Κύριε διευθυντά
Ποιος είπε ότι η μουσική εξημερώνει τα ήθη; Εγώ όπως και πολλοί συνάνθρωποί μου είμαστε λάτρεις της μουσικής, αλλά το ίδιο ήταν και ο Χίτλερ με τον Βάγκνερ, το ίδιο ήταν και η πλειονότητα του γερμανικού λαού στα χρόνια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου.
Οι σκέψεις αυτές μου ήρθαν όταν διάβασα περί κάποιου Reinhard Heydrich, διοικητή στα χιτλερικά επίλεκτα παραστρατιωτικά τάγματα SS, υπεύθυνου μεταξύ άλλων για την οργάνωση της μεθόδου που θα επέτρεπε την «ορθολογικότερη» και ταχύτερη εξόντωση των Εβραίων, δηλαδή πώς να ρίχνονταν ζωντανοί άνδρες, γυναίκες, παιδιά μέσα στους φούρνους για να καούν γρήγορα, αποτελεσματικά και όσο γινόταν πιο οικονομικά, καθώς και το σοβαρό θέμα της διαχείρισης των αποβλήτων. Απλή γερμανική μεθοδικότης, θα μου πείτε, όσο βάναυσο και αν ακούγεται, αλλ’ άκουσον άκουσον, ο ίδιος ο Reinhard ήταν βιολιστής ενώ ο πατέρας του Richard Bruno Heydrich ήταν μουσικοσυνθέτης και τραγουδιστής όπερας. Ωραία εξημέρωση των ηθών μέσω της μουσικής!…
Αγρια και ανεξήγητα πράγματα δηλαδή, και κάθομαι και σκέφτομαι μήπως όλοι μας, οι μουσόφιλοι του κόσμου, κάτω από τις κατάλληλες συνθήκες μπορούμε να είμαστε ταυτόχρονα Δρ Τζέκιλ και Μίστερ Χάιντ; Θα έλεγα όχι, διότι ο ίδιος ο Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος έδωσε την απάντηση σε αυτό το ερώτημα. Και οι Ιταλοί ήταν σύμμαχοι των Γερμανών και ήταν και αυτοί κατακτητές και φιλόμουσοι, δεν διακρίθηκαν όμως για την απανθρωπιά τους, αντιθέτως ήταν ζάχαρη κατακτητές.Για την ιστορία, μιας και αναφέρθηκε ο Reinhard Heydrich, η κατάληξή του είχε τότε επιφέρει σοβαρό πλήγμα στους υπερόπτες Γερμανούς, διότι έπεσε νεκρός έπειτα από ενέδρα που του στήθηκε στην Τσεχοσλοβακία από το αντάρτικο της χώρας αυτής όταν πήγαινε οδικώς με αυτοκινητοπομπή στη Γερμανία.
