Κύριε διευθυντά
Στην «Καθημερινή» της 24-2-2022 δημοσιεύθηκε σε ολοσέλιδο ρεπορτάζ η είδηση με τίτλο «Βαρύ πρόστιμο για Αττική Οδό». Η είδηση αφορούσε επί λέξει «Την επιβολή προστίμου τόσο στην Αττική Οδό Α.Ε. όσο και στις Αττικές Διαδρομές» που «ανακοίνωσε το υπουργείο Υποδομών … καθώς το πόρισμα της επιτροπής διερεύνησης αποδίδει σε αυτές την αποκλειστική(!) ευθύνη για τον αποκλεισμό … οι υπεύθυνοι των Αττικών Διαδρομών, της εταιρείας διαχείρισης του άξονος, …δεν εφάρμοσαν όσα προβλέπονται στο εγχειρίδιο λειτουργίας και αποχιονισμού…». «Οσον αφορά την Αττική Οδό (δηλαδή την παραχωρησιούχο), αυτή τιμωρήθηκε καθώς η εταιρεία όφειλε να ασκεί η ίδια τον προσήκοντα έλεγχο…».
Ο συντάκτης σας κ. Γεώργιος Λιάλιος αναφέρει ότι οι εταιρείες μπορούν να υποστηρίξουν ότι η δυνατότης επιβολής προστίμου θεσπίσθηκε κατά τροποποίηση της συμβάσεως παραχώρησης χωρίς τη συναίνεση του παραχωρησιούχου. Πέραν αυτού θα μπορούσε κανείς να αμφιβάλει αν μπορεί να επιβληθεί ποινή δύο φορές για το ίδιο γεγονός. Ne bis in idem – Ου δις επ’ αυτώ.
Αυτά όλα δεν αφορούν ουσιαστικά τις εταιρείες, αλλά τον φορολογούμενο πολίτη. Η παραχωρησιούχος εταιρεία διατηρεί το δικαίωμα εκμεταλλεύσεως της Αττικής Οδού, διά της διαχειριστρίας, μέχρις ότου τα καθαρά έσοδα/κέρδη καλύψουν το οφειλόμενο από το Δημόσιο ποσό, που αναφέρεται στη σύμβαση παραχώρησης. Εφόσον το ποσό του προστίμου ή των προστίμων θα απομειώσει τα κέρδη, η παραχώρηση θα παραταθεί μέχρις ότου καλυφθεί και το ποσό αυτό.
Η επιβολή προστίμου στον παραχωρησιούχο αποτελεί αυτομαστίγωση του Δημοσίου, αφού θα καλυφθεί από τον παραχωρησιούχο με τα καθαρά έσοδά του κατά παράταση της παραχώρησης.
Κοροϊδεύονται ή μας κοροϊδεύουν;
