Κύριε διευθυντά
Στη ζοφερή ατμόσφαιρα που ζούμε, ακούμε μεταξύ άλλων και για έρευνες για τυχόν διάπραξη εγκλημάτων πολέμου κατά την εισβολή των Ρώσων στην Ουκρανία. Κατά τη γνώμη μου, αυτές οι δυο λέξεις αποτελούν έναν οξύμωρο πλεονασμό, αφού ο πόλεμος είναι από μόνος του έγκλημα, που όμως φαίνεται να έχουμε αποδεχθεί και υιοθετήσει ως μέρος μιας «φυσιολογικής» πραγματικότητας. Πολλά θα μπορούσε κανείς να σκεφθεί και να γράψει πάνω στο θέμα, αλλά βρίσκω ιδιαίτερα χαρακτηριστικά τα λόγια του αστρονόμου Καρλ Σαγκάν που μιλώντας στο Πανεπιστήμιο Cornell της Νέας Υόρκης (1994) περιέγραψε τη Γη ως μια «χλωμή μπλε κουκκίδα» στο Σύμπαν:
«Το σύνολο της χαράς και του πόνου μας, οι χιλιάδες θρησκείες, ιδεολογίες και οικονομικά δόγματα, κάθε κυνηγός και συλλέκτης, κάθε ήρωας και δειλός, κάθε δημιουργός και καταστροφέας πολιτισμών, κάθε βασιλιάς και χωριάτης, κάθε νεαρό ερωτευμένο ζευγάρι, κάθε παιδί με ελπίδες, κάθε μητέρα και πατέρας, κάθε εφευρέτης και εξερευνητής, κάθε ηθικοδιδάσκαλος, κάθε διεφθαρμένος πολιτικός, κάθε σούπερ σταρ, κάθε μεγάλος ηγέτης, κάθε άγιος και αμαρτωλός στην ιστορία του είδους μας, έζησαν εκεί, πάνω σ’ ένα μόριο σκόνης που αιωρείται σε μια ηλιαχτίδα… Σκεφθείτε τους ποταμούς αιμάτων που έχυσαν όλοι εκείνοι οι στρατηγοί και αυτοκράτορες, ώστε με δόξα και θρίαμβο να γίνουν στιγμιαίοι κύριοι ενός κλάσματος αυτής της κουκκίδας». Το απόγειο της ανθρώπινης παραφροσύνης.
