσει υπόνοιες για διάπραξη εγκληματικών ενεργειών εκ μέρους μου.
Διαμαρτύρομαι συνεπώς σφοδρά για τον περιορισμό της ελευθερίας της έκφρασής μου, και μάλιστα για ένα μείζον ζήτημα που αφορά όχι μόνο την Ελλάδα, αλλά την Ευρώπη και τον κόσμο γενικότερα. Ο λόγος για τον οποίο αγαπώ την Ελλάδα και διαμένω σε αυτή είναι γιατί είναι μια ελεύθερη και δημοκρατική χώρα, που σέβεται το κράτος δικαίου. Θέλω να πιστεύω ότι τέτοια περιστατικά, που θυμίζουν αστυνομία του Πούτιν, δεν συμβιβάζονται με την ιστορία και τους αγώνες της υπέρ των ως άνω ιδεωδών.
