«Στρατηγέ μου», ιδού ένα «στραβάδι»

Κύριε διευθυντά
Θα ήθελα να κάνω μια υπόδειξη σε όλες τις τηλεπερσόνες σχετικά με την προσφώνηση στους γιατρούς και στους στρατηγούς. Σε όλα τα βιβλία καλής συμπεριφοράς, «savoir vivre», αναφέρεται πως σε καμιά περίπτωση δεν προσφωνούμε τους γιατρούς και τους στρατηγούς, μόνο με τους τίτλους τους, αλλά προσθέτουμε στο τέλος την αντωνυμία «μου», δηλαδή γιατρέ μου, στρατηγέ μου και όχι γιατρέ ή στρατηγέ.

Επίσης, ποτέ δεν απευθυνόμαστε σε κάποιον με το επίθετό του χωρίς να βάλλουμε μπροστά το «κύριε», π.χ. κύριε Γεωργίου. Οταν όμως προσφωνούμε κάποιον με το όνομά του μόνο, τότε δεν χρειάζεται να προσθέσουμε μπροστά το «κύριε», π.χ. Γιώργο, έλα εδώ (με την προϋπόθεση φυσικά να είναι κάποιος συνομήλικός μας ή φίλος μας).

Εξαιρείται ο στρατός όπου τα πάντα επιτρέπονται και μπορείς να βάλεις μπροστά από το επίθετο ό,τι θέλεις, π.χ. στραβάδι Γεωργίου, ψάρακα Βασιλείου κ.λπ. (τα επίθετα είναι τυχαία και χάριν αστεϊσμού).

Δεν είναι λοιπόν κακό να συμβουλευτούν και κάποιο «savoir vivre»!

comment-below Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή
MHT