Κύριε διευθυντά
Γράφει ο συνεργάτης σας Σάκης Μουμτζής στις «Αιχμές» του «Τα μυστήρια της Καλλιθέας» στο φύλλο της 23ης Μαρτίου 2022: «Γιατί αν στήσαμε μνημείο για τον Σοβιετικό στρατιώτη, τι θα έπρεπε να κάνουμε για τους χιλιάδες Βρετανούς και Νεοζηλανδούς που έδωσαν σωρεία μαχών με τη Βέρμαχτ σε ελληνικό έδαφος;».
Η απάντηση είναι «αυτό που κάναμε!», δηλαδή στήσαμε ένα μνημείο για αυτούς. «Εις αΐδιον μνήμην» των πεσόντων Βρετανών, Νεοζηλανδών, αλλά και Αυστραλών στην Ελλάδα. Πρόκειται για το γνωστό μνημείο με την Πρόμαχο Αθηνά, στο Πεδίον του Αρεως προς την πλευρά της λεωφόρου Αλεξάνδρας, έργο του Φαίδωνα και της Εθελ Κυδωνιάτη, το οποίο παραδόθηκε στον Δήμο Αθηναίων στις 25 Ιουνίου 1952. Το μνημείο, αν και παραδόθηκε στον Δήμο Αθηναίων, στήθηκε σε ένα χώρο που, αν και καθαρά αστικό πάρκο, ανήκει, τελείως παράλογα, στην Περιφέρεια (παλιότερα στη νομαρχία). Και, τελείως παράλογα (ή, ενδεχομένως, σκόπιμα και υστερόβουλα), κατά την οριοθέτηση των τότε Δημοτικών Διαμερισμάτων (και τώρα Δημοτικών Κοινοτήτων) του Δήμου Αθηναίων εντάχθηκε στο 1ο Διαμέρισμα, παρότι, χωροταξικά και λειτουργικά, ανήκει στο 6ο!
Αν θυμάμαι δε καλά, προδικτατορικά γίνονταν και διάφορες επίσημες τελετές στο πλάτυσμα μπροστά στο μνημείο. Μετά όλος ο χώρος (όπως και όλο το Πεδίον του Αρεως) αφέθηκε στην τύχη του και τα γράμματα των πληροφοριακών επιτοίχιων πλακών είχαν σβηστεί τελείως. Σήμερα, πάντως, έχουν κάπως αποκατασταθεί και δίπλα στο μνημείο κυματίζουν οι σημαίες των τριών χωρών. Αντί, όμως, να στηθούν οι κατάλληλες κατευθυντήριες πινακίδες για να οδηγούνται προς τα εκεί τουρίστες από τις εν λόγω χώρες (και όχι μόνον), αλλά και ντόπιοι περιπατητές, και να αυξηθεί η επισκεψιμότητα του μοναδικού αυτού άλσους, φυτεύτηκαν δέντρα μπροστά από το μνημείο, με αποτέλεσμα αυτό να μην είναι στο σύνολό του ορατό καλά καλά ούτε από τους διαβάτες των πεζοδρομίων της λεωφόρου Αλεξάνδρας και, ουσιαστικά, να ακυρώνουν το ίδιο το μνημείο!
