Κύριε διευθυντά
Ο κ. Τάκης Θεοδωρόπουλος στις 11 Μαρτίου έγραψε το άρθρο «Μεταξάς ή Ζελένσκι» και επανέρχεται υμνολογώντας τον ημέτερο δικτάτορα.
Αναφέρει: «Για σκεφτείτε πού θα ήταν η Ελλάδα σήμερα αν ο Ιωάννης Μεταξάς είχε πει το “Ναι» αντί για το “Οχι» στην πρόκληση των Ιταλών; Για να μην οδηγήσει τους Ελληνες στην περιπέτεια του Β΄ Πολέμου από τη σωστή πλευρά. Οι σύμμαχοι νικητές θα είχαν εξουδετερώσει την Ελλάδα. Πείτε ό,τι θέλετε, αλλά ο Ιωάννης Μεταξάς άνοιξε την οδό της ευρωπαϊκής Ελλάδας στη μεταπολεμική Ευρώπη».
Τι να πρωτοθαυμάσει κανείς στην αναφορά αυτή. Λογικό χάσμα, λάθος ανάγνωση Ιστορίας ή απίστευτη μεταξολαγνεία του αρθρογράφου;
Ο Μεταξάς, αν και γερμανόφιλος, ήταν υποχρεωμένος να ακολουθήσει τη γραμμή του αγγλόφιλου βασιλιά Γεωργίου και να αρνηθεί στον Αξονα και στον Ιταλό εισβολέα την κατοχή της χώρας μας.
Οι νικητές σύμμαχοι δεν θα εξουδετέρωναν την Ελλάδα, όπως δεν εξουδετέρωσαν την ουδέτερη (επιτήδεια ουδέτερη, όπως λέμε σήμερα) Τουρκία.
Το σχέδιο Τρούμαν-Μάρσαλ το 1947 έδωσε οικονομική ενίσχυση σε Ελλάδα, Τουρκία και άλλες χώρες της Ευρώπης με σκοπό να μην αλλωθούν από την αντίπαλο ΕΣΣΔ.
Η χώρα μας ενισχύθηκε όχι επειδή ο Μεταξάς εναντιώθηκε στην εισβολή των Ιταλών. Τώρα πώς η κήρυξη πολέμου του 1940 και ο θάνατος του Μεταξά λίγους μήνες μετά, το 1941, μπορεί να άνοιξαν την «οδό της ευρωπαϊκής Ελλάδας στη μεταπολεμική Ευρώπη», μόνον ο αρθρογράφος μπορεί να τα συνδέσει.
Η Ελλάς, ασχέτως του τι θα έκανε ο Μεταξάς, θα ήταν στο άρμα των νικητών του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, όπως όρισε η συμφωνία της Γιάλτας και η θέληση του πατέρα της νίκης Τσώρτσιλ.
Η φιλόξενη «Καθημερινή», υπέρμαχος του πλουραλισμού, έχει φιλοξενήσει δύο επιστολές μου «Βιβλία στην πυρά επί Μεταξά» στις 8/9/2018 και «Μία είναι η ουσία: κάηκαν ή όχι τα βιβλία» στις 22/9/2018. Εκεί διόρθωνα τον αρθρογράφο που αγνοούσε ότι ο δικτάτορας Μεταξάς το 1936 είχε κάψει βιβλία, σαν νοσταλγός και οπαδός του Χίτλερ. Είχε προηγηθεί ο παράφρων της Γερμανίας, καίγοντας βιβλία κάθε αντίθετης άποψης με τον ναζισμό.
