Κύριε διευθυντά
Μπορεί κανείς κάποτε να διαφωνεί με το περιεχόμενο των «Στάσεων» του εκλεκτού συνεργάτη της «Καθημερινής» κ. Παντελή Μπουκάλα, αλλά αποκλείεται, νομίζω, να μην απολαμβάνει το γράψιμό του. Στο «Σπασμένο κολιέ» της 16-3-2022 ο κ. Μπουκάλας ασχολείται και με την πρόσφατη (ν. 4619/2019) τροποποίηση του άρθρου 191 Ποιν. Κ. περί διασποράς ψευδών ειδήσεων και τη διεύρυνση του πεδίου εφαρμογής του από τις ψευδείς ειδήσεις που προκάλεσαν φόβο, ανησυχίες κ.λπ. και σε εκείνες που είναι ικανές να προκαλέσουν αυτά τα συναισθήματα. Κάτι που μπορεί να θεωρηθεί εύλογο.
Εχω τη γνώμη ότι πριν αναζητήσουμε το ποια είδηση μπορεί ή δεν μπορεί να προκαλέσει οτιδήποτε πρέπει να ξεκαθαρίσουμε τι αποτελεί «είδηση». Κατά την προσωπική μου ανάγνωση και ερμηνεία «Είδηση (ψευδή ή αληθή) αποτελεί η αναφορά σε γεγονός που συνέβη ή δεν συνέβη». Δεν αποτελεί είδηση ο (επαινετικός ή καταδικαστικός) σχολιασμός, χαρακτηρισμός κ.λπ. προθέσεων, συνεπειών, καταστάσεως, συμπεριφοράς προσώπου κ.τ.τ. Είναι (ψευδής ή αληθής) είδηση ότι κουκουλοφόροι κατέστρεψαν τη βιτρίνα καταστήματος στα Εξάρχεια, αλλά δεν είναι είδηση, αλλά εκτίμηση και γνώμη, ότι η κατάσταση αναρχίας στην περιοχή είναι ανησυχητική, επικίνδυνη, απαράδεκτη κ.λπ. ή δικαιολογημένη κοινωνική αντίδραση, αποδεκτή διαμαρτυρία κ.ο.κ.
Στο σημείο αυτό το ελληνικό, ρωσικό, τουρκικό, ιρανικό κ.λπ. δικαστήριο θα εκτιμήσει και θα κρίνει αν η βίαιη ρωσική είσοδος στην Ουκρανία και οι μάχες που συνεχίζονται αποτελούν και πρέπει να χαρακτηρίζονται –για να μην είναι αξιόποινες ψευδείς– «ειδική στρατιωτική επιχείρηση» και όχι εισβολή και πόλεμος.
Ελπίζω ότι μπορούμε ακόμη να αναμένουμε ότι τα ελληνικά δικαστήρια δεν θα εφαρμόσουν την «οργουελική/πουτινική λογική», που φοβάται ο κ. Μπουκάλας και που καταδικάζει ως ποινικά ελεγκτέα την απλή συμμετοχή σε αντιπολεμικές διαδηλώσεις, γιατί δεν υπάρχει πόλεμος. Θα θέλαμε όμως επίσης οι δικαστές μας να μην αθωώνουν συλλήβδην τους μπαχαλάκηδες που καταστρέφουν τα μαγαζιά σε κάθε ευκαιρία, ούτε να καταδικάζουν ανεπιλέκτως με αναστολή τους χούλιγκαν που καίνε τακτικότατα την Αθήνα και σπάνε κεφάλια όποτε μπορούν.
