Κύριε διευθυντά
Η κρίση στην Ουκρανία διδάσκει ότι πρέπει να βασίζεσαι στις δικές σου δυνάμεις και όχι σε υποσχέσεις τρίτων. Θέλεις να επιζήσεις; Αν είσαι αδύναμος δεν μπορείς. Δεν είναι ώρα για αμπελοφιλοσοφίες αλλά για σοβαρές σκέψεις και αλλαγή νοοτροπίας μιας και τα πράγματα είναι τόσο απλά.
Το είπαν οι αρχαίοι πρόγονοί μας (το δίκαιον του ισχυροτέρου), το είπε και ο La Fontaine στον μύθο του Les animaux malades de la peste με το εξής επιμύθιον. «Ανάλογα με το να είσαι ισχυρός ή άθλιος η κρίση του κόσμου για σένα θα είναι άσπρη ή μαύρη». Είναι και το χιλιοειπωμένο, «αν θέλεις ειρήνη προετοιμάσου για πόλεμο». Δεν λέω, η Τουρκία είναι έξι φορές μεγαλύτερη από εμάς, αλλά τα ίδια και μεγαλύτερα ήταν και τα στρατεύματα του Αξονος του 1941 και καταφέραμε όχι να τους νικήσουμε αλλά να καθυστερήσουμε τα πολεμικά τους σχέδια για την προς ανατολάς επίθεση σε βαθμό τέτοιο, που οι ιστορικοί να μιλάνε για την αποφασιστική συμβολή της Ελλάδος στην έκβαση του Β΄ Π.Π.
Στη γειτονιά μας έχουμε και ένα άλλο παράδειγμα, το Ισραήλ. Το μικρό αυτό κράτος κατήγαγε περιφανείς νίκες εναντίον κατά πολύ περισσοτέρων. Και σήμερα τι βλέπουμε; Δεν βλέπουμε τον Ερντογάν να καλοπιάνει το κατά πολύ μικρότερό του Ισραήλ;
Πρέπει και εμείς να γίνουμε το ταχύτερον Ισραήλ. Πρέπει να μας φοβούνται και όχι να μας λυπούνται. Πρέπει, παράλληλα με τη συμμετοχή μας στην αναποτελεσματική Ε.Ε., να αναπτύξουμε δικές μας δυνάμεις, τέτοιες, που να φοβάται ο οιοσδήποτε Ερντογάν να παίζει μαζί μας. Απλά πράγματα, δηλαδή. Θα το μπορέσουμε;
