Κύριε διευθυντά
Πολύτιμος φίλος και πολύπειρος συλλέκτης μού έστειλε το εξής απόσπασμα από τον Νικ. Καζαντζάκη: «Οι μισές δουλειές, οι μισές κουβέντες, οι μισές αμαρτίες, οι μισές καλοσύνες, έφεραν τον κόσμο στα σημερινά χάλια».
Πρόχειρα πασίγνωστα «μισά» που μας ταλανίζουν από χρόνια χωρίς την αυταπάτη της κομματικής απόχρωσης, αφού τα διαχειρίσθηκαν όλες οι κοινοβουλευτικές παρατάξεις και πλειοψηφίες, είναι και τα εξής:
Ούτε μισή αλήθεια και μισή δουλειά. Χρειάζεται ειδική νομοθετική ρύθμιση για την αντιμετώπιση των διαδηλώσεων. Δεν αρκεί ο μη εφαρμοζόμενος «νόμος Δένδια». Πρέπει να αντικατασταθεί και να συμπληρωθεί. Με «πολιτικό κόστος»(;) κατορθώνεται η επιψήφιση. Η όποια εφαρμογή(;) του βελτίωσε τίποτε; Οι διατάξεις του Ποινικού Κώδικα και των αστυνομικών ρυθμίσεων θα υπερεπαρκούσαν για το πρόβλημα, αν εφαρμόζονταν.
Ούτε μισή αλήθεια και μισή δουλειά. Χρειάζεται νέα νομοθετική ρύθμιση για την ασφάλεια και την τάξη στα ΑΕΙ. Οι «κατεψυγμένοι» (και από υπουργούς του ιδίου κόμματος) νόμοι Διαμαντοπούλου, Γιαννάκου κ.λπ. δεν επαρκούν. Νέος κοινοβουλευτικός αγώνας για την ψήφιση του «νόμου Κεραμέως». Σκοπός επετεύχθη, αλλά ο νόμος δεν έχει εφαρμοσθεί ακόμα. Η εφαρμογή του αναβάλλεται μέχρι να ολοκληρωθεί η εκπαίδευση υπηρετούντων ήδη στα ΑΕΙ αστυνομικών οργάνων, που περιλαμβάνει και Συνταγματικό Δίκαιο(!). «Παρελθέτω απ’ εμού το ποτήριον» (κατά Ματθαίον 26-39, κατά Μάρκον 32-41).
Δυστυχώς τα ελλείποντα «μισά» δεν αθροίζονται σε κάτι ολόκληρο.
