Κύριε διευθυντά
Στην επιστολή του (Γράμματα αναγνωστών, 15/4) σχετικά με το «Ιστορικό γήπεδο της Λεωφόρου», ο κ. Κ. Τζαμουζάκης διαφωνεί με τη μετεγκατάσταση του γηπέδου στον Βοτανικό και στηρίζει τη διαφωνία του με σειρά επιχειρημάτων μεταξύ των οποίων και ότι «Το γήπεδο είναι μια εγκατάσταση φιλική προς το περιβάλλον και προς τους κατοίκους της περιοχής». Ως κάτοικος της περιοχής για πολλά χρόνια γνωρίζω πολύ καλά τη «φιλικότητα» αυτή, η οποία μεταφράζεται σε: 1) κάθε τόσο αποκλεισμό της περιοχής μέχρι και για 24 ώρες ανάλογα με τον αγώνα (όχι μόνο μια αλλά και δυο φορές την εβδομάδα) και συνακόλουθη ταλαιπωρία των κατοίκων, 2) υποχρεωτική «εξαφάνιση» των αυτοκινήτων των κατοίκων για να ελευθερωθούν οι γύρω δρόμοι, 3) αφόρητη ηχορύπανση που αναστατώνει την περιοχή, 4) φασαρίες, επεισόδια και βανδαλισμούς από «φιλάθλους», 5) συνθήματα και τεράστιες «τοιχογραφίες» διαφόρων «θυρών», που δεν έχουν αφήσει τετραγωνικό εκατοστό ακάλυπτο στους τοίχους σπιτιών, σχολείων και άλλων κτιρίων, για να μην αναφέρω τις πινακίδες της Τροχαίας που λειτουργούν σχεδόν αποκλειστικά ως επιφάνεια για αυτοκόλλητα των ανωτέρω «θυρών», και τέλος 6) την άθλια εξωτερική εμφάνιση του γηπέδου που κάθε άλλο παρά τιμά την ιστορία του, αλλά γίνεται ανεκτή από τους υποστηρικτές της. Οι συνθήκες έχουν αλλάξει από τότε που χτίστηκε το γήπεδο και δεν έχει θέση πια μέσα σε αστικό ιστό και δίπλα σε νοσοκομεία. Μπράβο σε όσους συνέβαλαν στη λύση του γόρδιου δεσμού της μετεγκατάστασής του.
Νίνα Μανωλάκη
Αθήνα
